Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part II

[shredder]

Ξεκινησα το Trepang 2! Φοβερο fps με ασταματητη δραση. Μοιαζει με τα fear! Τα γραφικα του δεν ειναι καλα αλλα ειναι παιχνιδι μικρης εταιριας οποτε δεν περιμεναμε να εχει τις γραφιακαρες που εχουν αλλα παιχνιδια.

 

[nitro912gr]

Με κάποια ενδιάμεσα διαλείμματα συνεχίζω με Pathfinder Kingmaker, πολύ με έχει ενθουσιάσει σαν παιχνίδι και το Kingdom management σίγουρα του δίνει μια ενδιαφέρον νότα, κατάφερα κιόλας να το βάλω σε ένα επίπεδο δυσκολίας που να μην είναι βόλτα, αλλά ούτε και να τον πίνω συνέχεια έτσι νουμπάς που είμαι, εκείνες οι regenerative ύδρες με σκοτίζουν λίγο γιατί έχω ελάχιστα spells σε frost γιατί είμαι omg fk all fireball lulz παίχτης και τώρα στις αρχές του level 9 κατάλαβα ότι έπρεπε να είχα πάρει και frost, οπότε αργεί το επόμενο lvl λίγο. Τα κουτσοφέρνω πάντως, απλά ξεχνάω να αλλάζω όπλα ανά περίσταση, πχ τώρα με τις ύδρες έχω δώσει ένα meelee με cold iron αλλά είναι υποδεέστερο του κανονικού όπλου του companion και ξεχνάω να το αλλάξω όταν δεν έχω να κάνω με ύδρες.

Τεσπά, περνάω όμορφα

 

[vlad]

Τεσπά, περνάω όμορφα

Τις ύδρες να προσέχεις λίγο και όλα καλά.

 

[castorsia]

LA Noire και windowpane κοστούμια, καπέλο καβουράκι και αστυνομική βία. Πάρκαρα το BG3 όχι γιατί ξενέρωσα ή βαρέθηκα αλλά ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΕΤΟ να παίζεις στον καναπέ/στο μπαλκόνι/στο σούπερ με το Deck. Φφφφ...

 

[Adhan]

Ξεκινησα το Trepang 2!

Μπορώ να το ξεκινήσω απευθείας ή πρέπει να ξέρω τι γίνεται στο πρώτο Trepang?

 

[Tony Corvus]

Mad Max.
Κλασσικό παιχνίδι Avalanche.
Έχουμε έναν ανούσιο ανοιχτό κόσμο με ένα φτωχό σύστημα μάχης που παραπέμπει στη σειρά Arkham, Just Cause fetch quests, αδιάφορο σενάριο και επαναλαμβανόμενα μοτίβα που κουράζουν.
Έφυγε το uninstall.

 

[Myrmidonas]

Το είχα παίξει πριν χρόνια, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο αλλά το γκειμπλει το θυμάμαι ευχάριστο
Το θυμάμαι δηλαδή για παιχνίδι του 7/10

 

[shredder]

Τερματισα το Trepang 2! Πολυ καλο! Τους εσφαξα ολους!!! Οντως μοιαζει με τα fear οπως ειχα διαβασει. Το μονο του προβλημα ειναι η πολυ μικρη διαρκεια μονο 10 ωρες. Αλλα το ευχαριστηθηκα και ναι το προτεινω να το παιξετε και εσεις!!!

 

[Hellion]

Τηλεόραση 4K OLED αξίας 800 ευρώ, PC high-end αξίας 1500 ευρώ... ας τα συνδέσουμε για να παίξουμε Might and Magic 6.

 

[Dim Gian Bot]

Τηλεόραση 4K OLED αξίας 800 ευρώ, PC high-end αξίας 1500 ευρώ...

Δεν τα λέμε αυτά δημοσίως... Η εφορία παραμονεύει. :Ρ

 

[captain kal]

Τηλεόραση 4K OLED αξίας 800 ευρώ, PC high-end αξίας 1500 ευρώ... ας τα συνδέσουμε για να παίξουμε Might and Magic 6.

Η τηλεόραση μου δεν είναι OLED, αλλά και εγώ το ίδιο άρχισα!!!

 

[Hellion]

Το MM6 το είχα τερματίσει όταν ήμουν ακόμα πρώτη γυμνασίου, και τώρα που το ξαναφόρτωσα μετά από χίλια χρόνια συνειδητοποιώ πως θυμάμαι ελάχιστα πράγματα πέρα από συγκεκριμένα quests και περιοχές. Και το φινάλε προφανώς.

Το σημαντικότερο ερώτημα όμως είναι... πώς την πάλευα/παλεύαμε με αυτό το game εκείνη την εποχή? Πχ, πλέον κάθε φορά που επισκέπτομαι μια νέα πόλη φορτώνω κατευθείαν ονλάην έναν χάρτη για να μην ψάχνω όλα τα σπίτια σα το μαλάκα να βρω που είναι οι trainers και οι questgivers κτλ (ΕΙΔΙΚΑ οι trainers). Πίσω στο 1998 που δεν υπήρχε αυτή η επιλογή πώς στο διάολο τα κατάφερνα και έβγαζα άκρη μέσα σε αυτό το χάος?

Το θεωρούσαμε φυσιολογικό με τα δεδομένα της εποχής και δεν ασχολούμασταν ιδιαίτερα? Είχαμε όλο το χρόνο του κόσμου στη διάθεσή μας και δε μας χαλούσε η άσκοπη περιφορά εδώ κι εκεί (σε αντίθεση με τώρα που ο χρόνος είναι χρήμα)? Ή μήπως όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε απλά πιο ηλίθιοι λόγω των καταχρήσεων και του ροκερόλ λάιφσταηλ?

 

[Great0ldOne]

όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε απλά πιο ηλίθιοι

Αυτό απλά, δεν χρειάζεται λόγος.

Δεν υπήρχε καν δυνατότητα για δικά σου map notations ε; Πω ρε πίκρα. Νομίζω το ΜΜ7 πρόσθεσε κάποια στοιχειώδη QoL σε αυτό το το θέμα.

Πάντως εκείνη την εποχή, απλά τα θυμόμουν όλα απέξω, δεν είχα και τίποτα άλλο να απασχολεί το εύπλαστο μυαλουδάκι μου. Είχα αρχίσει να κρατάω σημειώσεις σε τετράδιο και απλά τα παράτησα γιατί δεν τις χρειαζόμουν, τέτοια επίπεδα ζεν game mastery. Σήμερα δεν θυμάμαι όχι τι, αλλά αν έφαγα χτες.

 

[captain kal]

Το MM6 το είχα τερματίσει όταν ήμουν ακόμα πρώτη γυμνασίου, και τώρα που το ξαναφόρτωσα μετά από χίλια χρόνια συνειδητοποιώ πως θυμάμαι ελάχιστα πράγματα πέρα από συγκεκριμένα quests και περιοχές. Και το φινάλε προφανώς.

Το σημαντικότερο ερώτημα όμως είναι... πώς την πάλευα/παλεύαμε με αυτό το game εκείνη την εποχή? Πχ, πλέον κάθε φορά που επισκέπτομαι μια νέα πόλη φορτώνω κατευθείαν ονλάην έναν χάρτη για να μην ψάχνω όλα τα σπίτια σα το μαλάκα να βρω που είναι οι trainers και οι questgivers κτλ (ΕΙΔΙΚΑ οι trainers). Πίσω στο 1998 που δεν υπήρχε αυτή η επιλογή πώς στο διάολο τα κατάφερνα και έβγαζα άκρη μέσα σε αυτό το χάος?

Το θεωρούσαμε φυσιολογικό με τα δεδομένα της εποχής και δεν ασχολούμασταν ιδιαίτερα? Είχαμε όλο το χρόνο του κόσμου στη διάθεσή μας και δε μας χαλούσε η άσκοπη περιφορά εδώ κι εκεί (σε αντίθεση με τώρα που ο χρόνος είναι χρήμα)? Ή μήπως όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε απλά πιο ηλίθιοι λόγω των καταχρήσεων και του ροκερόλ λάιφσταηλ?

Μπορεί και να αγόραζες και κανέναν οδηγό στρατηγικής της Prima (Τους μαζεύω αν του βρώ!! Έχω και του ΜΜ6)!!!!! Check This!!

Τώρα απλά είναι θέμα πολύτιμου ελεύθερου χρόνου και επιπλέον έχουμε συνειδητοποιήσει, ότι το αληθοφανές (οι trainers σε σπιτια) δεν είναι και ιδιαίτερα ενδιαφέρον (Fun)!! Ότι είναι αγγαρεία, ας το αφήνουμε στην άκρη!!!

Έβαλες το Grayface Patch? Έβαλα και ένα dgvoodoo 2 για rendering σε 1440x1080!!

 

[Admiral]

Το σημαντικότερο ερώτημα όμως είναι... πώς την πάλευα/παλεύαμε με αυτό το game εκείνη την εποχή?

Φαντάζομαι πρέπει να έπαιζαν πολύ οι χειρόγραφες σημειώσεις σε παιχνίδια εξερεύνησης ή γρίφων.

 

[tyrion395]

Έκρηξη αδρεναλίνης. Παικτικός οργασμός. Ό,τι πιο κοντινό στον ρυθμό του Eternal. Λίγο να παίξετε όταν βαριέστε, παίρνει μπροστά το μυαλό σας. Πάρτε το λέμε. Για τα animation και τα χρώματα τι να πω; Απλά προσκυνώ. Πάρτε το ξαναλέμε.

 

[Lobo]

Κοπανάω Tyranny ανελέητα τα βράδια. Φαίνεται πως οι Obsidian το διασκέδαζαν όταν το έφτιαχναν, μάλλον είναι το πιο μερακλήδικο παιχνίδι της εταιρίας. Και είναι και ψιλοσφηνάκι στη διάρκεια, ειδικά αν το συγκρίνεις με κάτι Pillars που καιγόσουν με το που πήγαινες να τελειώσεις τη πόλη, συνεπώς το τραβάει το ρηπλεη του να δοκιμάσεις πώς να γμησεις ποιο faction καλύτερα αυτη τη φορά.

Δοκίμασα επίσης το Skald: Against the black priory για λίγο, φαίνεται έπος αλλά παραλίγο να στραβωθώ προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι πού στις μάχες οπότε το άφησα στην άκρη.

 

[Stamatimenos]

Mad Max.
Κλασσικό παιχνίδι Avalanche.
Έχουμε έναν ανούσιο ανοιχτό κόσμο με ένα φτωχό σύστημα μάχης που παραπέμπει στη σειρά Arkham, Just Cause fetch quests, αδιάφορο σενάριο και επαναλαμβανόμενα μοτίβα που κουράζουν.
Έφυγε το uninstall.

Είχα αντέξει 20 ώρες, αλλά μετά που είδα πόσο grinding ήθελε για να "ανοίξεις" περιοχές και να προχωρήσεις στο story, το άφησα. Δε με χάλασε όμως η μάχη του, και με τα πόδια και με το όχημα το διασκέδαζα. Το πρόβλημα είναι ότι σε αναγκάζει να επαναλαμβάνεις συνεχώςς τα ίδια missions. Ωραίο setting όμως, όμορφα γραφικά, οχήματα και ήχοι.

Δοκίμασα επίσης το Skald: Against the black priory για λίγο, φαίνεται έπος αλλά παραλίγο να στραβωθώ προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι πού στις μάχες οπότε το άφησα στην άκρη.

Μου αρέσει πολύ το Skald, διαμαντάκι από τα καλά. Δε περίμενα να νιώσω immersed σε game με τέτοια γραφικά, αλλά το καταφέρνει. Στις μάχες εμένα με βοηθάει το option που σου δείχνει συνέχεια tiles και το άλλο με τα info, το δοκίμασες? Βρήκα ότι ο πιο αποδοτικός τρόπος να τις τελειώνεις γρήγορα είναι τα backstabs, που πιάνουν ακόμα και με τόξο, πολύ σπασμένο damage. Έχω δυο rogueάδες (ένας εγώ και ένας από το story) και έναν warrior ( εκείνοςς του story) και τα πάμε ως τώρα όλα τρένο.


Τερμάτισα και το God of War του 2018. Χαίρομαι που με κάποιο τρόπο, και χωρίς να προσπαθώ ιδιαίτερα, κατάφερα να αποφύγω τα περισσότερα spoilers, όπως για το ποιος είναι ο Loki και ποια η Freya και το ευχαριστήθηκα. Απλό παιχνίδι, το main story στο "normal" είναι αρκετά εύκολο, τα περισσότερα challenges είναι στα sidequests και γενικά σε side content. Οι γρίφοι καθαρά για 8χρονους, μηδέν challenge και εκεί, αλλά ωραίο story και ωραίο combat.

 

[shredder]

Το MM6 το είχα τερματίσει όταν ήμουν ακόμα πρώτη γυμνασίου, και τώρα που το ξαναφόρτωσα μετά από χίλια χρόνια συνειδητοποιώ πως θυμάμαι ελάχιστα πράγματα πέρα από συγκεκριμένα quests και περιοχές. Και το φινάλε προφανώς.

