Borracho wrote:
<span class="bbcode_spoiler">Εδώ έγκειται το μεγαλείο του Hearts : Δεν συμπαθούσα τον Όλγκιρντ. Όσο μιλούσε τόσο πιο μαλάκας έβγαινε. Στην τελευταία πράξη όμως, κάτι άρχισε να αλλάζει. Άρχισα να τον νιώθω. Συνέχιζα να τον θεωρώ μαλάκα, αλλά λίγο πιο κοντά μου. Και όταν ήρθε η ώρα να περπατήσουμε στο φεγγάρι, τίποτα, βγήκε αυθόρμητα το "Hold". Αυτό κύριοι είναι το ΜΕΓΑΛΕΙΟ της CDPR. Απλά αντέδρασα. Η σεκάνς στην Κόλαση του Ο'Ντιμμ, απλά επική.</span></blockquote>
Ακριβώς όπως τα λέει ο Μποράτζος.
<span class="bbcode_spoiler">
τι φρούτο είναι αυτός λες, ρε ξύλο που θέλει, άντε να έρθει η στιγμή να τον σφάξουμε, όμως όταν έφτασε η στιγμή της κρίσης, αντέδρασα ενστικτωδώς. Πιο πολύ ήθελα να την πατήσει ο υπεύθυνος για όλες αυτές τις προσωπικές τραγωδίες, ο crossroads demon με τα δάκτυλα να σχηματίζουν ρόμβο σαν να ήταν η Μέρκελ, Gaunter O'Dimm.
BTW, αυτά που λέει στο φινάλε, η μετάφρασή τους είναι: "You are primitive. You think you've defeated me but you are wrong. I can't be killed, I will be back."
</span>
Επίσης, να σχολιάσω ένα από τα quests του παιχνιδιού,
<span class="bbcode_spoiler">
συγκεκριμένα την τρίτη ευχή του Olgried. Ένα από τα κορυφαία quests που έχουν δημιουργηθεί ποτέ, με μεγάλη διάρκεια, υποδειγματικό storytelling, τραγικό όσο δεν πάει. Φροντίζεις τον Φρονιστή (pun intended), κάνεις ό,τι κάνεις μέσα στο σπίτι, και εκεί που λες "άντε το τελειώσαμε και αυτό το quest", τελικά δεν είσαι ούτε στη μέση του, δεν έχεις δει ακόμη σχεδόν τίποτα. Νιώθεις την τραγωδία της Iris, βλέπεις από πρώτο χέρι την καθοδική πορεία του Olgried, αντιλαμβάνεσαι το κόστος της συμφωνίας με τον διάβολο.
</span>
Έχω μια απορία: χρησιμοποίησε κανείς τα Runewords και Glyphwords; Εμένα μου φάνηκαν ψιλοάχρηστα.