Σε ποιο βαθμό πρέπει οι gamers να στηρίζουν οικονομικά τους developers;

[mits@kos]

Τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Όπως περιμένεις εσύ κάποια αμοιβή για την εργασία σου, έτσι και ο κάθε developer περιμένει να αμειφθεί για αυτό που έφτιαξε.

Αυτό που λέει το ποστ χαριτολογώντας, είναι πως ένας απλοϊκός, γενικευμένος διαχωρισμός σε "ευσυνείδητους" και "ασυνείδητους" δεν ευσταθεί. Συνεπώς η συγκεκριμένη διευκρίνιση είναι ελαφρώς περιττή, εκτός κι αν με θεωρείς παντελώς γκασμά!

Έχει αρχίσει όμως τελευταία να παρατηρείται αρκετά το φαινόμενο που διάφοροι γκρινιάζουν χωρίς να έχουν καν το παιχνίδι, τελευταία περίπτωση το RE Village, στο Steam ειδικά είχαν βρει καταφύγιο trolls και "γέροι που φώναζαν στα σύννεφα". Αρχικά είχε τη φάση του, πλέον είναι κουραστικό.

Ποτέ δεν είχε τη φάση του, πάντα κουραστικό ήταν και παραμένει, συνεπώς γιατί να αναλωθεί κανείς σε σχετική ενασχόληση.

 

[maladroid]

Παιδιά όχι οικονομικό gatekeeping στο gaming, να χαρείτε ό,τι αγαπάτε (δλδ. το gaming).
Στεφ--- θέλω να πω Μr. Nobody, τέτοιες λογικές μπορούν άνετα να μας οδηγήσουν σε συμπεριφορές Φάλαινες vs Πλέμπας απ'τα LoL και τα Fortnite, που όποιον δεν παίζει με αγορασμένα skins δεμένα με Swarovski τον θεωρούν παίκτη κατώτερου θεού. Για μένα gamer δεν είναι ο άπλας που αγοράζει αβέρτα collector's, 70ευρες Day 1, και ό,τι κονσόλα κυκλοφορεί ή φλεξάρει φωτορυθμικό mancave με έξι οθόνες στο Insta. Το χόμπι σου το πληρώνεις κατά βάση με τον χρόνο σου, και είναι ήδη τεράστιο αυτό το κόστος. Το χρήμα το δίνεις όσο και όποτε θέλεις ή μπορείς και κανείς δεν έχει δικαίωμα να σου κάνει κουμάντο στο πορτοφόλι.

 

[Admiral]

Η συζήτηση που πιάσαμε είναι off-topic, θα μεταφέρω τα posts σε δικό τους thread οσονούπω.

Έτερον εκάτερον. Ενεργός, μερακλής gamer όμως, λέγεται μόνο όποιος παρακολουθεί και στηρίζει έμπρακτα τα στούντιο και τους δημιουργούς που προτιμά. Όχι μετά από οκτώ χρόνια, σε μπάντλς, αφού έχουν φαληρίσει και τα τρισέγγονά τους.

Για μένα υπάρχουν δύο σχέσεις που τρέχουν παράλληλα, αυτή μεταξύ καλλιτέχνη-κοινού και η άλλη μεταξύ παραγωγού και πελάτη. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να τις μπλέκουμε, πιστεύω ότι και στις δύο σχέσεις πρέπει να υπάρχει αμοιβαιότητα. Δηλαδή: στην συναισθηματική σχέση να υπάρχει ανταλλαγή συναισθήματος και στην εμπορική σχέση να υπάρχει ανταλλαγή προϊόντος και τιμήματος. Το φαινόμενο που έχω παρατηρήσει στο gaming (προφανώς και αλλού, απλά το gaming είναι το θέμα μας) είναι οι εταιρίες να προσπαθούν να πετύχουν εμπορικούς στόχους χρησιμοποιώντας τον συναισθηματικό παράγοντα. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να πέφτουμε σε αυτή την παγίδα διότι η βασική επιδίωξη αυτής της τακτικής είναι να παρασυρθούμε σε ενδεχομένως λανθασμένες επιλογές.