Το σημαντικότερο ερώτημα όμως είναι... πώς την πάλευα/παλεύαμε με αυτό το game εκείνη την εποχή? Πχ, πλέον κάθε φορά που επισκέπτομαι μια νέα πόλη φορτώνω κατευθείαν ονλάην έναν χάρτη για να μην ψάχνω όλα τα σπίτια σα το μαλάκα να βρω που είναι οι trainers και οι questgivers κτλ (ΕΙΔΙΚΑ οι trainers). Πίσω στο 1998 που δεν υπήρχε αυτή η επιλογή πώς στο διάολο τα κατάφερνα και έβγαζα άκρη μέσα σε αυτό το χάος?

Το θεωρούσαμε φυσιολογικό με τα δεδομένα της εποχής και δεν ασχολούμασταν ιδιαίτερα? Είχαμε όλο το χρόνο του κόσμου στη διάθεσή μας και δε μας χαλούσε η άσκοπη περιφορά εδώ κι εκεί (σε αντίθεση με τώρα που ο χρόνος είναι χρήμα)? Ή μήπως όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε απλά πιο ηλίθιοι λόγω των καταχρήσεων και του ροκερόλ λάιφσταηλ?

Τοτε ημασταν μικροι και δεν υπηρχε internet και youtube. Ολοι εψαχναν παντου μεχρι να βρουμε quests. Δεν γινοταν αλλιως. Τωρα οπως λες οι ηλιθιοι οι Αμερικανοι που εφτιαξαν το ιντερνετ και οι ακομα περισσοτερο ηλιθιοι που εφτιαξαν το youtube εκαναν ζημια στα παιχνιδια γιατι τωρα οποιος θελει μπορει ανα πασα στιγμη να δει στο youtube που πρεπει να παει! Ημουν 11 χρονων το 1998 και ξεκινησα να παιζω απο το 1994. Εσυ ποσο ησουν?

 

[manofsorrows]

It Takes Two: Μας πήρε μόλις 2,5 χρόνια να το τελειώσουμε με την γυναίκα μου, υπερβολικό για ένα παιχνίδι 20 ωρών. Και τι παιχνίδι! Πρέπει να είπαμε τουλάχιστον 50 φορές "Μα που το σκέφτηκαν αυτό!". Το level design είναι σε εξωπραγματικά επίπεδα! Ότι καλύτερο έχω δει ποτέ. Σε αυτό βοηθά φυσικά κι ο άρτιος τεχνικός τομέας. Ειδικά οι υφές των textures με άφησαν με το στόμα ανοικτό. Για να μην τα πολυλογώ, αν ο/η σύντροφος σας παίζει έστω και λίγο, τότε ΠΡΕΠΕΙ να παίξετε. Πανάξιο Game Of The Year 2021. 10/10

Unavowed: Πολλοί λένε "Τα adventures είναι νεκρά". Εμείς λέμε: Wadget Eye, μην σταματάς να τους γλεντάς! Με αναβαθμισμένη AGS που πλέον δεν πονάνε τα μάτια σου από την ρετροπιξελούμπα, αλλά είναι χάρμα οφθαλμών, τον Dave Gilbert στα καλύτερα του στην γραφή κι ένα φοβερό soundtrack, το Unavowed είναι σίγουρα στα 4-5 καλύτερα adventures της 25ετίας. Είναι εντυπωσιακό το πως μπορείς να προσεγγίσεις κάθε υπόθεση με διαφορετικούς χαρακτήρες και σε κάνει να θες να το ξαναπαίξεις για να δεις και τα υπόλοιπα που δεν μπορούσες να δεις με ένα playthrough. H γρίφοι του είναι τόσο όσο προκλητικοί και το in-game hint system είναι τέλεια ενσωματωμένο ώστε να μην σου χαλάει το immersion και να σε κάνει απλά πιο συγκεντρωμένο στην σωστή κατεύθυνση παρά να σου δώσει την λύση. Ένα από τα λαμπρότερα πετράδια στο στέμμα της τρέχουσας βασίλισσας των adventures games. 9,5/10

20 Small Mazes: Ένα πανέξυπνο free puzzle game στο Steam, όπου προσπαθούμε να λύσουμε 20 παραλλαγές λαβυρίνθων, όπως αυτοί που βρίσκουμε στα περιοδικά με τα σταυρόλεξα. Και οι 20 είναι διαθέσιμοι από την αρχή, άτακτα εριγμένοι σε ένα τραπέζι και μπορούμε να τους λύσουμε με όποια σειρά θέλουμε. Μου έχουν μείνει 2 ακόμα κι έχω ασχοληθεί 90 λεπτά. Ένα ωραιότατο σφηνάκι αν θέλετε να στύψετε λίγο το μυαλό σας. 8/10