REVIEWS
Trending

KATANA ZERO

More than meets the eye

Το Katana Zero είναι μια ξεχωριστή περίπτωση. Αφενός το gameplay του δείχνει απόλυτα συνυφασμένο με τις αρχές των παιχνιδιών της δεκαετίας ’85-‘95, αφετέρου κρύβει κάποιους άσσους στο μανίκι του που το καθιστούν μια μοναδική εμπειρία. Είναι από τις περιπτώσεις που το όραμα ενός indie δημιουργού πείθει πολύ περισσότερο από τον πακτωλό των χρημάτων που οι ΑΑΑ εταιρίες ξοδεύουν σ’ εντυπωσιακό περιτύλιγμα. Άλλωστε, εμείς εδώ στο Ragequit.gr εκτιμούμε ιδιαίτερα τέτοιες προσπάθειες και κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να σας ενημερώσουμε, κύριοι αναγνώστες. Γιατί το Katana Zero αξίζει μεγαλύτερης αποδοχής, όχι μόνο γιατί πρόκειται για μια καθ’ όλα αξιόλογη παραγωγή, αλλά διότι η εν λόγω προσπάθεια οφείλει να συνεχιστεί.

Αν και pixel-art, το Katana Zero είναι εντυπωσιακό.

Σε μία πρώτη εκτίμηση, το Katana Zero δείχνει ως ένα κλασικό 2D beat’ em up, που βασίζεται στη λογική του one-hit-kill, είτε για τους εχθρούς (πλην των bosses φυσικά) είτε για τον πρωταγωνιστή. Κάτι σαν το Hotline Miami δηλαδή, αλλά με διαφορετική απεικόνιση και σε ένα νεοφουτουριστικό περιβάλλον, όπου τα φώτα νέον, τα κλειστοφοβικά κτήρια και η μίζερη ατμόσφαιρα, κατάλοιπα ενός επταετούς πολέμου, κυριαρχούν στις ζωές των κατοίκων. Πράγματι, έτσι είναι, καθώς το Katana Zero υλοποιεί ένα γοργού ρυθμού παιχνίδι δράσης, όπου στα επιμέρους επίπεδα ελέγχουμε έναν ανώνυμο σπαθοφόρο μπουρνουζοντυμένο (sic) samurai και καλούμαστε να εξοντώσουμε όλες τις απειλές, ώστε να περάσουμε στην επόμενη οθόνη. Το παιχνίδι εφαρμόζει πλήρως τη λογική των levels, καθώς κάθε οθόνη είναι ανεξάρτητη από την προηγούμενη, ενώ τυχόν ήττα, από τις πολλές φορές που θα σκοτωθούμε, μας επιστρέφει στην αρχή της οθόνης μέσω ενός πολύ όμορφου εφφέ, τύπου VCR βιντεοκασέτας. Εντούτοις, παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει καθόλου το μήνυμα Game Over (μα retro game χωρίς τέτοιο μήνυμα, σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας;), αντίθετα ο κομματιασμένος/σφαγμένος ήρωάς μας μονολογεί “No, that won’t work”.

Ο λόγος είναι ότι το παιχνίδι παίζει με την έννοια του χρόνου, καθώς πέρα από το αστραπιαίο dodge που μας βοηθά να αποφύγουμε τις βολές και τα χτυπήματα των εχθρών, μπορούμε για περιορισμένο χρονικό διάστημα να εισέλθουμε σε slow-mode, το οποίο μεταξύ άλλων, είναι ιδανικό για να επιστρέφουμε τις σφαίρες που μας πλησιάζουν απειλητικά στον κάτοχό τους. Προς ώρας, δεν υπάρχει κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την εξαιρετική υλοποίηση των επιμέρους μηχανισμών του παιχνιδιού. Η δράση είναι καταιγιστική, χωρίς να γίνεται χαοτική, ο χειρισμός είναι ακριβέστατος και συνεπής στις εντολές μας, ενώ σύντομα γίνεται αντιληπτό ότι η επιλογή να επιτεθούμε αδιακρίτως σε όποιον βλέπουμε μπροστά μας, χωρίς κάποιο σχέδιο, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε γύρισμα της κασέτας.

“Ήρθε η ώρα για το φάρμακο σου…”

Έτσι λοιπόν, ιδιαίτερα στα προχωρημένα levels όπου οι εχθροί δεν είναι οι τυπικοί αλήτες του Third District, αλλά δολοφόνοι με shotguns και ασπίδες, οφείλουμε να καταστρώσουμε ένα πλάνο, σε συνάρτηση με τη θέση τους και τυχόν παγίδες του περιβάλλοντος. Είναι εκπληκτικό ότι μια τόσο απλή προσθήκη, όπως η ύπαρξη ενός δευτερεύοντος όπλου μιας χρήσης που συλλέγουμε κάθε τόσο, δημιουργεί τόσες εναλλακτικές επιλογές. Παραδείγματος χάρη, μία μολότοφ είναι ικανή να θερίσει 4-5 εχθρούς ταυτόχρονα, από την άλλη δημιουργεί πολύ θόρυβο και είναι πιθανόν να σκάσουν μύτη τύποι που μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχαν αντιληφθεί τη παρουσία μας. Συνολικά, το Katana Zero είναι πραγματικά πολύ καλό στο να προσφέρει μια retro τύπου action εμπειρία, με την πρόκληση να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα (θα πεθάνετε ξανά και ξανά), η οποία όμως εξισορροπείται κάπως από το γενναιόδωρο checkpoint σύστημα – ήτοι ένας θάνατος δε θα μας αναγκάσει να επιστρέψουμε πολύ πίσω ή να πολεμήσουμε εκ νέου σε όλες τις φάσεις ενός boss (Sekiro, εσένα κοιτάω).

