BUBBLE BOBBLE 4 FRIENDS

Είναι ορισμένες φορές που έρχονται στη Μητέρα Πλατφόρμα μεγάλες γκοτιές του παρελθόντος που μας κάνουν να αναπολούμε με νοσταλγία τα μεγαλεία όταν με θαυμασμό και δέος κοιτούσαμε τα 120 pixels μπροστά στην οθόνη μας. Μετά τη μεγάλη έφοδο της Sony και τις timed-exclusive, πλέον, κυκλοφορίες της (μαζί με τα ports παλαιότερων τίτλων), η Nintendo έχει ξεκινήσει δειλά-δειλά να κάνει μπάσιμο στις οθόνες μας. Έναν από τους τίτλους που είχαν κυκλοφορήσει στο Switch ήταν το remake του Wonder Boy: Asha in Monster World. Το πνεύμα των παιχνιδιών που εγκρίνονται για τα οικοσύστηματα της Nintendo διακατέχεται από απλές αρχές στο design με κυριότερο γνώμονα ότι πρέπει να είναι προσιτό σε όσο μεγαλύτερο εύρος ηλικιών γίνεται. Πρέπει με άλλα λόγια να είναι διασκεδαστικό τόσο για μικρά παιδιά όσο και για μικρομεγάλους ενήλικες.

Η τελευταία προσθήκη στη βιβλιοθήκη αυτών των παιχνιδιών έρχεται με έναν τίτλο-θρύλο (ήτοι γκοτιά) σε όσους είχαν την τύχη να ζήσουν τη χρυσή εποχή των κερματοφάγων arcade (ή την ασημένια περίοδο του Mame32). Όπως έχει ήδη προδώσει ο τίτλος αναφερόμαστε στο Bubble Bobble. Το πνευματικό παιδί της TAITO (και όχι της μαμάς Nintendo) είχε και αυτό από τη σύλληψή του μία απλή ιδέα: να είναι προσιτό σε όλους με ιδιαίτερη έμφαση στο θηλυκό κοινό. Στην πλοκή του το Bubble Bobble ήταν απλοϊκό: ο Βαρόνος Von Blubba απαγάγει τα «κορίτσια» δύο πιτσιρικάδων και τους μετατρέπει σε (σαπουνο)Φουσκοδράκους, τους Bub και Bob. Εξαπολύοντας φούσκες προσπαθούν να παγιδεύσουν τους εχθρούς τους και να τους «σκάσουν» μέχρι να φτάσουν στο πολυπόθητο έπαθλο: τα κορίτσια τους.

Αυτή η βασική συνταγή του gameplay παραμένει αναλλοίωτη και στο τέταρτο μέρος της σειράς που εξετάζουμε εδώ. Ο Βαρόνος ως κουκλάκι, σπρώχνει τον Bub (άλλο κουκλάκι) από το κρεβάτι. Ο δεύτερος μέσα από 50 διαφορετικά επίπεδα και αρκετούς bosses θα προσπαθήσει να κατατροπώσει τον κακό Βαρόνο. Ως εδώ όλα καλά. Τα επίπεδα χαρακτηρίζονται από κλιμακούμενη δυσκολία όπως και στον πρώτο τίτλο, ενώ υπάρχουν έξυπνοι μηχανισμοί (διαφορετικού τύπου βολές, στήσιμο της πίστας ώστε να τελειώσει με μία βολή κτλ.) που ξεχωρίζουν τους έμπειρους παίκτες από τους αρχάριους. Η προσθήκη leaderboards και του δεύτερου επίπεδου δυσκολίας (Hard) μόλις τερματιστεί το παιχνίδι υπόσχονται να κρατήσουν τους παίκτες για αρκετό καιρό απασχολημένους.

Είναι πραγματικά όμως έτσι; Η αλήθεια είναι πως όχι. Το παιχνίδι πάσχει πάρα πολύ άσχημα στον κρισιμότερο τομέα του: τον χειρισμό. Οποιαδήποτε προσπάθεια να παίξει κανείς με Xbox controller ή αντίστοιχο είναι μάταιη. Μόνη διέξοδος είναι η χρήση είτε DXInput controller (όπως το Steam controller) είτε πληκτρολογίου (όπως κάναμε… παλιά). Το παιχνίδι δεν αναγνωρίζει σωστά τα χειριστήρια και δείχνει να αντιλαμβάνεται κινήσεις-εντολές που δεν δίνονται ποτέ είτε να έχει υπερευαισθησία στα συγκεκριμένα χειριστήρια. Το πρόβλημα αυτό έχει ταυτοποιηθεί από πάρα πολλούς χρήστες και ήδη δουλεύεται η επίλυσή του σε επικείμενο patch. Είναι όμως απορίας άξιο πώς θα μπορούσε να είχε διαφύγει κάτι τόσο οφθαλμοφανές από το quality control πριν την κυκλοφορία του παιχνιδιού.

Κάποια άλλα πταίσματα του τίτλου μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα υπό αυτό το πρίσμα. Πράγματι, η λειτουργία του Workshop ενώ έχει όλα τα φόντα για να είναι κάτι ξεχωριστό είναι από μονό του μία περίεργη περίπτωση. Από τη μία μεριά έχουμε τη δυνατότητα δημιουργίας οποιασδήποτε πίστας. Από την άλλη το να αποκτήσουμε πρόσβαση σε πίστες άλλων δημιουργών είναι μία αργή και βασανιστική υπόθεση, αφού κάθε φορά που προσπαθούμε να μπούμε στο μενού το παιχνίδι κάνει refresh των διαθέσιμων πιστών, πράγμα που παίρνει χρόνο.

Στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα το Bubble Bobble 4 είμαστε πάρα πολύ διστακτικοί να το προτείνουμε στον οποιοδήποτε. Ακόμη και η ύπαρξη του αυθεντικού, του ορθόδοξου Bubble Bobble ενσωματωμένου στο παιχνίδι το μόνο που κάνει είναι να χρυσώσει το χάπι. Το οποίο είναι ιδιαίτερα μεγάλο και πικρό ειδικά στην τιμή που διατίθεται. Υπομονή σε κάποια προσφορά ή  κάποιο πακέτο.