Ποιό είναι το παιχνίδι...;

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Στα 3 ξεκινάνε μπαλέτο και τζούντο, στα μπλιμπλίκια θα κωλώναμε;

EDIT: Μιας και πιάσαμε εικοσαρικοφάγους, θυμάται κανείς ένα που ο χαρακτήρας πετούσε φούσκες σαν το Bubble Bobble, αλλά ήταν side scrolling platforming και πολύ πολύχρωμο; Α, καμία σχέση με το Bubble Bobble σαν franchise, απλά για να δώσω σημείο αναφοράς για το φουσκοπέταγμα το είπα.

Μήπως κατά τύχη λες το Tumblepop?

 
Όχι παιδιά, ευχαριστώ που ασχολείστε κιόλας αλλά μάλλον δεν έχω δώσει πολύ καλή περιγραφή, δεν το καλοθυμάμαι. Βέβαια, μάλλον πρέπει να κάνουμε μερικά μαθηματάκια για το τι σημαίνει side-scrolling :p. μου έχετε προτείνει 2 single-screen για την ώρα, άντε βάλτε και το Snow Bros να κλείσουμε :p :p :p. Και χωρίς να το ξέρετε φυσικά, αναφέρετε παιχνίδια που έχω πραγματικά λιώσει στο MAME.

Μιας και σήμερα βαράω μύγες, κάθομαι και βλέπω τα arcade βιντεάκια από το world of longplays, μπας και πετύχω αυτό που θέλω. Για την ώρα τζίφος, αλλά οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε... Spiderman The Videogame, Three Wonders, Dragon Ninja, WonderBoy 3, Top Hunter και φυσικά SpinMaster, ίσως το μόνο που μπορούσα να τερματίσω με ένα credit άνετα. Μιλάμε για πολλά εικοσάρικα και αργότερα πενηντάρικα...
 
Ισχύει ότι δεν είναι side scrolling αλλά στην περιγραφή σου με μπερδεύει πολύ το «πιο πολύχρωμο από το bubble bobble». Μου έρχεται επίσης το Toki, αλλά δεν πιστεύω ότι δεν θα το θυμάσαι. Μήπως θυμάσαι κάποια άλλη λεπτομέρεια;

Επομενη πρόταση το Cabal.
 
Ξέρουμε τι σημαίνει side-scrolling, απλά εστιάσαμε περισσότερο στις φούσκες, τα μπαλόνια και λοιπά φουσκωτά "βοηθήματα"... :Ρ
 
To assassin's creed το πρώτο εννοεί ο γκου, σταματήστε να ψάχνετε.
 
To Xain'd Sleena το είχα φτάσει στα μισά του 6ου πλανήτη, με ένα εικοσάρικο θυμάμαι!! (Δεν έπαιζα με continue credits γιατί επιρρέαζε τα paterns!!). Τώρα φτάνω με το ζόρι τρίτο - τέταρτο!!!
 
Λοιπόν παίδες, τελικά έλεγα το Hard Head του 1988. Άμα πάτε κατά το 1:45 μπορείτε να δείτε και το πιστολάκι που πετάει φούσκες. Το είχα πετύχει σε κάποιο τουριστικό ουφάδικο όταν ήμουν δέκα χρονών ξερωγώ και απλά γελάω για το πόση εντύπωση μου είχαν κάνει τα "πολύχρωμα" γραφικά του :rolleyes:.

 
Πάντως πλάκα θα είχε κάποιος θα έκανε poll σχετικά με το χρόνια gaming που έχουμε. Ο τελευταίος θα ήμουν...
 
Λοιπόν παίδες, τελικά έλεγα το Hard Head του 1988. Άμα πάτε κατά το 1:45 μπορείτε να δείτε και το πιστολάκι που πετάει φούσκες. Το είχα πετύχει σε κάποιο τουριστικό ουφάδικο όταν ήμουν δέκα χρονών ξερωγώ και απλά γελάω για το πόση εντύπωση μου είχαν κάνει τα "πολύχρωμα" γραφικά του :rolleyes:.



Μας έστειλες όλους στον κουβά. Εγώ ήμουν σίγουρος πως το βρήκε ο Adhan, αφού στην ουσία το Liquid Kids είναι Bubble Bobble clone από την Taito μάλιστα.

Τώρα το Hard Head δεν το έχω καν ακουστά. Τι καμένο ουφάδικο ήταν αυτό ρε συ που Α) το είχε και Β) είχε τόσο "καλά" παιχνίδια που αυτό σου έκανε εντύπωση...
 
Τι περιμένεις από ένα τσαντήρι στη μέση του πουθενά της Χαλκιδικής, που δούλευε με τη σεζόν και 8 μήνες το χρόνο τα μπλιμπλίκια τα είχε τυλιγμένα με κανάβατσο μπας και δεν σκουριάσουν. Τα άλλα highlights ήταν το Renegade (πρόγονος του Double Dragon) και το Kung Fu Master που τα ήξερα ήδη, καθώς και το (κρατηθείτε) Street Fighter 1.