Ομολογουμένως, αν το παιχνίδι έμενε εκεί, θα ήμασταν ήδη πολύ ευχαριστημένοι. Όμως, οι άνθρωποι της AskiiSoft είχαν πιο μεγαλεπήβολα σχέδια στο μυαλό τους και εμπλούτισαν το παιχνίδι τους με κανονικό σενάριο, χαρακτήρες και διαλόγους. Μάλιστα, έχουμε τη δυνατότητα επιλογής στο τι θα απαντήσουμε στα άτομα που συναναστρεφόμαστε, ενώ υφίσταται η οδός του… αγενούς samurai, διακόπτοντας κάθε απόπειρα ομιλίας του συνομιλητή μας, οδηγώντας στον εκνευρισμό του! Αξιοσημείωτο είναι ότι, αν και οι επιλογές μας δεν έχουν αντίκτυπο στην τελική έκβαση της ιστορίας, η συμπεριφορά μας έχει συνέπειες στο τι θα συναντήσουμε παρακάτω. Για παράδειγμα, σε μία από τις πρώτες πίστες όπου επισκεπτόμαστε ένα ξενοδοχείο, αν ισχυριστούμε στη ρεσεψιονίστ ότι κάνουμε anime cosplay, τότε, αφού τελειώσει το μακελειό, θα συμβάλλει στο άλλοθι μας απέναντι στον αστυνομικό του lobby ότι δεν είμαστε ο υπαίτιος της φασαρίας, αλλά απλώς ένας… cosplayer. Στην αντίθετη περίπτωση, θα χρειαστεί να επέμβουμε.

Δε λείπουν και οι over-the-top στιγμές.

Αυτές οι μικρές πινελιές συμβάλλουν στη δημιουργία ενός πανέμορφου, αν και αιματοβαμμένου, πίνακα, οι οποίες δείχνουν το μεράκι των δημιουργών και την προσοχή που έχουν επιδείξει στη λεπτομέρεια. Μία εμμονή, θα λέγαμε, στη λεπτομέρεια που είναι ηλίου φαεινότερη από το σενάριο του παιχνιδιού, το οποίο είναι αρκετά ιντριγκαδόρικο για το είδος των 16bit retro games, με τη δομή και τον τρόπο διήγησης (flashbacks και οράματα παρέα με ναρκωτικά, υπέρμετρη βία και time-travel) να αποδίδονται μαεστρικά, σε σημείο που ίσως να κερδίζει κιόλας τις εντυπώσεις εις βάρος του action στοιχείου, ιδίως αν σας αρέσουν οι… «WTF» ιστορίες. Απίστευτο και όμως αληθινό.

Το αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι δυστυχώς η ιστορία μένει στη μέση, καθώς τη στιγμή που τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται ξεκάθαρα, υποδεχόμαστε τους τίτλους τέλους με ένα μεγαλοπρεπέστατο “To be continued”. Προς το παρόν είναι άγνωστο το πως θα συνεχιστεί/ολοκληρωθεί η ιστορία (DLC; Sequel;), ενώ το γεγονός ότι η διάρκεια του παιχνιδιού δεν ξεπερνά τις πέντε με έξι ώρες (χονδρικά, ανάλογα με το πόσο καλά αντανακλαστικά έχετε) και μπορείτε άνετα να το τελειώσετε μονορούφι σε ένα απόγευμα, αφήνει την πικρή αίσθηση του ανολοκλήρωτου και της επιθυμίας για ακόμη περισσότερο περιεχόμενο.

Φλερτ ή όχι, απαντήστε σωστά στη δεσποινίς και δεν θα χάσετε.

Φυσικά, μπορείτε να ξαναπαίξετε όλες τις πίστες, προκειμένου να δείτε όλες τις εναλλακτικές επιλογές που προσφέρουν οι διάλογοι, να ξεκινήσετε achievement hunting ή να ξεκλειδώσετε κρυμμένο περιεχόμενο, αλλά τίποτε που να αλλάζει ουσιαστικά το αποτέλεσμα. Πέρα από αυτό όμως, το Katana Zero είναι ένα εξαιρετικό παιχνίδι, φτιαγμένο από ανθρώπους που πραγματικά λατρεύουν το «παιδί» τους, ενώ διαθέτει ίσως την καλύτερη pixel-art αισθητική που έχουμε δει ως τώρα, με τη συνοδεία ενός ιδιαίτερα ατμοσφαιρικού synth soundtrack.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 82%

82%

Yeap

Δυνατό "σφηνάκι", που συνδυάζει εξαιρετικά καταιγιστική δράση και ενδιαφέρουσα υπόθεση.

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

3 Comments

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL