EDITORIALSΠATARI 2600

Οι επεξεργαστές x86 τα έφαγαν τα ψωμιά τους;

Μόλις προχθές βγήκαν οι αναμενόμενοι επεξεργαστές Kaveri της AMD , η πρώτη φουρνιά τουλάχιστον, που τόσα ακούγαμε και τόσα ελπίζαμε. Το τι είδαμε ήταν σκέτη απογοήτευση από μια άποψη, ενθαρρυντικά από μια άλλη.
(Δείτε εδώ και εδώ).

kaveriΑπό την μια είδαμε ότι η επεξεργαστική ισχύς δεν είχε σχεδόν καμία βελτίωση, από την άλλη είδαμε εξαιρετικά χαμηλότερη κατανάλωση και η ενσωματωμένη GPU πλέον μπορεί να προσφέρει όχι μόνο gaming σε 1080p, αλλά και πολύ μεγάλη επεξεργαστική ισχύ σε GPGPU χρήσεις, δηλαδή σε εργασίες που κλασσικά έτρεχαν στον επεξεργαστή, αλλά πλέον τρέχουν γρηγορότερα και αποδοτικότερα στις κάρτες γραφικών με χρήση του openCL.

Κάποιοι θα πείτε ότι το περιμέναμε, ότι η AMD χτύπησε σε τοίχο με την αρχιτεκτονική των Bulldozer και ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα να δει άσπρη μέρα μέχρι να περάσει στην επόμενη αρχιτεκτονική της (που πάει κάπου μετά το 2015 ίσως και μετά το 2016). Δε διαφωνώ, πιστεύω και εγώ πλέον ότι η αρχιτεκτονική του Bulldozer, παρ’ όλες τις προσπάθειες εξέλιξης, δεν κατάφερε να δώσει αυτά που υποσχόταν και παρόλο που σε σχέση με την αρχιτεκτονική Κ10 των Athlon και Phenom ήταν ένα βήμα μπροστά, δεν ήταν αρκετά μακρύ βήμα. Ίσως γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία ανακοίνωση, ούτε φαίνονται σε κανένα από τα roadmaps της AMD, νέοι επεξεργαστές FX, δεν έχει νόημα να βγάλει νέους αν δεν μπορεί να περάσει τους παλιούς σε μια πλατφόρμα που το πόσο ρεύμα καίει ο επεξεργαστής, είναι εντελώς δευτερεύον.

Αλήθεια όμως, τι γίνεται στην αντίπερα όχθη της μεγάλης και τρανής Intel; Σίγουρα με τόσα στραβοπατήματα από την AMD θα έχει φύγει πολύ μακριά σε επιδόσεις! Χμ… όχι. Παρόλο που αρκετοί θα πουν ότι υπάρχει ένας κάποιος ιδεαλισμός και δεν θέλει η Intel να χτυπήσει την AMD όσο είναι κάτω, η αλήθεια είναι ότι στον κόσμο των επιχειρήσεων δεν υπάρχουν τέτοιες αρλούμπες και ότι το μονοπώλιο είναι το όνειρο κάθε επιχείρησης. Αν υπάρχει λόγος που η Intel δεν έχει κάνει σκόνη την AMD αυτή την στιγμή είναι γιατί πιθανόν έχει πέσει σε τοίχο και η ίδια.

Έναν τοίχο που και οι δύο εταιρίες προσπαθούν να ξεπεράσουν με την χρήση του GPGPU σε συνδυασμό με κλασσικούς πυρήνες x86, δεν είναι τυχαίο που από το Intel HD 4000 και μετά τα ενσωματωμένα της Intel δεν είναι πλέον άθλια. Φυσικά η υπεροχή της σε επιδόσεις από τις προτάσεις της AMD δίνει την δυνατότητα στην Intel να κάνει πως δεν τρέχει τίποτα, αλλά αν δούμε τις τελευταίες εκδόσεις επεξεργαστών της βλέπουμε πολύ μικρή πρόοδο σε επιδόσεις.Τόσο μικρή που μόνο σε συγκεκριμένα σενάρια μπορεί να δούμε με το ζόρι 10% καλύτερες επιδόσεις από την προηγούμενη γενιά. Ποσοστό που είναι αστείο και σε καμία περίπτωση δεν θα κάνει κάποιον να περάσει από έναν i7 2600K σε έναν νεότερο i7 4770K. Δείτε το πρώτο benchmark που έδωσα, μιλάμε για μια πανάκριβη αναβάθμιση χωρίς ουσιαστικό όφελος.

