Ωραίο αρθρο για για την υπερθνησιμότητα του 2020 σε σχέση με το 2019
-γράφει ο Μιχάλης Παναγιωτάκης Mε τη λέξη “υπερθνησιμότητα” ή “υπερέχουσα θνησιμότητα” αποδίδεται στα Ελληνικά ο όρος “excess mortality” και περιγράφεται το ποσοστό των θανάτων σε μια περιοχή επί του πληθυσμού…...
thepressproject.gr
"Έχουμε όμως συγκριτικά στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ και για τους θανάτους μέχρι την 30η Οκτωβρίου του 2020 όταν οι θάνατοι μέσα στο 2020 είχαν κατά τι ξεπεράσει τους αντίστοιχους θανάτους το 2019 – κατά μόλις 0,75%. με βάση την πληροφορία αυτή μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα τη δραματική εξέλιξη στο δίμηνο Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου. Στο δίμηνο αυτό (από 30/10-31/12) οι θανόντες το 2019 ήταν συνολικά 19.436. Το 2020 έφτασαν τους 29.150 – διαφορά 9714 θανόντων σχεδόν ακριβώς η ετήσια διαφορά θανάτων μεταξύ 2019 και 2020. Όλοι οι επιπλέον θάνατοι μεταξύ 2019 και 2020 προέκυψαν τους τελευταίους δύο μήνες του έτους."
"Στις 30 Οκτωβρίου οι θάνατοι από COVID-19 από την αρχή της πανδημίας είχαν φτάσει τους 620. Στις 31 Δεκεμβρίου είχαν φτάσει τους 4838. 4218 δηλαδή ήταν οι νεκροί από COVID-19 τους δύο τελευταίους μήνες της χρονιάς"
Οπότε είχες 4838 από covid και 9714-4838 παράπλευρες απώλιες
"Οι παράπλευροι αυτοί πανδημικοί θάνατοι όπως είπαμε είναι ο κανόνας (συμβαίνουν στον έναν ή τον άλλο βαθμό σε όλες τις χώρες που έπληξε σκληρά η πανδημία, όπως ίσχυσε και στην εποχή της Ισπανικής γρίπης) και ενδέχεται να οφείλονται σε πολλές αιτίες:
Σε Υποκαταμέτρηση θανάτων από COVID-19
Στην αυξημένη θνησιμότητα λόγω αναβολής προγραμματισμένων χειρουργείων, ανεπαρκούς διαθεσιμότητας νοσοκομειακών κλινών και ιδίως κλινών ΜΕΘ, αποφυγής επισκέψεων σε γιατρούς, κέντρα υγείας και νοσοκομεία λόγω του φόβου της πανδημίας, και γενικότερα τη συμπίεση και το φόρτωμα του ΕΣΥ ιδίως σε περιοχές όπου σάρωνε η πανδημία
Σε αυξημένη νοσηρότητα λόγω του άγχους επιβίωσης, της εργασίας, του εγκλεισμού και της ζωής σε κλειστούς χώρους (παρότι η αντίστοιχη περίοδος καραντίνας τον Μάρτιο δεν παρουσίασε τέτοια φαινόμενα, η δεύτερη καραντίνα έγινε σε πολύ πιο ασφυκτικές οικονομικές και ψυχολογικές συνθήκες)"
"Ο ταλαιπωρημένος νομός Κοζάνης έχει 5,5% αύξηση θανάτων σε σχέση με πέρυσι, σχεδόν όμως όλη η αύξηση αφορά την Πτολεμαΐδα και μόνον, που είδε αύξηση θανάτων σε σχέση με το 2019 κατά 36%. Κάτι που συνάδει με την οργισμένη
αντίδραση των τοπικών φορέων της Κοζάνης για την πέραν της λογικής παράταση του αέναου
καθολικού λοκ-ντάουν στον νομό. Μια πληρέστερη ανάλυση δεν είναι στους στόχους του παρόντος, αλλά η γενική εικόνα είναι παρόμοια: Μακεδονία, Θράκη και Θεσσαλία υπέστησαν το μεγαλύτερο φορτίο των επιπλέον θανάτων ενώ η θνησιμότητα στη Νότια Ελλάδα παρέμεινε στα περσινά επίπεδα με μικρές μεταβολές συνολικά, πλην στενά τοπικών εξαιρέσεων. Το δε θανατηφόρο φορτίο έπεσε σχεδόν όλο μαζί στη Βόρεια Ελλάδα τους δύο τελευταίους μήνες της χρονιάς.
Η γεωγραφική κατανομή των επιπλέον θανάτων, αλλά και η σαφής συμμετοχή στη συνολική θνησιμότητα παράπλευρων αιτιών θανάτου σε αναλογία σχεδόν 1 προς 1, ίσως θα πρέπει να οδηγήσει στην αναθεώρηση της στρατηγικής των γενικευμένων οριζόντιων λοκ-ντάουν και να κατευθύνει τη διαχείριση της πανδημίας σε τοπικές και έγκαιρες παρεμβάσεις μετά από εκτεταμένα τεστ. Παράλληλα, οι πρόσφατες συρροές στη Λακωνία και την Αργολίδα, όχι συμπτωματικά θεωρώ την εποχή της συγκομιδής των πορτοκαλιών, αλλά και η ένταση της διάδοσης του ιού σε εργασιακούς χώρους σε όλη την Ελλάδα (και η Πτολεμαΐδα είναι χαρακτηριστική περίπτωση), ίσως θα έπρεπε να αναπροσανατολίσουν τη λήψη μέτρων από την απαγόρευση τω καθ ιδίαν περιπάτων σε πάρκα, στην παρακολούθηση και την αστυνόμευση των χώρων εργασίας για την τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής."