Οταν εισαι με εναν ανθρωπο για 10+ χρονια και εχεις μια σπανια επικοινωνια για αλλα τοσα χρονια, Σημαινει οτι υπαρχει μια ανωτερη σχεση που δεν μπορει να καταλαβει ο μεσος λουμπεν, που θεωρει τις σχεσεις μουλιασμα και ρουτινα.
Με την συγκεκριμενη πρωην, Μιλουσαμε στο τηλεφωνο μια φορα καθε εξι μηνες ή μια φορα τον χρονο ή μια φορα μετα απο 5 χρονια. Στο ενδιαμεσο παντρευτηκε και μαλιστα, ειχαμε βγει και για καφε, χωρις τον συζυγο. Η επικοινωνια μας, αν και σπανια, δεν ηταν ποτε αμηχανη αλλα πολυ ανθρωπινη, ζεστη σαν φλογα απο την κολαση αλλα οχι παθιασμενη. λες και ειχαμε να τα πουμε απο χθες. Ο χρονος δεν γερασε καθολου αυτη την σχεση.
Καποια στιγμη, αισθανθηκα οτι κατι δεν παει καλα. Τοτε, τραβιομουν με μια τρελη γκομενα που μολις ειχε βγει απο μια σχεση τερμα τοξικη και ψυχολογικα χειριστικη. Ειδα καποια απο τα συμπτωματα στην πρωην μου. Στις δυο τελευταιες επικοινωνιες που ειχαμε, μπορω να πω οτι φορτιστικα. Διεκοψε συζητηση για πχ το χρωμα που εχουν τα ταξι για να πει κατι συναισθηματικο, να βαλει τα κλαματα και να κλεισει το τηλεφωνο. Στην τελευταια συνομιλια μας, μου ειπε το ιδιο πραγμα μαζι με κατι αλλα ανησυχητικα πραγματα και εκλεισε το τηλεφωνο σε κατασταση πανικου.
Θεωρησα οτι φταιω εγω και εσβησα τηλεφωνο για να μην την ξαναπαρω. Αργοτερα, τα εβαλα ολα σε μια σειρα και καταλαβα οτι κατι ειναι πολυ λαθος.
Για να μην ανακατευτω εγω, το συζητησα με ατομα του περιβαλλοντος της αλλα δεν εγινε κατι. θεωρω οτι ουτε καν πιστευτος δεν εγινα. Περασαν τα χρονια και τον τελευταιο καιρο ακουω απιστευτα πραγματα για την συμπεριφορα της και βλεπω πολλα περισσοτερα συμπτωματα που μοιαζουν με την κοπελα που ειχε φαει σκοινι με τον πρωην της. Απομονωση, ψυχρη/ασχημη συμπεριφορα κτλ. Σαν να βλεπω τον Ναυαρχο να ποσταρει ζητω ο Scorsese, σωσε μας απο την Marvel.
Τα πραγματα ειναι πολυ απλα. Εαν επιβεβαιωθει η θεωρια μου, πιανω τον τυπο και του λεω οτι οταν νοιωσει οτι πρεπει να ειναι ο εαυτος του, θα πρεπει να κλεισει ραντεβου σε χειρουργο οδοντιατρο. Για την ωρα, εχω πεσει σε μια αρνητικοτητα και awkward καταστασεις. Δεν μπορω να κανω κατι γιατι ακομα και αν παιζει κατι ασχημο, θεωρω οτι η πρωην θα το αρνηθει επειδη εκτος των αλλων, με ξερει πολυ καλα. Το ξερει οτι θα χτυπησω την πορτα ως ντελιβερι για πιτσα που δεν παραγγειλαν. Θα χωσω την πιτσα με το εξτρα καυτο τυρι και εξτρα καυτες πιπεριες και ταμπασκο, στην μουτρα του τυπου και το ζυμαρι θα προσπαθει να σταματησει την βια στην μαπα του.
Δεν χρειαζεται να ομολογησει τα παντα. Απο την στιγμη που εχω ενδειξεις, μπορω να την διαβασω αλλα και παλι, δεν μπορω να επεμβω και ουτε στην αστυνομια μπορω να παω. Τι να τους πω; εχω ενα προαισθημα, χωρις αποδειξεις; σε κατι που ολοι αρνουνται τα παντα; που ολοι θα πουν, αυτος θελει να καταστρεψει εναν γαμο. Αν η πρωην τρωει πλυσιμο εγκεφαλου τα τελευταια, πολλα χρονια, πως θα αντιδρασει;
Στο τελος της μερας, μπορει να κανω και λαθος αλλα δεν εχω την μεγιστη πολυτελεια να ξερω ωστε τελειωσει αυτη η ιστορια. να παραδεχτουν ολοι οτι παιζει προβλημα και οτι πρεπει να γινει κατι ή οτι κανω λαθος, που ειναι το σεναριο που προτιμω χιλιες φορες.