THE LOST CHRONICLES OF ZERZURA
Η πρώτη φορά που πληροφορηθήκαμε για τον σχεδιασμό του “Lost Chronicles of Zerzura” (για λόγους συντομίας θα αναφέρεται ως “LCOZ” στη συνέχεια ), ήταν στις αρχές του 2011. Από τότε κυλήσανε δύο ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων κυκλοφόρησε η Γερμανική έκδοσή του, αλλά υπήρχε πλήρης σιγή αναφορικά με την αγγλόφωνη version, με τη σημαντική καθυστέρηση να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα οικονομικά προβλήματα που ενδιαμέσως αντιμετώπισε η DTP Entertainment, που έχει τον ρόλο του publisher του παιχνιδιού.
Τα παραπάνω ισχύανε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2012, οπότε και -πραγματικά σχεδόν υπό μορφή… μυστικού- πληροφορηθήκαμε ότι η αναμονή είχε φτάσει στο τέλος της. Αν πάντως δεν είχε κάνει λίγο αργότερα την εμφάνισή του στις υποψηφιότητες για Greenlight του Steam, πιθανότατα η είδηση θα μας είχε διαφύγει και ακόμη θα πιστεύαμε ότι δε θα είχαμε την ευκαιρία να το παίξουμε ποτέ! (Βέβαια εγώ οφείλω να πω ότι σε προσωπικό επίπεδο το πληροφορήθηκα από το δραστήριο μέλος –και μεγάλο λαγωνικό- tsampikos, του γνωστού forum www.adventureadvocate.gr).
Άξιζε όμως τελικά όλη αυτή η αναμονή για τη νέα δημιουργία της Cranberry Production;
ΟΙ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟΙ
Η ιστορία ξεκινάει λίγο μετά το τέλος του Μεσαίωνα και πιο συγκεκριμένα το 1494 μ.Χ. Σε μία απροσδιόριστη πόλη, μία γυναίκα φέρνει στον κόσμο τον δεύτερο υιό της, εν μέσω κραυγών, σπαραγμών και γενικότερου χάους που κυριαρχεί στους δρόμους της πόλης. Γνωρίζοντας ότι λίγο μετά θα εισβάλλει στην οικία της ο επικεφαλής της Ιεράς Εξέτασης, φυγαδεύει τα τέκνα της από την καταπακτή του σπιτιού, με τη βοήθεια του πιστού της φίλου, Thabit. Λίγο αργότερα βρίσκει μαρτυρικό θάνατο, καθώς δένεται σε έναν ξύλινο στύλο και καίγεται στην πυρά σαν μάγισσα.
Βαρκελώνη, 1514 μ.Χ. Δύο αδέρφια, ο Feodor και ο Ramon Morales, που δεν είναι άλλα από εκείνα τα δύο παιδιά που γλύτωσαν από βέβαιο θάνατο 20 χρόνια νωρίτερα, κάνουν πειραματική πτήση του ανεμόπτερου που έχουν κατασκευάσει. Ο Feodor είναι αφοσιωμένος εφευρέτης και απολαμβάνει τις διάφορες κατασκευές που προέρχονται από τα χέρια του, ονειρευόμενος ότι θα είναι εκείνος ο άνθρωπος που θα κατασκευάσει κάποια μέρα το πρώτο ιπτάμενο όχημα. Αντίθετα, ο μεγαλύτερος αδερφός, Ramon, δείχνει να έχει σαφή κλίση και αγάπη προς την ιστορία και τη μελέτη αυτής, ενώ, για κάποιο άγνωστο λόγο, τον γοητεύουν ιδιαίτερα αντικείμενα που προέρχονται από την Αίγυπτο.
Τη ζωή τους θα έρθει να αναστατώσει, εν μέσω συγκρούσεων μεταξύ Ισπανών και κουρσάρων πειρατών, η σύλληψη του Ramon από τα μέλη της Ιεράς εξέτασης, που οι απανταχού φήμες και πληροφορίες λένε ότι το τελευταίο διάστημα αιχμαλωτίζει και σκοτώνει δίχως λόγο διάφορα άτομα. Φυσικά ο πρωταγωνιστής μας θέτει ως σκοπό της ζωής του να ελευθερώσει, σε συνεργασία με τον θείο Thabit, τον Ramon. Έτσι ξεκινά η μακρά περιπλάνησή του, που θα τον φέρει σε επαφή με πλήθος γνωστών και αγνώστων στην προσπάθειά του να εκμαιεύσει πληροφορίες, με κουρσάρους πειρατές, με την Ιερά εξέταση και θα τον οδηγήσει μέχρι την Τρίπολη της Αιγύπτου κι ακόμη παραπέρα. Δε θα είναι όμως μόνος σε αυτή την περιπέτεια, καθώς από ένα σημείο κι έπειτα θα γνωρίσει την όμορφη πειρατίνα Jamilla. Τους δύο τους θα ενώσει η κοινή έχθρα προς την Ιερά εξέταση, που είναι υπεύθυνη και για τον θάνατο του πατέρα της Jamilla. Περιμένετε τώρα να σας πω αν υπάρχει και love story ανάμεσά τους; Φυσικά και υπάρχει, όπως σε κάθε όμορφο παραμυθάκι άλλωστε!
ΓΝΗΣΙΟ ΤΕΚΝΟ
O developer του LCOZ δε μετράει πολλά χρόνια δραστηριότητας στο χώρο των adventure games. Από το 2007, οπότε και εξαγοράστηκε από την DTP Entertainment, έχοντας ακόμη την ονομασία 4HEAD Studios, κι αφού ενδιάμεσα μετονομάστηκε σε Cranberry Production, μας έδωσε αρχικά το Mata Harri και στη συνέχεια τα δύο επόμενα κεφάλαια της Black Mirror τριλογίας, που αρχικά λάνσαρε η Τσέχικη Future Games. Κοινό στοιχείο των παιχνιδιών της ήταν η οπτική τρίτου προσώπου, οι πολλές τοποθεσίες που επισκεπτόμασταν όσο ξετυλιγόταν το σενάριο (εδώ μάλιστα πρέπει να ομολογήσω ότι το πρώτο δεν το έχω ολοκληρώσει ακόμη, καθώς το απέκτησα λίαν προσφάτως), η πλούσια ιστορία και η μεγάλη διάρκειά τους. Λογικό ήταν λοιπόν να αναμένω να δω ανάλογα στοιχεία στο LCOZ κι ως εκ τούτου είχα προετοιμαστεί ανάλογα. Από την ανωτέρω περιγραφή νομίζω φαίνεται ότι κάθε άλλο παρά απογοητεύτηκα στον τομέα της ιστορίας και των περιοχών που επισκεπτόμαστε κατά το ξετύλιγμα αυτής. Για τη διάρκεια, θα τα πούμε λίγο παρακάτω…
Όποιος έχει παίξει κάποιο από τα προηγούμενα παιχνίδια της δημιουργού εταιρείας, θα νιώσει ότι βρίσκεται σε ένα πολύ γνώριμο περιβάλλον. Tα γραφικά υποστηρίζουν full HD ανάλυση, διακρίνονται περισσότερο για τους μουντούς χρωματισμούς τους, αλλά δε λείπουν κι οι τοποθεσίες με ζωηρές αποχρώσεις. Εκείνο που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι το ζωντανό περιβάλλον κάθε τοποθεσίας, με τα διάφορα στοιχεία που ενσωματώνει. Θα δείτε σύννεφα να κινούνται στον ουρανό του background, ζώα (πουλιά, σαύρες) να βρίσκονται κοντά στους χαρακτήρες, αλλά και τον αέρα να φυσάει και να σηκώνει σκόνη. Η λεπτομέρεια της απεικόνισης κινείται σε πολύ υψηλά επίπεδα, καθώς κάθε χώρος χαρακτηρίζεται από πλήθος αντικειμένων και στοιχείων, παρέχοντας πολλά hotspots προς εξέταση και αλληλεπίδραση. Τα ενδιάμεσα cut scenes είναι πανέμορφα, έχοντας χαρακτήρα ζωγραφιάς που σταδιακά αποκτά animation, έως ότου καταλήγει πάλι σε σκίτσο.
Η μουσική και το voice acting δε μπορώ να πω ότι με ικανοποίησαν πλήρως. Αρχικά θεωρώ ότι χρειαζόταν περισσότερη ηχητική υπόκρουση, καθώς με εξαίρεση ορισμένες μικρής διάρκειας μελωδίες, σε αρκετές περιπτώσεις δεν ακούγεται να παίζει κάποιο κομμάτι. Το speech των χαρακτήρων επιτελεί , ως επί το πλείστον, ομαλά τη δουλειά του, αλλά ο κεντρικός πρωταγωνιστής συχνά πυκνά φαντάζει λίγο χαζοχαρούμενος σε αρκετά σημεία με τις αντιδράσεις του και τη χροιά της φωνής του, την ίδια ώρα που κατά το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού δε καταφέρνει να μας πείσει για την αγωνία που νιώθει για την τύχη του αδερφού του. Ευτυχώς την κατάσταση σώζουν, εκτός της Jamilla και του Ramon, ορισμένοι τρίτοι χαρακτήρες, όπως ο Εμίρης της Τρίπολης αλλά και ο Rafi, μέλος συμμορίας κλεφτών της εν λόγω πόλης.
Στο τομέα του χειρισμού το παιχνίδι μαρτυρά με το “καλημέρα” ότι είναι γνήσιο παιδί της Cranberry Production. Ως παραδοσιακό point and click adventure game, όλες οι λειτουργίες επιτελούνται μέσω του mouse. Το αριστερό κουμπί αντιστοιχεί στις εντολές look / pick up / talk (οπότε και εμφανίζονται τα ανάλογα εικονίδια στα διάφορα αντικείμενα ή πρόσωπα), πατώντας τον wheeler (ή το space button του πληκτρολογίου) εμφανίζουμε τα hotspots, ενώ με το δεξί mouse button μπορούμε να παρατηρήσουμε αλλά και να ενεργήσουμε πάνω στα αντικείμενα που κουβαλάμε στο inventory μας. Σε λιγοστές περιπτώσεις καλούμαστε να συνδυάσουμε αντικείμενα μετακινώντας και εφαρμόζοντας κάποιο επί ενός άλλου, οπότε και ο κέρσορας παίρνει την εικόνα εκείνων. Τέλος, όπως ακριβώς συνέβαινε και στα Black Mirror II και III, μπορούμε να εναλλάσσουμε, μέσω του mouse wheeler αντικείμενα πάνω από ένα hotspot, έως ότου κοκκινίσει ο κέρσορας, που μας ειδοποιεί ότι ο συγκεκριμένος συνδυασμός είναι σωστός.
Όπως καταλαβαίνετε, η παραπάνω διευκόλυνση, που εξαλείφει την trial and error διαδικασία, αλλά την ίδια στιγμή περιορίζει και την ανάγκη να σκεφτούμε τι πρέπει να πράξουμε, σε συνδυασμό με την δυνατότητα προβολής των hotspots, ουσιαστικά σχεδόν ακυρώνουν κάθε έννοια γρίφου, αφού το μόνο που μένει μετά για να μας δυσκολέψει λιγάκι είναι η ενέργεια πάνω σε οτιδήποτε κουβαλάμε στο inventory μας και χρήζει κάτι τέτοιου και η επίλυση των ελαχίστων puzzles που ενσωματώνει το παιχνίδι. Προσωπικά επέλεξα να αποφύγω το rolling αντικειμένων πάνω από ένα hotspot, ενώ τα εμφάνιζα μόνο κατόπιν διεξοδικής παρατήρησης σε κάθε οθόνη.