Παρόλο που από γενιά σε γενιά έχουν μειώσει την κατανάλωση ρεύματος και οι δύο εταιρίες, οι επιδόσεις δεν κερδίζουν πολύ έδαφος. Οι επεξεργαστές x86 έχουν φάει προφανώς τρελό stall και προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν ως workaround τις κάρτες γραφικών. Τι γίνεται όμως τώρα που μπαίνουμε σιγά σιγά στην εποχή των 4Κ αναλύσεων; Μπορεί για την ώρα οι κάρτες γραφικών να έχουν αρκετή δύναμη για να βοηθάνε τον επεξεργαστή σε διάφορες διεργασίες, αλλά με την μετακίνηση στα 4Κ ανάλυση, ξαφνικά ζητάμε από τις κάρτες μας πολλά περισσότερα από όσα σχεδιάστηκαν να προσφέρουν. Πως θα μπορούσαν να φέρουν βόλτα σε κάποιο απαιτητικό παιχνίδι και τα γραφικά και τις εντολές που υπό άλλες συνθήκες θα έτρεχε ο επεξεργαστής;

777339 49085305

Αφού κανείς δεν πάει μπροστά που είναι το πρόβλημα; Ώρα να γίνει καλύτερο optimization στο software! Το πρόβλημα σαφώς είναι ότι τόσο η Intel, όσο και η AMD νιώθουν στον κόρφο τους την ανάσα των επεξεργαστών με αρχιτεκτονική ARM. Οι επεξεργαστές σχεδιασμού x86 είναι ουσιαστικά υποκατηγορία σε μια μεγαλύτερη κατηγορία επεξεργαστών. Για να καταλάβετε καλύτερα στις μέρες μας οι επεξεργαστές που μπορεί να βρούμε γύρο μας ανήκουν σε 2 μεγάλες κατηγορίες, αυτές των RISC (Reduced instruction set computing) και των CISC (Complex instruction set computing).

Οι ARM είναι RISC και οι x86 είναι CISC. Για να το θέσω πολύ, πολύ λαϊκά, οι RISC χρησιμοποιούν μικρότερα set εντολών και δουλεύουν περισσότερο την RAM (κάτι που ήταν τεράστιο αρνητικό σε παλιότερες εποχές με τις πανάκριβες RAM) και για την εκτέλεση των εντολών που δεν είναι ενσωματωμένες στο hardware του επεξεργαστή βασίζονται σε πιο περίπλοκο software, οπότε είναι και πιο δύσκολοι στον προγραμματισμό.

Αντίθετα οι επεξεργαστές CISC έχουν μεγαλύτερα σετ εντολών ενσωματωμένα στο hardware, οπότε η συγγραφή software είναι ευκολότερη, καθώς τα προγράμματα αντί να γράφουν μέσα τους κάποιες βασικές εντολές, απλά καλούν κάποιες υπάρχουσες στον επεξεργαστή προς εκτέλεση, κάτι που ελαχιστοποιούσε και την χρήση της RAM. Αυτή η ευκολία προγραμματισμού και η κυριαρχία έπειτα των x86, δεν άφησε να φανεί γρήγορα ότι οι αρχιτεκτονική των RISC έχει απείρως μεγαλύτερα περιθώρια εξέλιξης, αφού δεν βασίζεται τόσο στην συνεχή ανάπτυξη του hardware, όσο στην ανάπτυξη του software, το οποίο είναι σαφώς πιο ευέλικτο από μια ντουζίνα σετ εντολών γραμμένων μόνιμα στο hardware, παρόλο που είναι δυσκολότερο στο να γραφεί. (Μην το κουράζω όμως, μπορείτε να δείτε μια κάπως καλύτερη ανάλυση εδώ: http://www-cs-faculty.stanford.edu/~eroberts/courses/soco/projects/risc/risccisc/).

Τώρα θα αναρωτηθείτε δικαίως γιατί τόσα χρόνια δεν έχουμε ακούσει τίποτα για αυτούς τους RISC και πως εμφανίστηκαν από το πουθενά. Η αλήθεια είναι ότι όπως ίσως ποτέ να μην ακούσατε ότι οι x86 είναι CISC επεξεργαστές, έτσι και με τους RISC. Οπότε ίσως οι επεξεργαστές PowerPC να σας ακούγονται πιο οικείοι, αφού ήταν ο τύπος επεξεργαστή στα Mac πριν το γυρίσουν σε x86, ο επεξεργαστής του πρώτου ΧΒΟΧ και οι επεξεργαστές στις κονσόλες της Nintendo από το GameCube μέχρι το υπάρχον WiiU, ενώ και ο επεξεργαστής CELL της SONY για το PlayStation 3 ήταν επίσης PowerPC αν και απέφευγαν να το αναφέρουν.

