THE TOWN OF LIGHT
Η δουλειά της LKA.It και του ιθύνοντα νου της, Luca Dalco, επάνω στο Town of Light, μόνο ως παιχνίδι δεν δύναται να χαρακτηρισθεί. Πάνω από έξι μήνες έρευνας επάνω στις συνθήκες που επικρατούσαν στον τομέα της ψυχιατρικής περίθαλψης στην Ιταλία κατά το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, μετουσιώθηκαν σε μια από τις πλέον κλειστοφοβικές, ανέλπιδες εμπειρίες που μπορείτε να βιώσετε στον υπολογιστή σας.
Χρειάστηκα περίπου τρεις ώρες μέχρι να φτάσω στο σκοτεινό, πνιγμένο στην απόγνωση φινάλε του Town of Light και κάθε λεπτό αυτών πρέπει να λογίζεται ανάμεσα στις πιο «πειραγμένες», δίχως ανακούφιση στιγμές που έχω βιώσει μέχρι σήμερα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Από αυτή την άποψη, η ομάδα του Dalco πέτυχε απολύτως τον στόχο της. Αναλαμβάνουμε τον ρόλο της Renee, μιας νεαρής κοπέλας η οποία έχει εισαχθεί εσπευσμένα στο ψυχιατρείο της Volterra, στην κατά τ’ άλλα μαγευτική Τοσκάνη, με την διάγνωση «προκλητικής συμπεριφοράς προς τον εαυτό της και την κοινωνία». Κατά τα φαινόμενα, η συγκεκριμένη «διάγνωση» ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο όχι-και-τόσο-μακρινό παρελθόν, όταν οι μικρές κοινωνίες επιθυμούσαν να κρύψουν όπως όπως τα άσχημα και βρώμικα μυστικά τους. Ξεκινάμε την περιπέτεια αρκετά χρόνια μετά το κλείσιμο του ψυχιατρείου, με την Renee ουσιαστικά να βαδίζει ανάμεσα στα χαλάσματα και να προσπαθεί να ανασυνθέσει τις αναμνήσεις της από την τραυματικότερη περίοδο της ζωής της.
Η δουλειά της LKA.it στην αναπαράσταση του ψυχιατρείου και των περιβαλλόντων χώρων του, είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Χωρίς να έχουμε κάποια γραφικά τα οποία θα μας αφήσουν με ανοικτό το στόμα, μεταδίδεται φυσικά και αβίαστα η αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Το gameplay ακολουθεί την φιλοσοφία των επονομαζόμενων «open world narrative exploration» παιχνιδιών (εξομοιωτών βάδην κατά τους κακεντρεχείς) με τις μόνες προκλήσεις που μας θέτει να αφορούν την μετάβασή μας σε συγκεκριμένα δωμάτια του ερειπίου και την εκτέλεση κάποιων ιδιαίτερα βασικών ενεργειών που μόνο οριακά μπορούν να χαρακτηρισθούν ως «γρίφοι».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως σε αρκετά από τα δέκα τέσσερα συνολικά κεφάλαια της περιπέτειας, μπορούμε να επιλέξουμε συγκεκριμένες αντιδράσεις/εμπειρίες της Renee ως «πραγματικές» και να θέσουμε το παιχνίδι μας σε διαφορετική τροχιά. Δεν γνωρίζω κατά πόσο διαφοροποιείται το φρικτά μαύρο κι άραχλο φινάλε στο οποίο έφτασα (φαντάζομαι όχι ιδιαίτερα) αλλά σίγουρα πρόκειται για μια ευχάριστη προσθήκη η οποία ενδεχομένως θα παρακινήσει κάποιους παίκτες να ασχοληθούν για δεύτερη φορά με την περιπέτεια. Εάν φυσικά κάποιος επιλέξει να υποβάλλει τον εαυτό του σε τέτοιο ρεσιτάλ μαυρίλας για δεύτερη ή και τρίτη φορά.
Σε αντίθεση με τα «κανονικά» παιχνίδια τρόμου (ψυχολογικού και μη), όπου ο πρωταγωνιστής φτάνει σε μια έστω και σκοτεινή κάθαρση (ποιος μπορεί να ξεχάσει το μοναδικό αίσθημα ανακούφισης όταν μετά από μια αιωνιότητα ξεχυνόσουν επιτέλους στο δάσος γύρω από το εφιαλτικό κάστρο Brandenburg;), ο σκοπός του Town of Light είναι να σκιαγραφήσει με ιδιαίτερα ωμό τρόπο την πλήρη καταστροφή της όποιας ψυχοσύνθεσης των εισαγόμενων στα συγκεκριμένα ιδρύματα κατά την σκοτεινή περίοδο μεταξύ 1900 και 1945. Κάθε νέα πτυχή της ιστορίας που ανακαλύπτουμε κάνει ουσιαστικά την καρδιά μας να σφίγγεται ακόμη περισσότερο. Κάθε λεπτομέρεια του σεναρίου που ξεσκεπάζουμε, μόνο εντείνει μια φρίκη δίχως τέλος.
Τρομακτικότερος από κάθε υπερφυσικό μπαμπούλα, στην άκρη του ματωμένου λουτρού, στέκει ο ίδιος ο Άνθρωπος, λυτρωτής και συνάμα χειρότερο κτήνος όλων. Δημιουργός και καταστροφέας, μάρτυρας και δυνάστης. Η Πόλη του Φωτός λειτουργεί ουσιαστικά σαν διαδραστικό VR art installation. Αποτελεί εφιαλτική περιήγηση σε μια εποχή η οποία μπορεί μεν να «εξημερώθηκε», αλλά έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της στα αναρίθμητα βουβά και ανιστόρητα θύματά της. Η βαθμολογία είναι καθαρά ενδεικτική καθώς ο τίτλος δεν αποτελεί ουσιαστικά παιχνίδι και προφανώς απευθύνεται σε ένα πολύ περιορισμένο κοινό το οποίο επιθυμεί να ερευνήσει σκοτάδι αλύτρωτο. Το The Town Of Light είναι αδύνατον να το ξεχάσεις, σαν πληγή που αφήνει σημάδι βαθύ και σε πονάει κάθε χρόνο, μέρες με βροχή.
Pros
- Αποπνικτική, εφιαλτική ατμόσφαιρα αναπόδραστου χαμού
- Πιστή αναπαράσταση των χώρων του πραγματικού ψυχιατρείου, μετρημένη καλλιτεχνική διεύθυνση
- Αφόρητα καταθλιπτικό, τονίζει με τον καλύτερο τρόπο το ζήτημα που επιθυμεί να αναδείξει…
Cons
- …και προφανώς έτσι αποκλείει το μεγαλύτερο μέρος του gaming κοινού εκεί έξω. Η ενασχόληση με το Town of Light μόνο διασκεδαστική δεν είναι.
- Ελάχιστες ενέργειες απαιτούνται από μέρους μας κατά την διάρκειά του
τόση μαυρίλα με έχει ψήσει πραγματικά!!!