EDIT: Α, ναι, και το υπερ-goty Poker Ladies, αλλά τότε δεν με ενδιέφεραν ούτε το poker ούτε οι Ladies.


 
Νομίζω ότι απαγορευόταν να ανοίξεις μαγαζί με ηλεκτρονικά αν δεν είχες το υπερ-goty (κάπου στο βάθος και με πλάτη στην πόρτα ή πίσω από κολώνα), το οποίο, από ότι άκουσα, μερικοί το τερμάτισαν πολλάκις ΚΑΙ στο ΜΑΜΕ.
 
Νομίζω ότι απαγορευόταν να ανοίξεις μαγαζί με ηλεκτρονικά αν δεν είχες το υπερ-goty (κάπου στο βάθος και με πλάτη στην πόρτα ή πίσω από κολώνα), το οποίο, από ότι άκουσα, μερικοί το τερμάτισαν πολλάκις ΚΑΙ στο ΜΑΜΕ.

Εγώ πάντως το είχα όντως λιώσει στα ουφάδικα.
 
Ρε φιλε, που το βρηκες αυτο το παιχνιδι με την σαπουναδα; το τερματισες και ενοχλησες ασχημα τον εγωισμο μου.
Βγαζω λιστα με αποτελεσματα, για τον εορτασμο της ευρεσης και για τα απομνημονευματα των ουφαδικων.

xain'd sleena. ο μυθος λεει οτι οποιος καταφερνε να το τερματισει γινοταν δεκτος στην ομαδα εψιλον.
Turican II. Το παιχνιδι που μου εμαθε την μπαναγια.
Pang. το θεριζα, γιατι ειμαι γνωστος μπολμπρεηκερ
Tumblepop, ενω δεν μου αρεσε του εδινα χρονο επειδη μου εβγαινε πολυ φτηνο. το τερματιζα με το πρωτο coin.
poker ladies επαιζα σε ωρες αιχμης, για να κανω τον καμποσο και επειδη δεν υπηρχε αλλο μηχανημα για να φαω το χαρτζιλικι μου.
Οταν επαιζαν αφραγκιες επαιζα και ενα αλλο με εναν ρομβο, οπου προσπαθουσες να εμφανισεις μια εικονα, κανοντας τετραγωνακια ενω σε κυνηγουσαν αραχνες κτλ.
οι εικονες που εμφανιζες ηταν φτωχες ασιατισες που δεν ειχαν ρουχα να φορεσουν. επειδη συνηθως ημουν αφραγκος περνουσα την ωρα μου με αυτο. Μεχρι να ερθει ο τερματισμος με το ενα κερμα, μπορουσα να σπαταλησω πολυ ωρα απο τα νιατα μου. Ελεγα οτι παιζω για το παιχνιδι και οχι για τα γκομενακια επειδη εγω εχω μαμησει.
εναλλακτικες για να περασω πολυ χρονο με ενα κερμα ηταν το snow bros, carrier air wing και φυσικα το new zealand story. εκει επαιζαν πραγματικες μπουνιες επειδη ηθελαν να παιξουν ολοι οι μπατιριδες. επαιζε μια πορτα οπου σε γυριζε αρκετες πιστες πισω.
Εγω συνηθως αραζα και περιμενα τον καυγα. Μολις εβγαιναν ολοι εξω για να δουν τον καυγα εγω εριχνα το κερμα και πολλες φορες χωρις κερμα γιατι ηταν ηδη μεσα. Η ανθρωποτητα με εκανε να γελαω απο τοτε που ημουν πιτσιρικος.
ο χαμενος πηγαινε σπιτι του και ο νικητης εφευγε, επειδη επαιζε το σεναριο της αντεκδικησης. Ερχοταν το ιππικο καβαλα στις παπιες.
Επεφτε πολυ ξυλο και θυμαμαι ενας τετοιος καυγας εκλεισε ενα μαγαζι, για παντα. αυτος που τις εφαγε ετρεξε να μπει μεσα στο μαγαζι για να γλυτωσει και ο ιδιοκτητης δεν τον αφησε. Καμια πλευρα δεν του του συγχωρησε και δεν ξαναπατησε κανενας εκει.

Οταν τυχαινε τυπος που ταιζε καποιο μηχανακι που θελαμε να παιξουμε, του φυσαγαμε καπνο στα μαλλια. Τον ατοφιο καπνο, που τον κρατας στο στομα. Αυτος ο καπνος ειναι βαρυς. Αυτο μου εδινε την ευκαιρια να το κανω και εγω που δεν καπνιζα.
Μετα αραζαμε και βλεπαμε τον καπνο να ξεπροβαλλει μεσα απο τα μαλλια. Ετσι περνουσε η ωρα ακομα πιο οικονομικα.
 
Αυτόν τον διάολο με τις αράχνες και τις σχιστοματες τον έπαιζα κι εγώ. Ή πιο σωστά μου πληρωναν τα κρεντιτς κάτι γεροντοκοροι επειδή δεν είχαν σκιλλς και ήθελαν απλώς να πάρουν μάτι....

Κατά τα άλλα όπως έχω υμνήσει και σε άλλα θρεντς δύο παιχνίδια δεν θα ξεχάσω ποτέ. Moon patrol και Cabal.

Παίζαμε κι ένα τύπου Colin McRae με τιμονιέρα και λεβιέ στο οποίο ήμουν παντελώς άχρηστος. Το οποίο έχει χαραχθεί στο μυαλό μου με γραφικαρες και τρελά physics
 
Οταν επαιζαν αφραγκιες επαιζα και ενα αλλο με εναν ρομβο, οπου προσπαθουσες να εμφανισεις μια εικονα, κανοντας τετραγωνακια ενω σε κυνηγουσαν αραχνες κτλ.

Για να κρατήσουμε και τον χαρακτήρα του thread, υπάρχουν πολλές εκδόσεις και κλώνοι αλλά λες κάποιο από τα Fantasy.



Edit: @Chronomancy λες το World Rally;

 
Last edited:
Στις εκδόσεις του φάνταζυ στα δικά μου μέρη είχαν ήδη κάνει επέλαση οι Ανατολικοευρωπαίες και είχαν εκδιώξει τις τίμιες Φιλλιπινέζες. Ένα περίεργο πράγμα πάντως, καμία δεν είχε ένα βρακί να φορέσει, μιλάμε για πολύ φτώχεια σε όλο τον ντουνιά :(.

Πάντως υπήρχε στρατηγική στο να παγιδέψεις τις βρωμοαράχνες και να κλείσεις μεγάλο μέρος της εικόνας με μικρές κινήσεις. Για αυτό μάθαμε να σκεφτόμαστε τακτικά, επειδή είχαμε ερεθίσματα από μικροί, για να δούμε ένα πιξελωτό βυζί ήθελε στοχοπροσήλωση, όχι σαν τους σημερινούς νέους.

Αλήθεια, κυκλοφορεί τίποτα ανάλογο στο Steam; Δεν έχει πάρει κάτι το μάτι μου, και δεν αναφέρομαι στις κορασίδες αλλά στο gameplay (ναι, και το Playboy το διάβαζα για τα άρθρα του).

Εγώ πάντως το είχα όντως λιώσει στα ουφάδικα.

Στο ουφάδικο που ήμουν βασικός μέτοχος (αν και όλο μέσα έμπαινε και αντί να βγάζω λεφτά, έβαζα, παράξενο πράγμα), είχε δίπλα-δίπλα Poker Ladies και The King of Dragons. Μεγάλο δίλημμα τις κρύες μέρες του χειμώνα, αν και το Poker Ladies έβγαινε πολύ πιο οικονομικό, άνετα έκανα κωλομασάζ στην διευθύντρια με ένα, άντε δύο credits.



Εσείς τι θα διαλέγατε;
 
Eγώ μόνο το παζλ μπαμπλ θυμάμαι που ήταν τεράστια γκομενοπαγίδα και το σνόου μπράδερς που το τερμάτιζα με ένα κέρμα πάντα οπότε οικονομία. Άντε και τα δύο πρώτα μέταλ σλαγκ επειδή τα είχε σε μία τεράστια οθόνη στο κέντρο του μαγαζιού με μία καναπεδάρα για να απλώνουμε τα μικρά τότε κωλαράκια μας πλάτη σε όλο το μαγαζί και να σε κοιτάνε όλα τα υπόλοιπα παιδάκια πόσο κουλ και γαμάτος ήσουν.
 
Θυμάστε ότι η είσοδος στα ουφάδικα απαγορευόταν στους κάτω των 17 ετών; Είδατε ποτέ κάποιον μεγαλύτερο από 15 χρονών εκεί μέσα, εκτός από τον ιδιοκτήτη; Εγώ πάντως την εφηβεία μου πάνω από πενηνταρικοφάγους την πέρασα, και περίμενα πώς και πώς να γίνω 17 χρονών για να είμαι και νόμιμος... νομίζω δεν πήγα ούτε μια φορά μετά τα 17, σίγουρα όχι μετά τα 18.

Προς το τέλος της καριέρας μου το χαρτζιλίκι το έτρωγε το House of the Dead 3, το Point Blanc (ναι, και τα δύο με lightgun, πέρασα μια φάση που την είχα δει Ράμπο) και Tekken.

Γκομενοπαγίδες δεν υπήρχαν στα ουφάδικα της πατρίδας μου. Τα κοριτσάκια ήταν σεμνά, ταπεινά και τίμια, και χαμουρεύονταν με τους φαντάρους πίσω από τους θάμνους στο δασάκι αντί να χαραμίζουν τα νιάτα τους σε ανήθικους οίκους ουφικής.
 
Back
Top