Γεγονός πάντως είναι ότι ορισμένα εκ των αντικειμένων είναι μικροσκοπικά, οπότε η δεύτερη λειτουργία πιθανότατα θα σας χρειαστεί σε ορισμένες περιπτώσεις. Τέλος, οτιδήποτε συμβαίνει, αλλά και πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια, καταγράφεται στο ημερολόγιο του Feodor, που βρίσκεται στο πάνω δεξιά μέρος της οθόνης, δίπλα στον hotspot indicator και στο μενού με τις επιλογές περί Save / Load /Exit και τα υπόλοιπα στοιχεία παραμετροποίησης του τίτλου.
ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ: ΧΟΡ-ΤΑ-ΣΤΙ-ΚΟ
Συχνά βλέπουμε να αναγράφεται στα χαρακτηριστικά ενός adventure game η εξής φράση: “Various locations to explore and more than 25 characters to interact with”. Σε ορισμένα αποδεικνύεται αληθινός ο ισχυρισμός, σε άλλα όχι. Στο LCOZ όμως είναι πέρα για πέρα αληθής, καθώς η διάρκειά του είναι πολύ μεγάλη, οι χαρακτήρες που συναντάμε επίσης φτάνουν σε ικανοποιητικότατο, πολύ υψηλό, αριθμό, ενώ το μακρύ ταξίδι του Feodor ξεκινά από τη Βαρκελώνη για να συνεχιστεί στην νότια Ισπανία, στη θάλασσα και στο πλοίο του πατέρα της Jamilla, στη Μάλτα και στο κρησφύγετο του αρχι-πειρατή Leviathan και των ομοίων του, στην Τρίπολη, στην έρημο, σε ένα μοναστήρι, έως ότου καταλήξει σε μία χαμένη πόλη. Το παιχνίδι έχει πραγματικά να επιδείξει πάμπολλες τοποθεσίες και στον εν λόγω τομέα είναι βέβαιο ότι θα σας ικανοποιήσει πλήρως. Το σενάριό του μπορεί να στερείται πρωτοτυπίας, βασίζεται όμως σε μία καλά δουλεμένη ιδέα, ενώ η χρονική περίοδος που εξελίσσεται η περιπέτεια δε συναντάται συχνά σε παιχνίδια της κατηγορίας. Η κλιμάκωση της πλοκής καταφέρνει να κρατά το ενδιαφέρον μας σε αρκετά υψηλό επίπεδο, προσδοκώντας να δούμε πού θα καταλήξει η πορεία του Feodor και της Jamilla.
Αν οι άνθρωποι της Cranberry Production φροντίζανε να καταστήσουν λίγο πιο δύσκολο το παιχνίδι τους, θα μπορούσα να σας πω ότι το διάστημα ολοκλήρωσής του θα ξεπερνούσε με ευκολία τις 20 ώρες, πιθανώς και περισσότερες. Καλώς ή κακώς όμως, με την εξαίρεση του τελευταίου μέρους του, στη συντριπτικά μεγαλύτερη διάρκειά του οι ενέργειες που πρέπει να κάνουμε είναι πασιφανείς, αφού τα αντικείμενα που έχουμε διαθέσιμα είναι λιγοστά, όπως το ίδιο συμβαίνει με τα hotspots, αφού όσα είναι αχρείαστα παύουν να είναι διαθέσιμα μετά την αρχική παρατήρηση επ’ αυτών. Έτσι λοιπόν οι αρκετές ώρες που θα σας απασχολήσει προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από την πολύ μεγάλη έκτασή του, καθιστώντας το έτσι ιδανικό για γνωριμία ενός gamer με την κατηγορία των adventure games. Για όλους τους υπόλοιπους, θα αποδειχθεί μία ευχάριστη, ανάλαφρη, ενδιαφέρουσα και δίχως την παραμικρή δυσκολία εμπειρία, η οποία όμως δε διαθέτει εκείνο το στοιχείο που θα τους κάνει να τη θυμούνται στο μέλλον.
Το τελευταίο είναι ίσως και το πιο αδύναμο στοιχείο του LCOZ. Χωρίς να κάνει κάτι λάθος, δίχως να στερείται ποιότητας και προσοχής από μέρους των δημιουργών του, δε προσφέρει στον παίκτη τη μεγάλη συγκίνηση που περιμένει, ούτε και περιλαμβάνει κάποια ανατροπή στην υπόθεσή του. Κυλά αργά και όμορφα προς την ολοκλήρωση, η οποία έρχεται μέσα από ένα ικανοποιητικό φινάλε, ανάλογο του γενικότερου χαρακτήρα του παιχνιδιού. Προσωπικά σε καμία περίπτωση δε με έκανε να βαρεθώ, ευχαριστήθηκα και διασκέδασα την ενασχόληση μαζί του, αλλά σίγουρα δε κατάφερε να μου γεννήσει συναισθήματα ανάλογα εκείνων που επέτυχαν τα Black Mirror II και ΙΙΙ (που ουσιαστικά αποτελούσαν ένα παιχνίδι).
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ… ΑΝΤΙΟ (;)
Όλα καλά και ωραία λοιπόν, το «όμορφο αντίο» που αναφέρεται στον υπότιτλο του review πού έγκειται άραγε; Δυστυχώς, από ότι όλα δείχνουν, το LCOZ αποτελεί το τελευταίο adventure game που προέρχεται από το συγκεκριμένο gaming studio, αφού με απόφαση της μαμάς εταιρείας, DTP Entertainment, θα συνεχίσει τη δραστηριότητά του σε άλλα είδη παιχνιδιών. Η συγκεκριμένη απόφαση μάλιστα είχε ληφθεί πριν την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου τίτλου, οπότε και προξενεί εντύπωση, καθώς τα Black Mirror II και III απέσπασαν κυρίως θετικές κριτικές. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν δε πέτυχαν τις αναμενόμενες πωλήσεις, κάτι όμως που, εφόσον είχε συμβεί, λογικά θα απέτρεπε τη δημιουργία του LCOZ. Ας ελπίσουμε να υπάρξει κάποια αλλαγή πλεύσης και να αποτραπεί αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη.
Κάτι που μας οδηγεί στο δεύτερο πρόβλημα που σχετίζεται με το εν λόγω παιχνίδι και έχει να κάνει με τη διαθεσιμότητά του. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο, έως αδύνατο, να το εντοπίσει κάποιος, μιλώντας πάντα για την ευρωπαϊκή έκδοσή του. Η Αμερικάνικη εντοπίζεται στην υπηρεσία Impulsedriven, στο Amazon, τόσο σε ψηφιακή όσο και σε retail μορφή και στο Adventure Shop, αλλά σε υψηλότερη τιμή. Συνεπώς είναι παραπάνω από αναγκαίο και απαραίτητο να καταφέρει να εισέλθει στο Steam, όπου με μία σωστή τιμολόγηση θα είναι σε θέση να σημειώσει ικανοποιητικές πωλήσεις.
Εμείς καταφέραμε, κατόπιν αρκετής προσπάθειας ομολογουμένως, να έρθουμε σε επαφή με την DTP Entertainment και να εξασφαλίσουμε review code τόσο του παρόντος τίτλου όσο και του επόμενου που θα παρουσιάσουμε, που δεν είναι άλλο από ένα επίσης “ταλαιπωρημένο” παιχνίδι, το “Haunted” της Deck13, ολοκληρώνοντας έτσι την παρουσίαση adventure games που κυκλοφόρησαν εντός του 2012.
ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΣΧΕΔΟΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Aν ψάχνετε για ένα προσεγμένο, ευχάριστο και χαμηλής δυσκολίας 3rd person point ‘n’ click 2D adventure game για να το προτείνετε σε κάποιον φίλο σας ή για να κάνετε εσείς οι ίδιοι το πρώτο βήμα στο είδος, μπορείτε να επενδύσετε άφοβα. Αν σας άρεσαν τα Black Mirror II και III, δε θα απογοητευτείτε. Αν επιζητείτε ισχυρή πρόκληση, ανατροπές, συγκινήσεις, δυνατούς και αξέχαστους χαρακτήρες, δε θα βρείτε τα παραπάνω στοιχεία στο Lost Chronicles of Zerzura. Αυτή είναι η νέα –και ελπίζουμε όχι τελευταία- δημιουργία της Cranberry Production, την οποία θα θέλαμε να δούμε σύντομα στο Steam και σε μία ελαφρώς χαμηλότερη τιμή…
Pros
- Μεγάλη διάρκεια
- Πολλές τοποθεσίες και χαρακτήρες που συναντάμε
- Όμορφα γραφικά
- Πολύ εύκολος χειρισμός
Cons
- Το voice acting του Feodor δεν είναι ό,τι καλύτερο
- Μηδενική πρόκληση για τον έμπειρο παίκτη
- Έλλειψη πρωτοτυπίας, νιώθεις ότι κάπου τα έχεις ξαναδεί όλα
- Αν δεν αγοράζετε μέσω Amazon, πιθανότατα δε θα επιθυμείτε να το προμηθευτείτε από τις υπόλοιπες πλατφόρμες
Ωραία παρουσίαση, μιας και φανατικός των Black Mirror θα το τιμήσω!
Στο αγγλικό amazon είναι μη διαθέσιμο…:(
Ελπίζω να εμφανιστεί κάποια στιγμή είτε στο steam ή e-bay.
Και κάτι άλλο…H Cranberry δεν έκλεισε τελικά?
Όπως ανέφερα και στο κείμενο, η μαμά εταιρεία, DTP Entertainment, αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, τα οποία εν πολλοίς μάλλον δείχνουν να έχουν ξεπεραστεί….
Χμμ.. εγώ αυτό το παιχνίδι το λάτρεψα για να πω την αλήθεια! Σίγουρα ήταν αρκετά εύκολο -κυρίως επειδή είχες μπροστά σου λίγες οθόνες & λίγα hotspots τη φορά-, αλλά δεν νομίζω ότι του έλειπαν οι πινελιές πρωτοτυπίας, μου άρεσε πάρα πολύ η ιστορία αλλά και οι γρίφοι στον σχεδιασμό τους. Γούστα είναι αυτά!
Άλκη δε διαφωνώ καθόλου στο ότι το παιχνίδι είναι πολύ ευχάριστο, θέλω να πιστεύω ότι έγινε κατανοητό αυτό μέσα από το κείμενό μου. Σύμφωνα με τον δικό μου τρόπο σκέψης άλλωστε, βαθμολογία άνω του 70% φανερώνει σαφέστατα θετική αποτίμηση.
Απλά συγκρινόμενο με άλλους τίτλους που έχουμε δει στην κατηγορία τα τελευταία χρόνια χάνει σε διάφορους τομείς, ενώ και η μεγάλη ευκολία των γρίφων του δεν το βοηθάει. Η εποχή που εξελίσσεται είναι ασυνήθιστη και ενδιαφέρουσα, το κεντρικό νόημα και εκεί που τελικά καταλήγει η ιστορία του όμως δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.
Σίγουρα πάντως δεν είναι παιχνίδι που θα κάνει κάποιον να πει, ολοκληρώνοντάς το, ότι δεν του άρεσε καθόλου. Βέβαια όλα σχετικά είναι και θέμα γούστου, όπως κι εσύ πολύ σωστά είπες, καθώς και για την Black Mirror τριλογία δεν είχαν λείψει τα αρνητικά σχόλια, ενώ εμένα -ειδικά το 3ο μέρος- μου άρεσε πολύ…
“το κεντρικό νόημα και εκεί που τελικά καταλήγει η ιστορία του όμως δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί”->Συμφωνώ σ’ αυτό. Μου άρεσε περισσότερο το ταξίδι, παρά η κατάληξη. Δεν με απογοήτευσε, αλλά σε σχέση με το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν αρκετά “by the book” κι αναμενόμενη.
Όποιος ενδιαφέρεται για το παιχνίδι και θέλει να μπει σε κλήρωση με 5 ψηφιακές κόπιες, ας δει εδώ
http://www.adventuregamers.com/articles/view/24495
Οι σωστές απαντήσεις είναι Spanish Inquisition – Jamila – Flying machine….;)