REVIEWS

RIVE

Ίσως να έχετε ακουστά την ομάδα ανάπτυξης Two Tribes, μπορεί και όχι. Όμως, όλο και κάπου θα έχει πάρει το μάτι σας ένα χαρούμενο παιχνίδι με πρωταγωνιστή ένα κίτρινο πτηνό ονόματι Toki Tori. Πιθανόν να το έχετε ήδη στη Steam Library σας και να μην το θυμάστε, άλλωστε το συγκεκριμένο παιχνίδι (όπως και το sequel του) έχει μπει ουκ ολίγες φορές ως μέρος διαφόρων indie bundles. Σωστά υποθέσατε λοιπόν, τα (όποια) εύσημα για τη δημιουργία του ανήκουν στην εν λόγω Ολλανδική εταιρία. Η Two Tribes βρίσκεται αρκετά χρόνια στο κουρμπέτι και το ιστορικό των τίτλων της χαρακτηρίζεται από μια έντονη παλαιομοδίτικη αύρα, σαν να πρόκειται για κρυμμένα διαμαντάκια της 16bit εποχής που ποτέ δεν είδαν το φως της ημέρας. Αν και τα παιχνίδια της Two Tribes δεν έκαναν ποτέ θραύση με τη ποιότητά τους, ήταν τίμιες προτάσεις που συνήθως πωλούνταν και σε χαμηλές τιμές. Φαίνεται όμως ότι αυτό κάπου κούρασε τους ανθρώπους πίσω από τα πολύχρωμα sprites και τις χαρμόσυνες μελωδίες. Το RIVE αποτελεί το ύστατο χαίρε τους ως game developers, μία απόφαση που δεν πήραν ελαφρά τη καρδία, ενώ παράλληλα οι ίδιοι δηλώνουν ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορούν να προσφέρουν.

Συνήθως, τέτοιες δηλώσεις ανήκουν κυρίως στο τομέα των μάρκετινγκ τρικς, προκειμένου να τραβήξουν τη προσοχή περισσότερου κόσμου και συνεπώς να πετύχουν ακόμα μεγαλύτερες πωλήσεις, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στη μουσική σκηνή, που όλες οι παλιές καραβάνες ξεκινούν “μια τελευταία περιοδεία πριν αποσυρθούν” που τελικά επεκτείνεται σε πολλές “τελευταίες περιοδείες πριν αποσυρθούν”. Ακόμα και αν ο προαναφερθέν ισχυρισμός ισχύσει και όντως οι τύποι της Two Tribes ξυπνήσουν ένα πρωί και δηλώσουν “ξέρετε, το σκεφτήκαμε καλύτερα και θα συνεχίσουμε, ήδη ετοιμάζουμε το Toki Tori 3”, η αλήθεια είναι ότι το RIVE είναι πράγματι το καλύτερο παιχνίδι που φέρει την υπογραφή τους, που όμως για μια ακόμη φορά δεν θα μας κάνει να πετάξουμε και τη σκούφια μας για χάρη του.

Rive Shot1Το RIVE δεν αργεί να δείξει τα κοφτερά δόντια του.

Το RIVE είναι ένα ιδιόμορφο υβρίδιο twin-stick shooter και platform, όπου ομολογουμένως δεν θυμάμαι να έχουμε συναντήσει στο (όχι και τόσο) πρόσφατο παρελθόν. Ήρωας της περιπέτειας είναι ο μουσάτος διαστημικός ρακοσυλλέκτης Roughsod (voice over από τον Mark Dodson παρακαλώ), ο οποίος πιλοτάρει ένα αραχνόμορφο θωρακισμένο όχημα που φοράει ένα εξίσου εντυπωσιακό machine gun με δυνατότητα περιστροφής 360 μοιρών. Ο τυπάκος λοιπόν της περιπέτειας ψάχνει αμέριμνος να βρει loot που θα του επιτρέψει να βγάλει τα προς το ζειν, όταν ανακαλύπτει την είσοδο ενός τεράστιου διαστημόπλοιου, το οποίο εκ πρώτης όψεως δείχνει εγκαταλελειμμένο. Φυσικά, οι εικασίες αυτές διαψεύδονται πολύ γρήγορα, όταν bots με εχθρικές διαθέσεις πλησιάζουν προς το μέρος του, τα οποία αποδεικνύεται ότι ελέγχονται από μία ΑΙ, με τη μορφή ενός γλυκύτατου και ευγενέστατου αιωρούμενου bot, που δεν έχει σκοπό να τον αφήσει να φύγει έτσι εύκολα. Οπότε, το μόνο που απομένει στο πρωταγωνιστή μας είναι να μην αφήσει τίποτα όρθιο προκειμένου να μπορέσει να διαφύγει από το διαστημόπλοιο που έχει παγιδευθεί. Shooter είναι το παιχνίδι, δε νομίζω να περιμένατε να διαβάσετε Καζαντζάκη.

Στα ενδότερα του παιχνιδιού, το RIVE αρέσκεται στα απλά πράγματα και το δείχνει από τη πρώτη στιγμή. Άλμα, σκόπευση και πυροβολισμός είναι οι βάσεις που οφείλετε να εδραιώσετε στον εαυτό σας για να προχωρήσετε, ενώ σύντομα το μενού εμπλουτίζεται με τέσσερις one time special bombs, οι οποίες ξεκλειδώνονται από τα σχετικά shops, εφόσον έχετε μαζέψει βέβαια και το ανάλογο loot και έχετε τη δυνατότητα να τις αγοράσετε (μαζί με κάποια πολύτιμα armor upgrades). Όμως καλό είναι να νοιώσετε σύντομα οικεία με τον έλεγχο του οχήματος σας, γιατί το RIVE, παρ’ όλη την ανάλαφρη ατμόσφαιρά του και το (ομολογουμένως) κρύο χιούμορ του, δεν αστειεύεται καθόλου.

Rive Shot2Πώς περνάμε από’ δω τώρα;

Τα δεκατρία levels που καλείστε να ολοκληρώσετε είναι στη κυριολεξία γεμάτα με φονικές παγίδες, στρατηγικά τοποθετημένες για να πέφτετε εύκολα πάνω τους και κυρίως εχθρικούς “τενεκέδες” και τεράστια bosses, των οποίων η σφοδρότητα των επιθέσεων τους θα σας εκπλήξει.Ιδίως από τα μέσα του παιχνιδιού και μετά, το RIVE γίνεται ιδιαίτερα απαιτητικό και θα πρέπει να είστε πολύ ακριβείς τόσο στη σκόπευσή σας όσο και στη σωστή αποφυγή των εχθρικών επιθέσεων, δίχως αυτό να σημαίνει ότι εξίσου δεν θα χάσετε πολλές φορές. Στη πραγματικότητα θα χάσετε πάρα πολλές φορές και συχνά το παιχνίδι σας φέρνει στα όρια της υπομονής σας και του ragequit, κάτι το οποίο σώζεται στο ’90 από το σύστημα των checkpoints. Τα checkpoints είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρα και συχνά όταν χάνετε, το παιχνίδι σάς επιστρέφει, το πολύ, μισό λεπτό πίσω από εκεί που ήσασταν, αρκετές φορές δε με λίγο αυξημένη τη μπάρα υγείας σας. Συνεπώς, με λίγη προσπάθεια και παρατηρητικότητα του μοτίβου των επιθέσεων των εχθρών, θα μπορέσετε να προχωρήσετε στην επόμενη σεκάνς, η οποία μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη από πλευράς δυσκολίας ή να αλλάζει ελαφρώς το κλίμα, εισάγοντας κάποιου είδους puzzle και περιορισμούς που ξεφεύγουν από τα στενά όρια του shoot’ em up.

Για παράδειγμα, το όχημα του Roughsod έχει τη δυνατότητα να χακάρει τερματικά (αργότερα και μερικά είδη εχθρών καθώς και βοηθητικά turrets) για να ανοίξει κάποιες πόρτες, κάτι που θα πρέπει να κάνετε με μια συγκεκριμένη σειρά, αποφεύγοντας παράλληλα κάποιο ενοχλητικό laser turret. Από την άλλη, μπορεί να βρεθείτε για λίγη ώρα με χαλασμένο το machine gun του οχήματος, οπότε θα πρέπει να βρείτε έναν πιο έξυπνο τρόπο για να εξοντώσετε τους εχθρούς που συνεχίζουν να σας επιτίθενται. Το RIVE λοιπόν εμπλουτίζεται με κάτι τέτοιες ξεχωριστές σεκάνς και θα λέγαμε ότι τα καταφέρνει αρκετά καλά στο να μη γίνεται επαναλαμβανόμενο, καθώς σπάνια το παιχνίδι θα σας επιτρέψει να κάνετε, για τις έξι ώρες που διαρκεί περίπου, ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Rive Shot4Gravity bubbles! Yeeeeah!

Το αρνητικό στην όλη υπόθεση είναι το έντονο trial and error που απαιτεί στις περισσότερες εκφάνσεις του. Είναι σχεδόν δεδομένο ότι στη πρώτη απόπειρα που θα κάνετε για να ολοκληρώσετε κάποια πρόκληση, θα φάτε τα μούτρα σας και σε αυτό συνηγορεί κιόλας ο τρόπος που τραντάζεται η οθόνη όταν σας χτυπούν, που είναι αποδιοργανωτικός και αποπροσανατολιστικός. Αφότου συνηθίσετε κάπως το εν λόγω τράνταγμα (προσωπικά δεν ένοιωσα ποτέ άνετα μαζί του), έχετε να αντιμετωπίσετε τις “χορογραφίες” των εχθρικών bots, τις οποίες θα πρέπει να απομνημονεύσετε, αν θέλετε να μάθετε να τις διαχειρίζεστε. Κάποιες φορές δε, είναι τόσο απαιτητικές που ίσως χρειαστεί να τις επαναλάβετε και δεκάδες φορές μέχρι να τα καταφέρετε, χωρίς αστεία. Επίσης, η συχνότητα των power-ups (special bomb και health power up) δεν είναι τόσο υψηλή και είναι σε μεγάλο βαθμό τυχαία, οπότε μπορεί σε μία απόπειρα σας να μην πέσει κανένα health power-up, σε κάποια άλλη να πέσουν δύο και τρία συνεχόμενα. Είναι στιγμές που νομίζεις ότι το παιχνίδι παίζει με τα νεύρα σου, καθώς μπορεί να ήθελες ακόμα μία special bomb για να τσακίσεις τη τελευταία (και εκνευριστικότατη) αρμάδα από καμικάζι-bots, και να μη στη προσφέρει ποτέ.

Για κάποιο όμως περίεργο λόγο, το RIVE δεν σε αφήνει να το παρατήσεις (εντάξει, να το κλείσεις με ένα αυθόρμητο ALT-F4 μπορεί). Φταίει ίσως που ο χειρισμός και οι μηχανισμοί του παιχνιδιού λειτουργούν άψογα και το level design είναι υποδειγματικό. Ίσως το ότι το shooting κομμάτι είναι απολαυστικό και ότι το αίσθημα επιτεύγματος μετά από την ολοκλήρωση μιας δύσκολης σεκάνς είναι υψηλών προδιαγραφών. Ακόμα και ο συμπαθέστατος τεχνικός τομέας και η old-school αισθητική να παίζουν ρόλο σε αυτό.

Rive Shot3Κάτι από R-Type θυμίζει εδώ ή κάνω λάθος;

Σε κάθε περίπτωση, το RIVE είναι μία αξιόλογη πρόταση για όποιον επιζητά ένα διασκεδαστικό και παράλληλα πολύ απαιτητικό shoot’ em up, αλλά όπως συνέβη και με όλα τα παιχνίδια της Two Tribes ως τώρα, δύσκολα θα σας πείσει να το αγοράσετε σε full price. Οπότε, αναμείνατε τη συμμετοχή του σε κανένα indie bundle, στη συνέχεια κάντε το install στον υπολογιστή σας, οπλιστείτε με υπομονή, απομακρύνετε τα εύθραυστα αντικείμενα από κοντά σας, βάλτε ταλκ στα χέρια σας και… καλή τύχη!

 

Pros

  • Αξιόλογη υλοποίηση του υβριδίου platform/shooter
  • Καλογυαλισμένο, χωρίς σοβαρά bugs
  • Στιβαρός χειρισμός
  • Πληθώρα checkpoints!

Cons

  • Πολύ υψηλός δείκτης δυσκολίας και μπόλικο trial and error
  • Νερόβραστο χιούμορ

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 78%

78%

Γιώργος Δεμπεγιώτης

Συντάκτης-λάτρης των action, shooter, adventure, RPG’s και ενίοτε racing παιχνιδιών, προτιμά κυρίως το single-player gaming. Που και που ξεσπάει σε κανά multi, αλλά δεν το παρακάνει κιόλας.

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Check Also
Close
Back to top button
elEL