<span class="bbcode_spoiler">Νικόλα θα διαφωνήσω σχεδόν στα πάντα μαζί σου, αλλά κατανοώ πλήρως γιατί μπορεί να σε ξενέρωσαν τα συγκεκριμένα στοιχεία που αναφέρεις.
Εξαρτάται κιόλας από το φινάλε που είδες τελικά. Στο δικό μου, η Σίρι έγινε αυτοκράτειρα του Νίλφκγραντ και η σεκάνς του φινάλε ολόκληρη (από την στιγμή που διαβαίνει την πύλη στον Tor Zirael) μέχρι ολόκληρο τον εκτεταμένο και εξαιρετικό φινάλε, με χόρτασε, με γέμισε, με τσάκισε. Περισσότερα επ'αυτού στο εκτεταμένο editorial που έγραψα επάνω σε αυτό. Ολοκλήρωσα όλα τα side quests, χωρίς να μου χαλάσει πουθενά το immersion. Ήταν έτσι δομημένο το main story, που υπήρχαν στιγμές που δεν ένιωθα ένοχος να εξερευνώ την κάθε περιοχή και να ολοκληρώνω ο,τιδήποτε υπήρχε εκεί. Τέλος, δεν νομίζω να χρειαζόταν ουσιαστικά screen time ο Eredin...δεν είναι δα κανένας περίπλοκος τύπος και ούτε χρειάζεται να είναι.
Όσο για τα Boss Battles, πράγματι, σε Normal δυσκολία ήταν πανεύκολα και ακόμη και τα δυσκολότερα contracts/optional bosses δεν ήθελαν πάνω από μια-δυο προσεκτικές απόπειρες για να βγουν. Το συγκεκριμένο δεν με χάλασε, καθώς συμβάδιζε με την μπάντας εικόνα του Γκέραλτ. Θα μου κακοφαινόταν να υποτίθεται πως είμαι Γουίτσερ φοβερός και τρομερός και να τρώω αλύπητο ξύλο από τα πρώτα Νέκερς, όπως γινόταν στο Γουίτσερ Δυο. Ίσως ξεκινήσω New Game Plus μετά τα εξπάνσιονς, κυρίως για να πάρω την Death March πουλάδα. Αν και όταν φτιάξουν ποτέ τα ατσίβμεντς στο Γκόγκ! </span>