MARVEL’S SPIDER-MAN 2

Spidey is back! Μετά τα Spider-Man Remastered και Spider-Man: Miles Morales του 2022, ο πιο δημοφιλής superhero της Marvel και του κόσμου ολόκληρου επιστρέφει… διπλός! Στο νέο παιχνίδι των Insomniac Games (developer) και Nixxes (αρμόδια για το porting σε PC) οι Peter Parker και Miles Morales μοιράζονται τα καθήκοντα της υπεράσπισης της Νέας Υόρκης από κάθε λογής κακοποιούς ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τα τραυματικά γεγονότα του παρελθόντος και να βάλουν σε τάξη την ζωή τους. Και ενώ οι προθέσεις τους είναι πάντοτε καλές, στην πράξη αποδεικνύεται ότι δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Ιδίως όταν οι απειλές είναι τόσο εξωτερικές όσο και εκ των έσω.

Η Insomniac αποφάσισε να προχωρήσει στο adaptation μερικών από τις καλύτερες ιστορίες των comics και να φέρει στο προσκήνιο τόσο τον περίφημο Kraven The Hunter όσο και το symbiote! Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν τα πράγματα αυτή τη φορά θα είναι ιδιαιτέρως δύσκολα για τους Peter και Miles καθώς γίνονται στόχος τόσο στην προσωπική όσο και στην υπερηρωική ζωή τους. Οι developers έδειξαν μεγάλο θάρρος με το να καταπιαστούν με εκπληκτικές comic storylines όπως το Kraven’s Last Hunt και την Symbiote Saga καθώς υπήρχε μεγάλος κίνδυνος οι αναπόφευκτες συγκρίσεις να είναι εις βάρος τους. Και ενώ δεν θα ισχυριστώ ασφαλώς ότι το storytelling του παιχνιδιού είναι αντίστοιχα καλό, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η προσπάθεια των συγγραφέων ήταν πολύ καλή και ο σεβασμός τους στο πρωτότυπο υλικό εμφανής. Η campaign του Marvel’s Spider-Man 2 έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που διακρίνουν μια ποιοτική Spider-Man story, με πυρήνα τις θυσίες που απαιτεί η ζωή ενός υπερήρωα. Το μόνο που θα ήθελα να αναφέρω ως παρατήρηση είναι ότι η κλιμάκωση των γεγονότων από ένα σημείο και μετά γίνεται κάπως πιο γρήγορα από όσο θα ήθελα και θα μπορούσε να είχε δοθεί λίγο περισσότερος χρόνος ώστε κάποια γεγονότα να αναπνεύσουν, ακόμη και αν επιβράδυνε λίγο τον ρυθμό.

Πέρα από το καθαρά συγγραφικό σκέλος, η παρουσίαση βρίσκεται αναμενόμενα σε πολύ υψηλά επίπεδα. Ηθοποιία, ομιλίες, σκηνοθεσία, μουσική, όλα συνεισφέρουν αρμονικά στην δημιουργία της σωστής ατμόσφαιρας και στην επίτευξη του immersion. Μάλιστα η προσοχή στην λεπτομέρεια εκτείνεται τόσο στην main campaign όσο και στα διάφορα sidequests που βρίσκονται διάσπαρτα στον ανοικτό χάρτη της Νέας Υόρκης. Μια που αναφέρθηκα στα sidequests τα οποία ήταν ένα από τα σημεία στα οποία είχα ασκήσει κριτική στο πρώτο παιχνίδι, αυτή την φορά παρατήρησα κάποια πρόοδο. Οι ubisoftικές δραστηριότητες είναι λιγότερες και αρκετά από τα sidequests έχουν mini questlines με το δικό τους ενδιαφέρον. Μάλιστα οι developers είναι φανερό ότι ανέλυσαν την κριτική που δέχθηκαν και φρόντισαν να μειώσουν τα quick-time events και να βελτιώσουν σημαντικά κάποιες από τις πιο κουραστικές αποστολές όπως οι base missions που ανάγκαζαν τον παίκτη να αντιμετωπίσει πολλαπλά waves εχθρών χωρίς περιθώριο λάθους. Δεν θα έλεγα ότι το Marvel’s Spider-Man 2 φέρνει την επανάσταση στα open-world games αλλά σίγουρα η ενασχόληση με το side content κυλά πιο ευχάριστα.

