Εγώ ξεκίνησα από το Νέμεσις, που ήταν και το μοναδικό μεταφρασμένο τότε <i>(από το μεταίχμιο) </i> και διάβασα μέχρι και τον Χιονάνθρωπο. Με διαφορά είναι το καλύτερο από όλα, πιο δεμένο, τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλού σε πάει, αλλού νομίζεις ότι πας. Δεν είναι τυχαίο ότι θα γυριστεί και ταινία.
Αυτό που μου αρέσει γενικότερα στην σειρά, είναι ότι υπάρχει μια σύνδεση, μια συνέχεια. Βλέπεις τους χαρακτήρες μετά από μήνες, πως έχει συνεχιστεί η ζωή τους κλπ. Επίσης, δεν φοβάται να "σκοτώσει" και βασικούς χαρακτήρες αν είναι απαραίτητο.
Α και ο Χάρι Χόλε! Χαλαρά από τους πιο ρεαλιστικούς πρωταγωνιστές, με τα τρωτά σημεία του, που πάντα δίνει μια εσωτερική μάχη για να ξεπεράσει τις αδυναμίες του!