 

[nitro912gr]

Στα μάτια του publisher είμαστε όλοι μνια με καρδούλα τατουάζ.

 

[Nobody]

Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο αν μιλάμε για indie studio που αυτοεκδίδεται, για μεγαλοπαραγωγό που είναι ταυτόχρονα και εκδότης ή για indie στούντιο που εκδίδεται από μεγαλοεκδότη. Προφανώς δεν θα πέσει η Capcom έξω αν κάποιος αγοράσει το Village Day 1 ή Day 180.

Αν κάποιος μπορεί, είναι καλό να στηρίζει ακόμη και τις μεγάλες κυκλοφορίες, όχι για τους σιχαμένους C-suite κορακανθρώπους, αλλά για τον τίμιο ανθρακωρύχο πιτσιρικά developer που περιμένει ένα ερημο-bonus να δώσει προκαταβολή για σπίτι. Όταν έχουμε να κάνουμε με μικρά και ψυχωμένα indies και δη αυτοεκδιδόμενα, εκεί έχουμε ένα-ενάμιση μήνα να αποφασίσουμε αν το στούντιο θα ζήσει ή θα κλείσει. Είναι δυστυχώς η πραγματικότητα. Τώρα φυσικά, αν έχουμε σοβαρά θέματα επιβίωσης, το τελευταίο που μας νοιάζει είναι η μακροοικονομική ανάλυση ενός χόμπι υπερπολυτελείας.

Είναι σημαντικός αυτός ο διαχωρισμός, των παιχνιδιών με ψυχή από τα προϊόντα. Τα προϊόντα, όπως τα σκουπίδια της Μάρβελ, έκαναν και θα κάνουν τεράστιους τζίρους. Όσοι τα σχολιάζουν δίχως να παίζουν, είναι δωρεάν διαφήμιση, εν δυνάμει κέρδη. Η δική μου αγωνία και έγνοια είναι για τους μικρούς, τους καλλιτέχνες. Αυτούς που θες να πάρεις αγκαλιά και να πεις 'Μπράβο ρε μάγκα, είσαι ωραίος, πιες ένα Λαγκαβούλιν από μένα και φτιάξε και το επόμενο.'

Τα παιδιά που ποντάρουν τα πάντα σε ένα όνειρο κι ένα μεράκι κι αν δεν τους βγει, αργοσβήνουν σε λογιστήρια και data science κολαστήρια. Γι'αυτό παίρνω ζεστά το θέμα της οικονομικής στήριξης και προωθώ αυτή τη μάχιμη υποστήριξη ποιοτικών έργων. Χωρίς υπερβολές. Για παράδειγμα, δεν είμαι super-fan των Resident Evil, περνάω ωραία όμως με τα τελευταία μέρη της σειράς. Δεν θα αγοράσω κάποια CE, αλλά την κανονική.

Παίζω ένα δωρεάν υπέροχο παιχνίδι σαν το Four Travelers; Θα κάνω καμπάνια να έρθουν στο Steam και θα αγοράσω ό,τι soundtrack και art book βγάλουν, καθαρά και μόνο για να πριμοδοτήσω τη συνέχεια αυτής της παράδοσης.

Ελπίζω να γίνεται κατανοητή αυτή η διάκριση, πέρα από τις όποιες ευχάριστα τρολερές φορουμικές παρεκκλίσεις.

 

[Hellion]

Υπάρχουν πολλές εκφάνσεις του "δεν πληρώνω".

Κάποιος πχ κυριολεκτικά δεν βγαίνει οικονομικά, οπότε προφανώς δεν θα έχει ως προτεραιότητα το να σκάει 60 ευρώ για τίτλο στο release του, και θα περιμένει τις προσφορές.

Κάποιος άλλος επιθυμεί να μποϋκοτάρει για τον Α ή Β λόγο τις πρακτικές μιας μεγάλης εταιρείας οπότε δεν την στηρίζει οικονομικά.

Κάποιος τρίτος είναι συνειδητός πειρατής που δεν πιστεύει στο χρήμα και στην παγκόσμια οικονομία, οπότε κατεβάζει τα πάντα παράνομα ασχέτως οικονομικού background. Και προφανώς ούτε σκέψη περί του να αγοράσει έστω το γκεημ στο μέλλον αν του άρεσε.

Η κάθε περίπτωση αξιολογείται διαφορετικά. Αλλά ειδικά στην 3η περίπτωση και τα παρακλάδια αυτής, το χειρότερο ίσως να είναι ο "δικαιωματισμός". Δηλαδή, το να αποκόπτεται μεν κάποιος συνειδητά από το χόμπι και το κύμα υποστήριξης προς αυτό, αλλά παράλληλα να απαιτεί να έχει λόγο στα τεκτενόμενά του. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν κάλλιστα να ρουφήξουν τα τριχωτά μας μπωλώκια.

Το ίδιο ίσως να ισχύει και για τίποτα indie αγορές της τάξεως των 5-10 ευρώ. Πιες 2 μπύρες λιγότερες ρε φίλε και Στήριξε Τη Σκηνή™.

 

[soad667]

O σωστός ο μερακλής μπύρα πίνει μόνο τζάμπα αν τον καλέσουν σε κανένα σπίτι ή κτήμα, για να τους την πει κιόλας μετά "καλά ρε μλκ, την άργκους από τα λιντλ πήρες;"

ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

[Nobody]

Το μόνο που πρέπει να ρωτήσεις τον εαυτό σου είναι : 'Στο live των Αρκουδογιών, αγόρασες βινύλιο του 'Πολικού Μουγκρητού'; Και όταν έπιασες πένα Καλλιανιώτη, την έβαλες σε χρυσαφένια κορνίζα;'

 

[Admiral]

Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο αν μιλάμε για indie studio που αυτοεκδίδεται, για μεγαλοπαραγωγό που είναι ταυτόχρονα και εκδότης ή για indie στούντιο που εκδίδεται από μεγαλοεκδότη. Προφανώς δεν θα πέσει η Capcom έξω αν κάποιος αγοράσει το Village Day 1 ή Day 180.

Η διαφορά υπάρχει στη συναισθηματική σχέση. Η εμπορική σχέση δεν αλλάζει, είναι προϊόν και πελάτης.

Τα προϊόντα, όπως τα σκουπίδια της Μάρβελ

 

[Admiral]

Δηλαδή: Να έρθω να σου χτυπήσω την πλάτη, αλλά το ποτό σου θα το πληρώσεις μόνος σου.

 

[captain kal]

καλά ρε μλκ, την άργκους από τα λιντλ πήρες;"

Μια χαρά μπυρίτσα είναι ειδικά για το καλοκαίρι η μπλε άργκους από τα λιντλ!! Δεν βαράει, ελαφριά, σαν την Φίσερ ένα πράμα!!!

 

[Χειρομαλάχτης]

Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν κάλλιστα να ρουφήξουν τα τριχωτά μας μπωλώκια.

σκεφτηκα πολυ να γραψω ενα τεραστιο σεντονι.
βαριομουνα βεβαια και δεν το αποφασιζα.
μ εσωσε η ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ παρεμβαση του Αρχιμανδριτου.

πως να μιλησω και να πω την αποψη μου οταν με φαγουριζουν στον λάρυγγα οι δασώδεις παρυφες απ τα κρεμαντζόλια του καμπανHellion? (οπως θα τον αποκαλω εφεξης.)

 

[Great0ldOne]

Είδες τώρα τι έκανες, Ελλιόν; Εγώ ετοίμασα πέντε κουβάδες ποπκόρν με το που φτιάχτηκε το topic, περιμένοντας ειδικά την τοποθέτηση του BB.