Τα παράπονα που έχω είναι κυρίως δύο: αφενός ο ρόλος του open world στο gameplay και αφετέρου οι αποστολές σε campaign και sidequests που παίζετε με άλλους χαρακτήρες εκτός των Spider-Men. Ο χάρτης είναι πιο μεγάλος από το πρώτο παιχνίδι και σαφώς πιο όμορφος οπτικά καθώς έχει αυξηθεί η λεπτομέρεια των γραφικών σε όλα τα επίπεδα, η μετακίνηση σε αυτόν είναι απολαυστική με το βελτιωμένο web swinging και την νέα προσθήκη των web wings, απλώς… δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να περιπλανηθείς σε αυτόν. Η πόλη δείχνει πιο ζωντανή από ποτέ αλλά η ζωντάνια αυτή είναι επιφανειακή, αφού πέρα από τις διάφορες αποστολές και τα collectibles δεν μπορείς να αλληλεπιδράσεις με τον χάρτη με ουσιώδη τρόπο όπως π.χ. στα παιχνίδια της Rockstar. Προφανώς δεν περιμένω να επιτρέψει η Insomniac να ξυλοφορτώνουμε πολίτες και να κλέβουμε αυτοκίνητα, όμως νομίζω ότι πρέπει να βρεθούν κάποιες εναλλακτικές δραστηριότητες και interactions που θα δώσουν στην “πόλη που δεν κοιμάται ποτέ” πιο κεντρικό ρόλο.

Όσο για τις αποστολές με τους δευτερεύοντες χαρακτήρες… Κοιτάξτε, οι developers είχαν προφανώς καλές προθέσεις και ήθελαν να δώσουν και στο υπόλοιπο καστ την ευκαιρία να αναδειχθεί. Όπως και στο πρώτο παιχνίδι, δεν νομίζω ότι το κατάφεραν ιδιαίτερα. Το πρόβλημα δεν είναι στο γράψιμο αλλά στο gameplay διότι, πολύ απλά, οι χαρακτήρες αυτοί δεν είναι Spider-Men και επομένως δεν μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο από βασικό stealth ή κάποιες απλοϊκές ενέργειες που καθιστούν τις αποστολές τους αγγαρεία. Δεν χρειάζεται καν να έχουν δράση, απλώς να έχουν κάτι περισσότερο να προσφέρουν από button prompts σε προκαθορισμένα σημεία που να συνεχίζουν την ιστορία. Σε αυτές οι περιπτώσεις η Insomniac έπρεπε να δείξει περισσότερη φαντασία ή, αν θέλετε, λίγη περισσότερη τόλμη.

To σύστημα μάχης δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα από τα προηγούμενα παιχνίδια, συνεχίζει να είναι εμπνευσμένο από τα Arkham games με το γνώριμο loop του punching-dodge-gadgets και φυσικά παραμένει πολύ διασκεδαστικό. Αυτή την φορά έχουν προστεθεί επιπλέον abilities και γκατζετάκια που δίνουν ακόμα περισσότερες επιλογές για την αντιμετώπιση των εχθρών, αν και πρέπει να πω ότι αισθάνθηκα να “πνίγομαι” ελαφρώς από το πλήθος των διαθέσιμων κινήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι το παιχνίδι έχει δύο Spider-Men με διαφορετικά skill trees καθώς και πληθώρα ειδικών κινήσεων σε μάχη και traversal, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να διατηρήσω στην μνήμη μου τα πάντα και ορισμένες abilities να μην χρησιμοποιούνται ποτέ. Βεβαίως είναι πιθανό η πρόθεση των developers να μην ήταν η χρησιμοποίηση όλου του οπλοστασίου αλλά η δημιουργία διαφορετικών “builds” αναλόγως του τρόπου παιχνιδιού του κάθε παίκτη, επομένως δεν θα το προσμετρήσω ως αρνητικό. Απλώς αισθανόμουν κατά καιρούς ενοχές για το γεγονός ότι δεν εκμεταλλευόμουν πλήρως το εύρος των επιλογών που μου δίνει το παιχνίδι.

Ας αναφέρουμε ορισμένα πράγματα και για τα τεχνικά ζητήματα διότι εδώ υπάρχουν καλά και κακά νέα. Πρώτα τα καλά: Τα γραφικά του Marvel’s Spider-Man 2 είναι εμφανώς βελτιωμένα χωρίς μεγάλη πτώση στην απόδοση. Στον δικό μου υπολογιστή, ένα laptop με 8-core AMD CPU και RTX 3060 με 6GB VRAM, το framerate ήταν πιο χαμηλό σε σύγκριση με το Spider-Man Remastered και κυμαινόταν συνήθως μεταξύ 40 και 60 fps αναλόγως των συμβάντων επί της οθόνης. Ωστόσο θεωρώ ότι υπάρχει αναλογικότητα στην ποιότητα των γραφικών με την απόδοση, δηλαδή δεν αισθάνθηκα ότι το παιχνίδι ήταν αδικαιολόγητα βαρύ. Επίσης, το παιχνίδι υποστηρίζει (εγγενώς ή εμμέσως) τις εκ των ουκ άνευ πλέον τεχνολογίες για upscaling και frame generation. Το FSR frame generation στο οποίο είχα πρόσβαση κάνει γενικά καλή δουλειά χωρίς πολλά artifacts και βοήθησε ώστε να εξομαλύνει το framerate, ωστόσο χρειάζεται προσοχή αν έχετε περιορισμένη VRAM. Αν δείτε μεγάλη πτώση στην απόδοση με το frame generation δοκιμάστε να το απενεργοποιήσετε διότι ενδέχεται να ξεπερνάτε το VRAM limit. Τέλος, είναι θετικό το γεγονός ότι το ray tracing δεν είναι υποχρεωτικό και μπορεί να απενεργοποιηθεί ώστε να τρέχει το παιχνίδι και σε παλιότερες GPUs.

Υπάρχουν όμως και κάποια ζητήματα. Πρώτο από αυτά σε σοβαρότητα, αν και προσωπικά δεν το αντιμετώπισα, τα πολλαπλά crashes ειδικά με ενεργοποιημένο το ray tracing. Οι developers αντιμετώπισαν τα περισσότερα από αυτά με δύο hotfixes εντός των πρώτων τριών ημερών, ωστόσο αρκετοί παίκτες αναφέρουν ότι η σταθερότητα έχει ακόμη θέματα. Ίσως υπήρξε κάποιο θέμα με τον launch driver της nVidia (τον οποίο δεν εγκατέστησα και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που γλίτωσα τα crashes), ωστόσο από την στιγμή που το παιχνίδι προτρέπει τον παίκτη στο launch να ενημερώσει τους drivers, η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ nVidia και Sony. Τα frametimes επίσης δεν είναι ιδιαίτερα ομαλά, με το Digital Foundry να πιθανολογεί ότι υπάρχει θέμα με την υλοποίηση του DirectStorage. Τέλος, παρατήρησα και κάποια visual glitches ιδίως με ενεργοποιημένες τις προηγμένες επιλογές του ray tracing. Την στιγμή που γράφεται το review ανακοινώθηκε patch που διορθώνει κάποια από αυτά, εντούτοις από όλα τα παραπάνω καθίσταται προφανές ότι η Sony έπρεπε να είχε δώσει παραπάνω χρόνο στους developers πριν ορίσει την τελική ημερομηνία κυκλοφορίας.

Η συνολική μου εκτίμηση είναι ότι το Marvel’s Spider-Man 2 είναι ένα άξιο sequel, έστω και αν δεν καινοτομεί ιδιαίτερα στα open world games, και πολύ καλή αγορά κρίνοντας αποκλειστικά με βάση το περιεχόμενο, όμως η κατάσταση στην οποία κυκλοφόρησε αλλοιώνει κάπως την θετική εικόνα και με υποχρεώνει να βάλω τον (τελευταία συχνό) αστερίσκο ότι ίσως θα πρέπει να περιμένετε λίγο για τα πρώτα patches πριν επενδύσετε τα χρήματά σας. Το έχουμε ξαναπεί αλλά αφού το φαινόμενο επαναλαμβάνεται αναγκαζόμαστε να το ξαναπούμε: είναι αμαρτία ο κόπος και το ταλέντο των developers να αδικείται, είναι θλιβερό η πρώτη εντύπωση του παίκτη να χαλάει, επειδή αποφασίστηκε να κυκλοφορήσει ένα παιχνίδι χωρίς να είναι 100% έτοιμο. Είχα κάθε διάθεση να δώσω στο Marvel’s Spider-Man 2 μεγαλύτερη βαθμολογία από το Remastered αλλά για άλλη μια φορά η βιασύνη κοστίζει. Κρίμα.

Ευχαριστούμε την Playstation Greece για την παροχή του review code.

Go to discussion...