Θέλατε ποτέ να παίξετε ένα Warhammer 40,000 game που να εστιάζει ελαφρώς περισσότερο στη γραφειοκρατική οργάνωση του Adeptus Administratum; Ήρθε επιτέλους η ώρα για να δικαιωθείτε, καθώς στο επίκεντρο του Lex Imperialis, του δεύτερου DLC για το Rogue Trader της Owlcat, βρίσκεται η ευρύτερη διοικητική παρουσία του Imperium στο Koronus Expanse. Οι περισσότερες από τις προσθήκες που εισάγει το DLC κινούνται στον θεματικό άξονα της Αυτοκρατορικής γραφειοκρατίας και των οργάνων της, με ιδιαίτερη έμφαση να δίδεται στον τομέα της δικαιοσύνης και στα όργανα που καλούνται να εφαρμόσουν τον νόμο στους υπηκόους του Θεού-Αυτοκράτορα.
Αρχίζοντας από τα σχετικά με το character development, το Lex Imperialis εισάγει ένα νέο Origin, αυτό του Arbitrator. Οι Arbitrators, ή Adeptus Arbites αν θέλουμε να ακριβολογούμε, είναι κυριολεκτικά space cops, καθώς αποτελούν την αστυνομική δύναμη του Imperium. Εισάγονται παράλληλα και τρεις ειδικεύσεις για δαύτους: Vigilant (έμφαση στη χρήση όπλων μέσης απόστασης, με ειδικότητα στα Shotguns), Castigator (αξιωματικός που χρησιμοποιεί τα Fellowship και Willpower stats για να εφαρμόσει debuffs στους εχθρούς) και Subductor (melee πολεμιστής πρώτης γραμμής, με ειδικότητα στη χρήση του νέου item που εισάγει το DLC, των Shields). Φτιάχνοντας έναν νέο Arbitrator – Subductor χαρακτήρα για τις ανάγκες του review, και δεδομένου πως ως τώρα έπαιζα σχεδόν αποκλειστικά ranged χαρακτήρες, έχω να πω πως βρήκα άκρως διασκεδαστικό και κατά τόπους πανίσχυρο το όλο shield melee fighter στυλ παιχνιδιού και τα επιθετικά και αμυντικά bonuses που προσφέρει το skill tree του, καθώς πρόκειται ουσιαστικά για ένα tank που παράλληλα μπορεί να κάνει εξαιρετικά υψηλό damage.
Όπως συνέβη και με την αντίστοιχη νέα class που εισήγαγε το Void Shadows DLC, έτσι και στο Lex Imperialis έχουμε την εισαγωγή ενός νέου companion NPC που εφαρμόζει το νέο Origin του Arbitrator (με ειδίκευση Vigilant), έναν διαστημικό Judge-Dreddικό χαρακτήρα ονόματι Solomorne Anthar. Αυτός εμφανίζεται στο παιχνίδι στον πλανήτη Rykad Minoris του Chapter 1 και γίνεται recruitable λίγο αργότερα με την ολοκλήρωση ενός quest (το οποίο, μεταξύ άλλων, λειτουργεί λίγο και ως άτυπο tutorial για τις ικανότητες των τριών κλάδων του Arbitrator origin). Σε σκηνικό που φαντάζει σχεδόν βγαλμένο από buddy cop ταινίες δράσης των 80s, ο Solomorne διαθέτει επίσης και έναν ρομπο-σκύλο ως companion, ένα Cyber-Mastiff ονόματι Glato (όνομα που, όπως εξηγεί και ο ίδιος ο Solomorne, βασίζεται απλώς στο… εργοστασιακό designation του σκύλου. GL-8-0).
Ο ρομπο-σκύλος αποτελεί το ένα από τα τέσσερα Familiars που εισάγει το DLC, τα οποία επιλέγονται μόλις levelάρουμε αρκετά κάποιον χαρακτήρα και έρθει η ώρα να διαλέξουμε ανάμεσα στις προσφερόμενες επιλογές το νέο Advanced Archetype ονόματι Overseer. Αυτά λειτουργούν ακριβώς όπως φαντάζεστε, ακολουθώντας τον εκάστοτε χαρακτήρα στον χάρτη ως pet και συμμετέχοντας στις μάχες με special ικανότητες. Αξίζει να σημειωθεί πως τα Familiars μπορούν να “φορέσουν” και ειδικό εξοπολισμό που παραμετροποιεί ακόμα περισσότερο τις ικανότητές τους προσφέροντας bonuses.
