Weird West

[Borracho]

Ανάμεικτα αισθήματα για τούτο το φρούτο.

Λίγο από αυτιστικό immersive sim, μια πρέζα σκληρής 'Weird' ατμόσφαιρας, roguelite μηχανισμοί στο gameplay, δράση από twin stick shooter και διάχυτη old skool PC-ίλα. Μάννα εξ' ουρανού για μεγάλη μερίδα των δεινοσαύρων του μικρού Γαλατικού ιστοτόπου. Μ'αρέσει και το κόβω πως θα κάω για κανένα 60ωρο αλλά δεν είναι κάποια συγκλονιστική αφηγηματική εμπειρία. Αν και είμαι στην αρχή ακόμη (ένα 4ωρο-5ωρο σκάρτο έχω ρίξει) έχει τα υποσυστήματα και τους μηχανισμούς που δημιουργούν ύπουλα τεράστιο εθισμό.

Θέλει λίγο χρόνο προκειμένου να αντιληφθείς τί είναι εντελώς τυχαίο και ποιά quests ανακυκλώνονται επ'άπειρον (bounties, σας βλέπω), αλλά το πακέτο είναι χορταστικό. Το στέλθ του υπάρχει για να υπάρχει, το Desperados IIΙ ούτε από μακριά δεν το βλέπει. Ευτυχώς στο Normal επίπεδο δυσκολίας συγχωρεί άγρια γιωτιλίκια, οπότε δεν θα ζοριστεί ιδιαίτερα κανείς.

 

[Admiral]

Το έχω στη wishlist επειδή έχω γενικά μια συμπάθεια στη wild west ως setting και επειδή οι developers έχουν ιστορία στα action-RPGs αλλά ένα review που είδα (στο κανάλι Skill Up) με προβλημάτισε και τώρα είμαι 50-50 αν αξίζει να ασχοληθώ.

 

[Borracho]

Είναι και αλμυρή η τιμή του (αν έχεις Game Pass πάλι, λουκουμάκι) για αυτό το επίπεδο indie jank. Θεωρώ πως αξίζουν έστω ένα Ταλισκεράκι Στόρμ τα παιδιά πάντως, για τα δικά μου γούστα. Αντικειμενικά και χωρίς κάποια έτσι τεράστια κάψα για το 'weird west' σκηνικό, θα περίμενα -50%.

 

[Tony Corvus]

Μου βγάζει έντονα Dark Tower vibes

 

[Borracho]

Το εικαστικό και η μυθοπλασία του ναι, αλλά στο δια ταύτα, περνάει πολύ ξώφαλτσα, δεν σε υποβάλλει, δεν σε αρπάζει από το λαιμό με την αφήγησή του. Το Hard West στο συγκεκριμένο τομέα έχω την εντύπωση πως τα πήγε καλύτερα. Το Weird West ενδιαφέρεται πρώτα και κύρια να είναι ανοιχτό και χαοτικό και αυτά είναι πάντα εις βάρος της πλοκής και της ατμόσφαιρας.

Δεν ξέρεις δηλαδή αν ο περίεργος ναός των Oneirists που μόλις ανακάλυψες είναι κάποιο φοβερό και μοναδικό μυστικό ή ένας από τους 15.000 τυχαία δημιουργημένους στο χάρτη. Εκεί χαλάει το γλυκό.

 

[Borracho]

Τίποτα παιδιά, όμφακες ο θησαυρός. Δυστυχώς του έδωσα πάρα πολλά περιθώρια λόγω θέματος και έχασα το παράθυρο του refund. Ούτε immersive sim, ούτε choose your own adventure, ούτε καλά καλά ARPG. Επαναλαμβανόμενο, σχετικά ανύπαρκτοι οι μηχανισμοί, τίποτε, το Hard West του ρίχνει στ'αυτιά από κάθε άποψη.

Στο δεύτερο κεφάλαιο με το Γουρουνάνθρωπο τώρα, χωρίς να περιμένω πολλά, παίζω από γινάτι.

 

[Tony Corvus]

Βάλε να παίξεις Elden Ring!

 

[lelos kounelos]

Αφου του εδωσες περιθωρια, κατι πηγε καλα. Νομιζω οτι ηθελες να το τελειωσεις στο μπαμ και να το δωσεις πισω.
Μην πυροβολατε τα φραγκα.

 

[Borracho]

Γιατί τέτοιος είμαι, από αυτούς τους Νιτρογκρινιάρηδες, που κοιτάζουν και να παίξουν και να βρίσουν και να πάρουν Πασοκικό επίδομα ψυχικής βλάβης για την όλη φάση.

Έχει γαμώτο αρκετά στοιχεία αυτιστικού, παλιομοδίτικου PC game design και υποπτεύομαι πως αυτά με κρατάνε, αλλά έφαγα κρυάδα γιατί περίμενα πολύ περισσότερα σε επίπεδο σεναρίου και επιλογών. Με το Γουρουνάνθρωπο πάω καρφί στα σεναριακά και έχει ένα παραπάνω ενδιαφέρον τώρα που συναντάω τους χαρακτήρες από την ιστορία της Κυνηγού Επικηρυγμένων.

 

[Borracho]

Όσο παίζω, τόσο βεβαιώνομαι πως έχουμε να κάνουμε με 'ευγενή αποτυχία'. Έχει όλα τα συστατικά του μεγαλείου, αλλά καταρρέει εντελώς στην εκτέλεση. Όλα τα upgrades και skills του, είναι ουσιαστικά άχρηστα. Δεν έχει κανένα νόημα να κυνηγήσεις τα 'σπάνια και γουάου' αντικείμενα που μπουστάρουν τους χαρακτήρες γιατί πολύ απλά, με λίγο δημιουργικό shoot dodging κι ένα εξάσφαιρο, καθαρίζεις τα πάντα.

Το σύστημα του loot είναι ομοίως άχρηστο, γιατί και πάλι, με ένα στοιχειώδες ρεβόλβερ, περνάς αέρα τα πάντα στο Νόρμαλ. Το χειρότερο είναι πως δεν έχεις ουσιαστικές επιλογές σχεδόν σε τίποτε. Η ιστορία του Γουρουνάνθρωπου είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσα από της Καπόησας (sic) και σε βάζει να κάνεις πιο 'άρρωστα' πράγματα, αλλά είναι αυστηρά καθοδηγούμενη εμπειρία. Αν έρθεις περιμένοντας Prey στην Άγρια Δύση, κλαις με μαύρο δάκρυ.

 

[lelos kounelos]

Πρεπει να ειναι σαν B movie, το πας μεχρι τους τιτλους τελους, χωρις λογο.
Τσεκαρα το gameplay και δεν μου φανηκε απαραδεχτο. κριμα.

 

[Borracho]

Στους πάλιουρες θεωρώ πως έχει να δώσει. Κοιτάξτε να δείτε τώρα πλάκα :

-Στο πρώτο στόρι το 'κλασσικό ας πούμε γουέστερν, είπα να παίξω προβλεπέ. Στέλθ, λούτινγκ, ξεπούλημα, ξεψάχνισμα ντάντζονς, το 'παιζα σαν κανονικό παιχνίδι. Τεράστιες ήττες σε κάθε μέτωπο.

-Δεύτερο στόρι με το Γουρουνάνθρωπο. Αγνοούσα όλο το λούτ και πήγαινα καρφί στα σεναριακά (τα side quests είναι τόσο λίγα που λογίζονται προφανώς ως 'απαραίτητα') και η εμπειρία ήταν πολύ πιο ομαλή. Στέλθ μόνο για πλάκα και εντελώς σπαστικό τσαλαπάτημα κουμπιών στις μάχες, με καλούς companions και πρέπει να το καθάρισα σε κάτι λιγότερο από ώρα.

-Μου 'δωκαν έναν Ινδιάνο τώρα για το τρίτο στόρι και θα συνεχίσω να το παίζω όπως πρέπει και όχι όπως διαφημίζεται. Ακόμα κλαίω το 40άρι βέβαια, αυτό το παιχνίδι είναι κανονικά για δεκάρικο.