Βάλτε στο παιχνίδι και τους επεξεργαστές ARM και MIPS που κυριαρχούν σε low power συσκευές και ξαφνικά θα δείτε ότι δεν παίζουν μπάλα τόσα χρόνια μόνοι τους οι x86, απλά μέχρι τώρα δεν υπήρχε λόγος να μας απασχολήσουν άλλοι επεξεργαστές, ούτε εμάς ούτε τους developers που θα αναγκάζονταν να ξαναγράψουν τα προγράμματα τους για να τρέχουν σε μια αρκετά διαφορετική αρχιτεκτονική επεξεργαστών. Επίσης οι επεξεργαστές PowerPC αν και δυνατότεροι από τους x86, άρχισαν να χάνουν έδαφος καθώς οι ανάγκες τους σε ρεύμα και σε ψύξη ήταν μεγαλύτερες καθιστώντας τους δύσχρηστους για φορητές συσκευές που άρχισαν να γίνονται της μόδας. Για αυτό άλλωστε η Apple έκανε το άλμα προς τους x86, καθώς αδυνατούσε να κάνει ανταγωνιστικά τα φορητά της και τα all in one iMacs, αφού όταν δεν έχεις αρκετό χώρο για σύστημα ψύξης αναγκαστικά ρίχνεις τις επιδόσεις για να πάρεις λιγότερη θερμότητα, στα φορητά μάλιστα βάζουμε και τον παράγοντα της αυτονομίας στην μπαταρία.

Acorn-ARM-Evaluation-System
Και μετά ήρθαν οι ARM να φέρουν την αρχιτεκτονική RISC στην low power εποχή. Στην αρχή δεν φάνηκαν απειλητικοί, ναι μεν έκαιγαν ελάχιστο ρεύμα, αλλά οι επιδόσεις τους σε υπολογιστική ισχύ ήταν αρκετή μόνο για μικρές συσκευές, ρούτερ, κινητά, mp3 players. Σιωπηλά βρίσκονταν παντού, τους χρησιμοποιούσαμε χρόνια και ας μην το ξέραμε και ξαφνικά προσγειωθήκαμε στην Post PC era του Jobs όπου όλα αυτά τα περίπλοκα πράγματα που χρειαζόμασταν ένα PC ή ένα Laptop με επεξεργαστή x86 για να κάνουμε, μπορούσαμε να τα κάνουμε με μια μικρή φορητή συσκευή με οθόνη αφής και επεξεργαστή ARM. Σαστισμένη η αγορά ηλεκτρονικών από την απρόσμενη επιτυχία του iPhone και αργότερα του iPad (δεν είναι μυστικό ότι οι μεγάλοι του χώρου τότε χλευάζανε την “Μόλις γλίτωσα την χρεωκοπία” Apple και τον Jobs για αυτές τις δύο συσκευές) άρχισε να ψάχνεται για να μπορέσει να δώσει κάτι αντίστοιχο στον κόσμο που αγκάλιασε την ιδέα και εκτίναξε την ζήτηση για smartphones και tablets στην αγορά.

Καθώς οι κλασσικοί συνέταιροι των εταιριών για επεξεργαστές συσκευών για την mainstream αγορά, Intel και AMD δεν μπορούσαν να παρέχουν κάτι με την απόδοση και χαμηλή κατανάλωση ρεύματος με τους επεξεργαστές αρχιτεκτονικής ARM της Apple, οι κατασκευαστές ηλεκτρονικών στράφηκαν είτε σε εταιρίες που έφτιαχναν ήδη επεξεργαστές αρχιτεκτονικής ARM, όπως η Qualcomm, είτε αγόρασαν άδεια χρήσης της τεχνολογίας από την εταιρία ARM για να φτιάξουν τους δικούς τους επεξεργαστές, όπως έκανε η Samsung.

Στην αρχή φάνηκε πως μόδα ήταν, όπως ήταν και τα netbooks και πως θα περάσει και δεν φάνηκε να τρομάζει τις Intel και AMD οι οποίες διατήρησαν μεν τις γραμμές low power επεξεργαστών για φθηνά φορητά, αλλά δεν φάνηκε να κάνουν κάποια συγκεκριμένη κίνηση για την μείωση της κατανάλωσης ρεύματος, πέρα από το συνηθισμένο optimization ανά γενιά επεξεργαστών. Μόνο που τελικά δεν ήταν μια παροδική μόδα και οι επεξεργαστές ARM ξαφνικά άρχισαν να πατάνε στα χωράφια τους, φτάνοντας μέχρι και την entry level αγορά server όπου κλασσικά κυριαρχούν οι Intel και AMD με τους Xeon και Opteron (παραπάνω παίζουν μπάλα οι RISC από πάντα, με επεξεργαστές τέρατα από την IBM και Oracle) και αρχίσαμε να βλέπουμε μικρούς servers με επεξεργαστές ARM, ενώ η εξέλιξη της αρχιτεκτονικής των ARM στα 64bit άρχισε να δείχνει ξεκάθαρα ότι ναι μεν σε απόλυτα νούμερα δεν μπορούν οι ARM να φτάσουν τους x86, αλλά εξελίσσονται συνεχώς κρατώντας την κατανάλωση ενέργειας χαμηλά και ανεβάζοντας τις επιδόσεις κατακόρυφα, την ίδια στιγμή που οι x86 πασχίζουν να καίνε λιγότερο ρεύμα κάνοντας ελάχιστη πρόοδο σε επιδόσεις.

Ζούμε την ιστορία με τον λαγό και την χελώνα που διαγωνίζονταν στο sprint στο γνωστό παραμύθι, ο λαγός παρά χαλάρωσε και η χελώνα έχει προχωρήσει πολύ μπροστά και κινδυνεύει να μην την προλάβει!

Quad-core Android -mini PC- with a microSD card next to it for a size comparison
Η AMD αρχικά παρόλο που είχε αδειοδοτήσει την χρήση της αρχιτεκτονικής ARM, δεν είχε καν πειραματιστεί με αυτή μέχρι πρόσφατα που άρχισε να αλλάζει στάση στο θέμα. Η δε Intel από την άλλη φαίνεται διατεθειμένη να τα παίξει όλα για τους x86 παρουσιάζοντας επεξεργαστές με αντίστοιχες επιδόσεις και κατανάλωση με τους ARM, μόνο που οι ελάχιστες συσκευές που φοράνε αυτούς τους επεξεργαστές δεν κάνουν και τις καλύτερες πωλήσεις και προφανώς το “Intel inside” δεν λέει απολύτως τίποτα στο αγοραστικό κοινό, που μπορεί μέχρι χθες να μην είχε ακούσει ποτέ ότι υπάρχουν διαφορετικές μάρκες επεξεργαστών στους Η/Υ και που σαφώς δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τον επεξεργαστή στο κινητό του, αφού τα selling points πλέον είναι αλλού.

Θα καταφέρουν οι κατασκευαστές x86 να προσπεράσουν τα εμπόδια; Θα πηδήξουν στην βάρκα με τους ARM; Θα τους φάει η μαρμάγκα; Άγνωστο, αλλά σίγουρα μας περιμένουν ραγδαίες αλλαγές στο πως κρίνουμε την αγορά hardware στο μέλλον. Αν πλέον αρχίσουν να παίζουν μπάλα και οι ενσωματωμένες GPU για να μπορεί ο επεξεργαστής να ανεβάσει τις επιδόσεις του (αφήνοντας ενδεχομένως μια ξεχωριστή GPU να αναλάβει το γραφικό κομμάτι ή/και να τσοντάρει όταν έχει πόρους διαθέσιμους) ή αν οι επεξεργαστές φτάσουν σε ένα σημείο να είναι απλοί controllers και οι πυρήνες γραφικών αναλάβουν όλες τις επεξεργαστικές εργασίες, θα μιλάμε άραγε ακόμα ότι οι υπολογιστές μας στηρίζονται στην αρχιτεκτονικής x86;

Δεν κατάφερα να βρω αν οι κάρτες δουλεύουν όπως οι RISC ή οι CISC επεξεργαστές, αλλά διάβασα μια αναφορά ότι δουλεύουν διαφορετικά και από τις δύο αρχιτεκτονικές με μια κλήση προς τους CISC για την απεικόνιση των γραφικών, αλλά για την επεξεργασία γενικότερων εντολών ως GPGPU ο τρόπος λειτουργίας τους μοιάζει περισσότερο με την αρχιτεκτονική RISC. Αν ισχύει αυτό τότε ουσιαστικά οι κατασκευαστές x86 για λόγους κύρους πάνε προς τους RISC μέσω Λαρίσης και όχι απευθείας. (Αν μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει ας το γράψει στα comments).

Οπότε σαφώς και υπάρχει ένα θέμα εδώ, αφού εκ των πραγμάτων το βασικό πρόβλημα με τους RISC ήταν η δυσκολία στο να γραφτεί το software και παρόλο το αδιέξοδο που διαφαινόταν χρόνια στον ορίζοντα των x86, το να αλλάξουν τα πάντα στο software ήταν απλά ασύμφορο, τι θα γίνει τώρα που ότι και να γίνει οι developers καλούνται όπως και να έχει να αλλάξουν το software τους για να εκμεταλλεύεται τις GPGPU; Γιατί απλά να μην αρχίσουν να γράφουν λογισμικό για RISC επεξεργαστές, που πλέον όλο και περισσότεροι κάνουν για χάρη του τεράστιου κύματος φορητών συσκευών με επεξεργαστές ARM;

Είναι πολύ πιθανό σε κάποια φάση να δούμε συστήματα desktop με ARM επεξεργαστή που να προσφέρει ότι και ένα σημερινό x86 και να αρχίσουν οι developers να πηδάνε στην βάρκα των ARM εγκαταλείποντας μαζικά τους x86; Πιστεύω πως ναι, άλλωστε χιλιάδες developers προγραμματίζουν ήδη για ARM συσκευές. Τίποτα δεν θα εμπόδιζε αυτό το μεγάλο οικοσύστημα να μεταπηδήσει σε ένα desktop σύστημα όταν το hardware ωριμάσει αρκετά και με τους ρυθμούς που πάμε δεν είναι απίθανο αυτή η ωρίμανση να επέλθει μέσα στα επόμενα 5 χρόνια.

934551 61783350
Και ο μεγάλος νικητής είναι η nVidia. Αν πραγματικά τα πράγματα εξελιχθούν προς τους ARM επεξεργαστές, η nVidia με το μέτριας επιτυχίας της Tegra, ξαφνικά θα βρεθεί σε θέση ισχύος, αφού θα γνωρίζει καλά τόσο τον κόσμο των x86 που χρόνια τώρα παίζει σφαλιάρες με την AMD στις κάρτες γραφικών, όσο και τον κόσμο των ARM επεξεργαστών πάνω στους οποίους έχει επενδύσει χρόνο και χρήμα, κερδίζοντας όχι μόνο τις εντυπώσεις αλλά και πολύτιμη εμπειρία στον σχεδιασμό επεξεργαστών που απλά δεν είχε και θα ήταν αδύνατον να αποκτήσει με την πλατφόρμα των x86, όπου και οι πιθανότητες να πάρει κάποιο μερίδιο αγοράς από τις Intel και AMD θα ήταν ελάχιστες.

Το αν όλα τα παραπάνω θα εξελιχθούν έτσι και θα δούμε μεγάλες ανατροπές δεν το ξέρουμε φυσικά, αλλά υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν είναι και απίθανη μια τέτοια τροπή των πραγμάτων. Ότι και να συμβεί πάντως εμένα με νοιάζει ένα μόνο πράγμα, να μην ξεμείνει κάποια εταιρία με μονοπώλιο και μας χρεώνει ότι και όσο γουστάρει, το μέλλον θα δείξει και τα ρευστά σκηνικά δείχνουν να αποκλείουν την πιθανότητα κάτι τέτοιου. Οψόμεθα λοιπόν.

12 Comments

  1. Ενδιαφέρον άρθρο, μερικά nitpicks:

    -Η x86 από τα μέσα δεκαετία των 90’s δεν είναι ακριβώς CISC. Εσωτερικά είναι RISC. Η Cyrix (Ναι, η Cyrix) ήταν η πρώτη που το έκανε αυτό με την σειρά 6×86 (και 5×86 σε 486 πλατφόρμες) και ακόλουθησε σύντομα η Intel με τον Pentium Pro (οι home users τον γνώρισαν καλύτερα ως Pentium II) μαζί με την AMD και τον K5 της.

    -To πρώτο XBOX δεν χρησιμοποιούσε PowerPC αλλά έναν Pentium III 733. Μάλλον εννοείς το 360!

    Υπάρχει όντως θέμα πάντως και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα.

  2. Καταπληκτικό άρθρο Νίκο. Θα το ξαναδιαβασω σιγουρα 😉
    Μου θυμισες τους Silicon Graphics στο πολυτεχνειο (onyx?) και τον 64bit επεξεργαστη τους R4000 (1992) με τη MIPS. Πρεπει να τους εθεσε εκτος δουλειας ο “itanium” λιγο αργοτερα. Αν οντως αλλαξει η αρχιτεκτονικη, θα ειναι καλο που θα υπαρχουν, ισως, και αλλοι σχεδιαστες επεξεργαστων αλλα μη ξεχναμε πως σε σχεση με τις nvidia,amd κλπ η ιντελ εχει απειρα recources.

  3. Κοίτα δεν ξέρω σε βάθος το θέμα, με βάση την wikipedia το έψαξα και με βάση το πως δουλεύουν οι 2 αρχιτεκτονικές, εμένα μου φαίνεται ότι όπως και να το δούμε οι x86 είναι CISC αφού βασίζονται πάρα πολύ σε έτοιμα σετ εντολών που έρχονται hardcoded σε αυτούς.

    Για το ΧΒΟΧ μάλλον έχεις δίκιο, συγχωρέστε με θα το τσεκάρω και αλλάξω αύριο γιατί είμαι κομμάτια τώρα 😛

  4. Φυσικά και θυμάμαι τους SGi, πωωωω έγραφε τότε το Computer Arts για αυτούς και έλεγε 14 εκατομμύρια δρχ… πήγαν σε itanium και μετά σε xeon, λίγο πριν χρεοκοπήσουν.

    Άπειρα resources δεν έχει κανείς και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα με την πτώση της RIM και τόσων άλλων εταιριών που κάποτε λέγαμε κολοσσούς στους τομείς τους.
    Μια λάθος επένδυση είναι αρκετή να καταστρέψει τα πάντα.

  5. Και ομως, f2bnp, η ανακοινωση του itanium στα 1990 εκανε τη SGI και τη MIPS να σταματησουν την εξελιξη του επεξεργαστη. Μη ξεχνάς οτι μιλαμε για ενα μικρο κομματι του enterprise τμηματος της αγορας. Itanium πουλιουνται ακομα και σημερα, αν και προφανες δεν ηταν αυτο που νομιζαν. Γιατι? Γιατι ολοι οι enterprize ειναι στο 90% χ86 (xeon κλπ). Εκει σπρωχνει η intel τοσα χρονια, εχει επενδυσει εκει. Φαντασου ομως πως παρολο που ειναι τοσο μικρο κομματι, οταν η oracle ανακοινωσε πως θα σταματησει την υποστηριξη των itanium το 2011, αναγκαστηκε να υπαναχωρησει απο το δικαστηριο με ενδιαφερομενη τη hewlet packard. Δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα.
    Υποσημειωση, για οποιον δεν το πιανει, μιλαμε για cluster servers των 1000 πυρηνων ετσι? πραγματα μαλλον ανουσια επι του παροντος, αλλα ισως η αλλαγη που λεμε να μην ειναι τοσο απλή, απο τη στιγμη που η φημη και τα συμβολαια του itanium τοτε αναγκασανε,προωρα, τη SGI να σταματησει να αναπτυσει και να παλευει κατι με τη MIPS.

  6. Μιας και το θέμα είναι μέρος του αντικειμένου με το οποίο ασχολούμαι ας πω κάποια πραγματάκια (χωρίς να είμαι και guru)…
    Νομίζω ότι έχεις δώσει παραπάνω βάση στο κομμάτι της αρχιτεκτονικής από όσο του αναλογεί κανονικά, τουλάχιστον για το πεδίο το οποίο αντιλαμβάνομαι ότι βασίζεις την αντιπαράθεση. Το θέμα της κατανάλωσης έχει να κάνει με (“low level”) ηλεκτρονική, αν κάποιος ενδιαφέρεται να το ψάξει λίγο παραπάνω, νομίζω ο όρος που χρησιμοποιείται είναι Power Wall.
    Με αυτό δεδομένο (άσχετα από τεχνοτροπία αρχιτεκτονικής) το πρόβλημα είναι ότι τα ρολόγια χτυπάνε ταβάνι και συνεπώς για σειριακή εκτέλεση δεν γίνεται να δεις μεγάλη διαφορά στις επιδόσεις. Και κάπου εδώ έρχονται οι πολλαπλοί πυρήνες και ο παράλληλος προγραμματισμός…

    Οι κάρτες γραφικών σε αυτή την ιστορία είναι ένα εργαλείο και όχι κομμάτι της λύσης. Στην ουσία η κάρτα γραφικών είναι ένα σύνολο επεξεργαστών περιορισμένων δυνατοτήτων οι οποίοι όμως θα πρέπει να προγραμματιστούν και κατάλληλα για να αξιοποιηθούν. Ο διαχωρισμός που πας να κάνεις αναλογικά με τους επεξεργαστές είναι μάλλον άτοπος καθώς η δουλειά τους ουσιαστικά είναι να εκτελούν πράξεις και όχι εντολές με την έννοια που αυτές έχουν για έναν επεξεργαστή. Μάλιστα αν δεν κάνω λάθος όλο αυτό έχει ξεκινήσει ως μία προσπάθεια για να αξιοποιηθούν όσο το δυνατό καλύτερα οι πόροι σε super computers που είναι άλλοι οι σκοποί και η χρήση τους οπότε δεν ξέρω και αν έχει νόημα να το συζητάμε ως κάτι σημαντικό για καθημερινές διεργασίες.

    Λίγο πολύ αυτό που θα έβγαζα σαν συμπέρασμα είναι όποια αντιπαράθεση σε επίπεδο αρχιτεκτονικής γίνεται με βάση το τι ζητάει και τι συμβιβασμούς είναι διατεθειμένος να κάνει ο καθένας. Το ερώτημα λοιπόν είναι κατά κύριο λόγο αν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν τόσο δραματικά οι απαιτήσεις της καθημερινής ζωής ώστε να υπάρξει κάποια αλλαγή σε ότι έχουμε εως τώρα, γιατί το trade-off μεταξύ κόπου και τρόπου στη γενική περίπτωση γέρνει προς τη μεριά του δεύτερου.

  7. Solaufein, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς γράφεις στο post σου, αλλά θα προσπαθήσω να σου απαντήσω.

    Ο Itanium μπορεί να ανακοινώθηκε πρώτος (σίγουρα όχι το 1990, το 2001 κυκλοφόρησε άλλωστε) αλλά ήταν αποτυχία και αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για την Intel. Βασίστηκε σε μία ολοκαίνουργια αρχιτεκτονική που δεν ήταν ουσιαστικά συμβατή με x86 και είχε αρκετά χαμηλότερες επιδόσεις όταν έτρεχε x86 κώδικα. Όχι πως ήταν και ιδιαίτερα γρήγορες CPU εξαρχής, ουσιαστικά δεν ήταν απειλή για τους αντιπάλους.
    Το support από κατασκευαστές ήταν ανύπαρκτο και πολύ απλά ποτέ δεν κατάφερε να εδραιωθεί. Δεν ξέρω σε τι ποσότητες κατασκευάζεται ακόμα, το μόνο σίγουρο είναι ότι κόστισε πολλά λεφτά στην Intel, λόγω του R&D που έπεσε.
    Η ταφόπλακα μπήκε όταν η AMD μας έδωσε το x86-64, μία σίγουρα πιο μπακαλίστικη, αλλά 100% συμβατή με x86, λύση. Η όποια πιθανότητα να επανέλθει ο Itanium είχε πια χαθεί.

    Τα Xeon δεν ήταν (και είναι) τίποτα παραπάνω από server-οειδή ξαδερφάκια των home επεξεργαστών, συνήθως με περισσότερη cache αν και τα τελευταία χρόνια έχουν ξεφύγει αρκετά και προσφέρουν αρκετά πράγματα. Οι πρώτοι Xeon ήταν Pentium II με την cache μέσα στο chip (οι Pentium II είχαν την cache πάνω στο PCB, ήταν σε Slot βλέπεις!) και μετά πήγανε σε Pentium III.

    Την SGI δεν την έχω ψάξει τόσο πολύ, αν και όταν λες SGI Onyx σίγουρα αμέσως δημιουργείται μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στον χώρο. Μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο Itanium δεν απείλησε την SGI, οι λόγοι που μας άφησε χρόνους είναι πολλοί πάντως.

  8. Αν και θα διαφωνήσω για τις νέες APU (ο Α8 7600 ειδικά είναι εξαιρετική περίπτωση) ,ίσως όντως να είναι too little ,too late βρήκα και γω πολύ ενδιαφέρον το υπόλοιπο άρθρο-κάτι αντίστοιχο είχε γράψει και ο Αλέξανδρος πριν λίγους μήνες από την άποψη της intel.
    Στα του άρθρου. Κι όμως και οι RISC έχουν γνωστή προϊστορία σε μας. Οι κάπως πιο μεγάλοι της παρέας μας (και γω εκεί ανήκω) θα θυμούνται τον Acorn Archimedes, ενα RISC home computer που γύρω στο 1990 στόχευε στο να εκθρονίσει την Amiga 500-το pixel τον είχε κάνει εξώφυλλο αν θυμάμαι καλά. Βέβαια οι home είχαν σχεδόν φάει τα ψωμιά τους λόγω της multimedia εποχής στα PC αλλά τότε δεν το είχε καταλάβει η αγορα ακόμα. H Acorn που έβγαζε τον Αρχιμήδη (ήταν και η εταιρεία πίσω από το διάσημο BBC micro) ηταν η μήτρα από την οποία λίγο αργότερα ξεπήδησε η ARM, η οποία βρίσκεται πισω από την ομώνυμη αρχιτεκτονική επεξεργαστών. Ο λόγος για τον οποίο κινδυνεύει το x86 είναι η ύβρις και αδράνεια της intel. Γύρω στο 2007 ,η intel πανηγύριζε που με την Core αρχιτεκτονική είχε καταφέρει να ανακόψει για τα καλά την άνοδο της AMD που από το 2000 και μετά ειχε κανει άλματα και την είχε ξεπεράσει σε επιδόσεις και αγνόησε εντελώς τα σημεία των καιρών-την διάδοση των smartphones. Όταν οι κατασκευαστές υπολογιστών “κατέβηκαν” μέγεθος με τα notebooks/netbooks η intel προσέφερε επεξεργαστές εντελώς δευτεράντζες (Atom) γιατί δεν ήθελε γρήγορα φθηνά φορητά να κανιβαλλίζουν τις πωλήσεις laptop. Αυτό είχε διπλό αντίκτυπο. Πρώτα βρήκε χώρο η AMD με τους μικρούς πυρήνες (Brazos) να αναπνεύσει και να δείξει ότι το x86 μπορεί να κατέβει αλλά παράλληλα η αγορά συνέδεσε το όνομα netbook με άθλιες επιδόσεις (οι Atom που λέγαμε αφού ο πολύς κόσμος δεν ήξερε ότι τα AMD netbooks ήταν ανώτερα). Αυτά απέτυχαν και άφησαν το δρόμο ορθάνοιχτο στις ταμπλετες,δηλαδή μια νέα μορφή προϊόντος αναμεσα στα smartphones και τα laptops. Ξαφνικά ο πολύς κόσμος διαπίστωσε ότι για τις βασικές λειτουργίες (email,facebook,browsing,video) δεν χρειάζεται υπολογιστή-και η ταμπλέτα αρκεί. Οι πωλήσεις PC (με 80%+ intel επεξεργαστές) αρχίζουν να πέφτουν ραγδαία και η αγορά να πηγαίνει στις ταμπλέτες (όπου η intel έχει περίπου 0% μερίδιο). Η intel όχι μόνο έχανε έδαφος στις πωλήσεις μονάδων, έβλεπε πως όλο της το επιχειρηματικό μοντέλο κινδυνεύει-τα υπερκέρδη από την αγορά των server/HPC είναι δυνατά μόνο αν υπάρχουν εργοστάσια κατασκευής τσιπ τα οποία όμως είναι βιώσιμα μόνο αν υπάρχει όγκος μονάδων πώλησης (=τα PC μας).
    Από τότε η intel τρέχει και δεν φτάνει-έχει στρέψει όλη της την προσοχή στην mobile τεχνολογία αλλά και η ARM δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια-στοχεύει πια και στα x86 χωράφια-δηλαδή ετοιμάζονται να συναντηθουν στη μέση. Όχι ότι η AMD είχε πάρει πρέφα δηλαδή τι γίνεται αρχικά- το όνομα Adreno (δηλαδή τα mobile γραφικά της Qualcomm) είναι αναγραμματισμός του Radeon, η AMD τους πούλησε την σχετική τεχνολογία το 2008! Τώρα αναπτύσσει και αυτή ARM λύσεις για microservers κυρίως.
    H nvidia από την άλλη, όχι μόνο δεν είναι μεγάλος νικητής ,αλλά τα έχει βρει μπαστούνια απέναντι σε Samsung/Qualcomm κλπ. Τα Tegra της ζορίζονται να κερδίσουν συμβόλαια και να μπουν σε ταμπλέτες κλπ. ενώ φυσικά δεν έχει άδεια κατασκευής x86 επεξεργαστών, οι denver πυρήνες της είναι ARM.
    Tι θα γίνει τώρα; Η intel πουλάει και την ψυχή της για να μπει στην αγορά mobile και χρησιμοποιεί την υπερεξελιγμένη λιθογραφική της μέθοδο. Μόνο που έχει βεβαρημένο μητρώο. Τόσο η Apple όσο και η Samsung ξέρουν πως αν αρχίσουν να δίνουν μαζικά συμβόλαια στην intel και την βοηθήσουν να σκοτώσει την ARM και να μονοπωλήσει την αγορά αμέσως θα τους δαγκώσει με πανύψηλες τιμές και εκβιαστικές πρακτικές-είναι το τελευταίο που θέλουν. Από την άλλη αν όντως καταφέρει να φτιάξει το υπερτσίπ κινδυνεύον να βρουν απέναντί της μια Lenovo με σουπερ κινητά και ταμπλέτες. Η μάχη είναι σε πλήρη εξέλιξη.

  9. Ωραίο άρθρο, εύλογοι προβληματισμοί, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξέλιξη των πραγμάτων.
    Η photo με το Acorn evaluation system πρέπει να είναι ακριβώς από την εποχή των αρχών της δεκαετίας του ’90 που ανέφερε ο Kuivamaa, όταν ARM σήμαινε Acorn Risc Machines και αναφερόταν στη σειρά επεξεργαστών που φόραγε ο Archimedes.

  10. archimedes!!!!…τι θυμισες τωρα kuiv!!
    ειχα δουλεψει σε ενα 3020 στην αγγλια το 92 (οπου ακομα κ τοτε μεσουρανουσαν στα εκπαιδευτικα ιδρυματα τα model B k ta master…)
    ωραιο μηχανημα!
    Νικο ενα συγχαρητηρια κ απο μενα το αρθρο ηταν εξαιρετικο οπως παντα!
    ευχαριστουμε!

Αφήστε μια απάντηση

Related Articles

Back to top button
elEL