Woodland Heroes

Με μια λιτή της ανακοίνωση στις 31 Δεκεμβρίου, η Row Sham Bow μας ενημέρωσε πως τερματίζεται η πορεία του πρώτου της παιχνιδιού , Woodland Heroes. Θα μου πείτε «και τι έγινε, social games δημιουργούνται και κλείνουν κάθε μέρα» και θα έχετε δίκιο. Όμως η σταδιοδρομία του συγκεκριμένου τίτλου έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον και ας δούμε γιατί.

Το WH ξεκίνησε την πορεία του το φθινόπωρο του 2011 και αμέσως ξεχώρισε για το ιδιαίτερό του gameplay. Σε μια πλατφόρμα όπου τα παιχνίδια στρατηγικής συνήθως διέθεταν υποτυπώδες ή και ανύπαρκτο σύστημα μάχης το WH έκανε την δική του πολύ πιο προχωρημένη και φιλοσοφημένη turn based πρόταση. Το παιχνίδι βασιζόταν σε έναν χάρτη χωρισμένο σε περιοχές ενώ διέθετε και το απαραίτητο σενάριο. Τα Ρακούν επαναστατούν σε μια προσπάθεια να αποτινάξουν το ζυγό των αρκούδων και οι δύο παρατάξεις εμπλέκονται σε πόλεμο. Το ζουμί βρισκόταν όπως ανέφερα στη μάχη. Οι αντιμαχόμενες πλευρές (εσείς εναντίον της ΑΙ δηλαδή) παρέτασσαν τις πολεμικές τους μηχανές σε ένα πεδίο που συνδύαζε αριστοτεχνικά στοιχεία από κλασικά παιχνίδια όπως η Ναυμαχία, το Stratego και το Tetris. To αποτέλεσμα ήταν εθιστικότατο. Παρά την καρτουνίστικη τεχνοτροπία των γραφικών, ο «ψαγμένος» πυρήνας προσέφερε μια αρκετά hardcore εμπειρία για τα πρότυπα του Facebook.

Το παιχνίδι γρήγορα απέκτησε ένα αξιόλογο κοινό (για ντεμπούτο εταιρείας) και μετά από τους πρώτους μήνες κυμάνθηκε γύρω στους 100.000 Monthly Active Users. Kάπου εκεί ήρθε και το πρώτο δείγμα για το τι μέλλει γενέσθαι: πλάι στο αυθεντικό gameplay στρατηγικής προστέθηκε και μια Farming/City Building πτυχή στα γνωστά πρότυπα των CityVille και FarmVille. Το παιχνίδι σας έδινε τη δυνατότητα να χτίσετε μια πόλη για να κερδίσετε πόρους και να υποστηρίξετε την πολεμική σας μηχανή καθώς προελαύνει στο χάρτη. Η υλοποίηση βέβαια αυτής της πτυχής έγινε μάλλον από ανάγκη, βιαστικά και όχι μελετημένα. Για παράδειγμα, μια από τις ανταμοιβές για τους πιστούς παίκτες του παιχνιδιού που έκαναν καθημερινό Login για να παίξουν, ήταν ένα δέντρο που παρήγαγε χρυσό. Μόνο που η έκταση της πόλης άρα και οι θέσεις για τέτοια δέντρα (και άλλα κτήρια) ήταν περιορισμένη και μετά από λίγο καιρό απλά αυτά έξτρα δέντρα ήταν περίπου άχρηστα. Αφού όμως το υπόλοιπο παιχνίδι παρέμενε αναλλοίωτο δεν υπήρχε λόγος γκρίνιας. Στην αρχή τουλάχιστον…

Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν με δραματικό τρόπο την άνοιξη του 2012. Η Row Sham Bow κατάφερε να εντάξει το παιχνίδι στο Partner πρόγραμμα της Zynga. Αυτό σήμαινε πως θα φιλοξενούταν στη διάσημη μπάρα προώθησης του Social γίγαντα και πως το WH θα αποκτούσε εκτεταμένη προβολή αφού το πελατολόγιο της Zynga αριθμεί δεκάδες εκατομμύρια πιστούς παίκτες. Παράλληλα οι developers προχώρησαν σε μια αμφιλεγόμενη (καταστροφική κατά τη γνώμη μου) τροποποίηση του gameplay: Ο χάρτης του κόσμου του παιχνιδιού απαλείφθηκε Η ανάπτυξη των πολεμικών μηχανών στο χώρο, η προέλαση και οι τακτικοί ελιγμοί είχαν καταργηθεί. Επίσης το «σενάριο» του παιχνιδιού το οποίο εν μέρει βασιζόταν στην αναζήτηση κάποιων μυστηριωδών μαγικών βράχων από πλευράς των Ρακούν στην προσπάθειά τους για να ετοιμαστούν για την αναμέτρηση με το Βασιλιά των Αρκούδων, στην πράξη είχε καταργηθεί. Πλέον το city building στοιχείο ήταν το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού, το οποίο είχε μετατραπεί σε ένα είδος CastleVille με κάποιες ξεκάρφωτες μάχες στο περιθώριο.Φανταστείτε το Empire:Total War να μετατρέπεται σε SimCity με ολίγη από πόλεμο για να έχετε την εικόνα. Προφανώς οι σχεδιαστές θεώρησαν πως το παιχνίδι θα είχε καλύτερη τύχη αν γινόταν πιο συμβατό ως προς τις συνήθειες και τα γούστα των Zynga fans. Σε πρώτο στάδιο παρατηρήθηκε μια αυξηση της δημοφιλίας του WH (αναμενόμενη λόγω της έκθεσής του σε μεγάλο κοινό) φθάνοντας και κοντά στους 300.000 MAU αλλά γρήγορα η ανοδική τάση διακόπηκε. Κάπου εκεί, γύρω στον Ιούνιο του 2012 σταμάτησα να παρακολουθώ τα του παιχνιδιού, το οποίο από τότε πάντως ακολούθησε φθίνουσα πορεία ως το θάνατό του πριν λίγες μέρες. Στο τελικό στάδιο η απήχησή του είχε περιοριστεί στα πενιχρά νούμερα των 40000 MAU (στο Facebook).

Tα διδάγματα από αυτήν την ιστορία είναι αρκετά. Καταρχάς είναι πολύ δύσκολο να πραγματοποιήσεις με επιτυχία μια τόσο ριζική αλλαγή στο gameplay ενός παιχνιδιού χωρίς να καταστρέψεις τη συνοχή του ή/και να αποξενώσεις την οπαδική του βάση. Προφανώς η RSB έβαλε ένα στοίχημα ρισκάροντας τα συμπαθητικά νούμερα που είχε επιτύχει αρχικά στοχεύοντας σε μεγαλύτερη αποδοχή. Θεμιτή η φιλοδοξία, κατανοητά τα κίνητρα αλλά περίπου αναμενόμενη και η κατάληξη. Το δεύτερο δίδαγμα όμως πάει πιο μακριά. Ο λόγος που οι σχεδιαστές προσέθεσαν city building στοιχεία δεν ήταν γιατί έτσι τους άρεσε, για λόγους αισθητικής ή για τη ψυχή της μάνας. Τα Facebook games όπως το WH βασίζονται στο Freemium πρότυπο νομισματικοποίησης. Ψάχνουν να μετατρέψουν την όποια απήχηση έχουν στις μάζες σε πραγματικό χρήμα, δηλαδή. Αυτός είναι ένας τομέας που η Zynga διέπρεψε και ανάγκασε τους πάντες σχεδόν να την αντιγράψουν, ενσωματώνοντας το monetization πρότυπό της στα δικά τους προϊόντα. Και το πρότυπο αυτό περνάει από το σύστημα αμοιβών/ποινών ανάλογα με το πόσο πιστός ή όχι είναι ο παίκτης και τις διπλές νομισματικές μονάδες σε περιβάλλον πόλης/φάρμας (κλικ στο σπιτάκι για να πάρεις νομισματάκι). Το πρόβλημα είναι πως η αντιγραφή αυτή είναι τόσο πιστή που στερείται εντελώς φαντασίας και δημιουργεί προβλήματα συνοχής gameplay σε τίτλους κατά τα άλλα υγιείς όπως το Risk:Factions ή το KartWorld. Η περαιτέρω ανάπτυξη της social gaming πλατφόρμας περνάει και από την εξέλιξη των συστημάτων νομισματικοποίησης. Ο δρόμος της Zynga δεν είναι μονόδρομος ειδικά τώρα πια που και η εταιρία με σήμα το σκύλο φαίνεται να χάνει την αρχική ορμή της. Ας το έχουν αυτό υπόψη οι υπόλοιπες εταιρείες παραγωγής.