Στο πλαίσιο της προσωπικής ιστορίας του Solomorne (που, αναπόφευκτα, καταλήγει να αφορά αμέσως και τον ίδιο τον Rogue Trader χαρακτήρα μας και την εμπορική δυναστεία του) θα κληθούμε να επισκεφθούμε 4 νέα αστρικά συστήματα και δύο νέους πλανήτες, παράλληλα με νέες τοποθεσίες σε υφιστάμενους πλανήτες όπως ο Dargonus. Αξίζει να αναφερθώ στον πρώτο εξ αυτών των νέων πλανητών, ο οποίος ταξινομείται ως “Feudal World” και είναι κυριολεκτικά ένας μεσαιωνικός 40K κόσμος (κάστρα, άλογα, βασιλιάδες, παλιάτσοι, κτλ), φαντάζοντας σχεδόν ως crossover με τα Pathfinder games της Owlcat. Όπως και να έχει, η σχεδίαση των νέων κόσμων και τα quests που θα κληθούμε να διεκπεραιώσουμε σε αυτούς είναι υψηλότατου επιπέδου. Ειδικά το quest που αφορά τις περιηγήσεις μας στον Feudal World θα το κατέτασσα άνετα στα καλύτερα και πιο αξιομνημόνευτα που έχει να προσφέρει ως τώρα ολόκληρο το Rogue Trader.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως το Lex Imperialis είναι μεν ένα εξαιρετικό DLC, αλλά όχι τόσο εξαιρετικό όσο το Void Shadows. Αυτό οφείλεται μάλλον στον Solomorne Anthar, ο οποίος είναι σαφώς περισσότερο “μονοδιάστατος” (έως και βαρετός, θα έλεγε κανείς) χαρακτήρας, τόσο σε σχέση με τους υφιστάμενους υπερ-bros του βασικού game όπως ο τιτάνας Pasqal, αλλά και σε σχέση με την Kibellah του Void Shadows, η οποία μου είχε φανεί εξαιρετικά πιο βαθύς χαρακτήρας και με πιο ενδιαφέρουσα προσωπική ιστορία (και η οποία, βέβαια, ως Bladedancer, εξακολουθεί να είναι πλήρως σπασμένη στις μάχες και να θερίζει πληθυσμούς με την Death From Above ικανότητά της). Ακόμα και συγγραφικά θα μπορούσα να επισημάνω 1-2 πράγματα που μου φάνηκαν ως πισωγύρισμα – όταν, για παράδειγμα, πρωτοσυναντάμε τον Solomorne μέσα σε συνθήκες μάχης και κινδύνου αρκετά πριν γίνει recruitable companion ο ίδιος, και κυριολεκτικά οι #1 επιλογές στους διαλόγους μαζί του αφορούν το να του την πέφτουμε στυγνά με κωμικά γραμμένες και σχεδόν Marvelικές ατάκες, ε δε μπορώ παρά να κριντζάρω λίγο με το βίαιο σπάσιμο του immersion.
Αλλά, όπως έγραψα και παραπάνω, αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση την συνολική αξία του Lex Imperialis. Όπως και το Void Shadows, το νέο DLC εισάγει συνολικά περί τις 15 ώρες νέου περιεχομένου, ενώ τα υψηλής ποιότητας νέα quests και οι καλοσχεδιασμένες τοποθεσίες δένουν “seamlessly” που λέμε και στο χωριό μου με το υλικό του βασικού game. Εξακολουθεί να παραμένει ένα θέμα το αν θα έχει τη θέληση να ρίξει ολόκληρο νέο playthrough στο game κάποιος παλαιός παίκτης μόνο και μόνο για να δει τα νέα quests (τα οποία απλώνονται στα Chapters 1 έως 4), ειδικά αν λάβουμε υπόψιν και το γεγονός πως η Owlcat έχει ανακοινώσει Season 2 από DLCs που θα κυκλοφορήσουν μες στο 2026, άρα το game δεν έχει “κλείσει” από πλευράς περιεχομένου και θα εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα τελείως που δεν έχει σχέση με ένα review που ασχολείται με την ποιότητα των DLCs. Σε τελική ανάλυση, το απώτερο συμπέρασμα είναι πως ένα εξαιρετικό game όπως το Rogue Trader εξακολουθεί και θα εξακολουθεί να εμπλούτίζεται με υψηλής ποιότητας έξτρα περιεχόμενο. Και αυτό κάθε άλλο παρά αρνητικό είναι.
Το review του Lex Imperialis DLC έγινε με κωδικό season pass που έχει παραχωρηθεί από την Owlcat Games, την οποία και ευχαριστούμε.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ - 85%
85%
I Am The Law
Το Lex Imperialis δίνει την αίσθηση πως είναι έστω και κατά ένα μικρό κλικ κατώτερο σε σχέση με το Void Shadows DLC, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως εξακολουθεί να προσφέρει υψηλού επιπέδου νέο περιεχόμενο σε ένα ήδη εξαιρετικό game.
EL 
EN