@Χειρομαλάχτης, έλα τώρα ρε Μπρους, η φαγούρα από μερικές κατσαρές παραφυάδες δεν εμπόδισε ποτέ κανέναν στην πληκτρολόγηση. Εγώ πάντως ήθελα σοβαρά να δω τι έχεις να πεις, γιατί διαφωνώ σοβαρά με τον Στεφανο αυτόν τον άγνωστο νεοφερμένο νεανία, κι ας τα σκάω χοντρά για games, αλλά παρομοίως βαριόμουν να γράφω σεντόνια. Επίσης με ψιλοκάλυψε ο Μαλαντρουά.

 

[Χειρομαλάχτης]

α, ολα κι ολα, γκου. πρεπει να επικεντρωνομαστε σ αυτο που κανουμε. ποια πληκτρολογηση τωρα?

αντε για χαρη του γκου, ας σεντονιασω. τοσο ποπ κορν πηρε... τ αγορασες ρε η σαμπως το κατεβασες, ανηθικε?

λοιπον, απλα θα τα πω, με παραδειγματικο λογο, δεν ξερω κιολας αυτες τις αγγλικες ορολογιες της κειμινγκ βιομηχανιας που παιζετε στα δαχτυλα δω μεσα. τι διαλο, ολη τη μερα στα ξενα φόρα ειστε, αλλη δουλεια δεν εχετε?

παμε. κανει ενα κειμ 50 ευρω την πρωτη μερα που κυκλοφορει. το παιρνει ο φιλος ο κανενας, ο καποιος κι ο καποιος αλλος και το παιζουνε. καποιος τριτος, δεν το παιζει, περιμενει να φτασει 5 ευρω,το παιρνει και το παιζει τοτε. ερχεται κι ενας περαστικος, το κατεβαζει τορεντ την δευτερη μερα, το παιζει και μετα απο 3 χρονια που παει στα 5 ευρω, το αγοραζει.
παιξανε ολοι το παιγνιδι? ναι.
εχουν ολοι αγορασει το παιγνιδι νομιμα? ναι.

οπότε καταληγουμε σε κατι που εχω ξαναγραψει, οτι το θεμα ειναι προσωπικο και ηθικο σε τελικη αναλυση. αν εισαι ΕΣΥ ενταξει με τον εαυτο σου, φτανει και περισευει. ακομα κι αν εισαι η πιο ακραια περιπτωση, που δεν περιεγραψα καν πιο πανω, δηλ. η κατηγορια των αθρωπων που ρουφανε τα μπομπόλια του αρχιmadrid. δεν μπορει κανεις να σου προσαψει ΤΙΠΟΤΑ. ειναι κατι αναλογο με την μασκα. κι αυτο το χω ξαναγραψει και εκραχθην. δε φοραω τη μασκα, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να μου πεις να την φοραω, εσυ, ο συνεπιβατης του τρενου, ξερω γω. ειναι νομος του κρατους πια, ας με συλλαβει το κρατος και θα λογοδοτησω εκει. δεν μπορεις να παιρνεις τον νομο στα χερια σου. οχι, ακομα ουτε σ αυτο το θεμα. γιατι ανοιγουν επικινδυνα μονοπατια μετα. πες με ορκ, πες με αντικοινωνικο, πες με αναισθητο. καρφωσε με αν θες στις Αρχες. αυτα μπορεις να κανεις. μπη μαι γκεστ. εδω ειμαι.

το κανω, γιατι μπορω. κι αυτο το χω ξαναπει. θρασόπουστας? ναι. αχά. αμέ. αν βρεθει τροπος να μην μπορω να κλεψω, θα δω τι θα κανω. ισως να γινω καλυτερος αθρωπος τοτε και ν αγορασω. υπαρχει η πιθανοτητα, ετσι δεν ειναι? μπα. παμε ενα παραδειγμα. ντιαμπλο 3. ακριβως η κουπα με τσαι μου. δεν πειρατευεται. το αγορασα? οχι. με βοηθησε να γινω ενσυνειδητος καταναλωτης? οχι. απλα δεν το επαιξα ποτέ.

ειναι σταθερα τα ποιντς μου. θα τα χετε βαρεθει. το τελευταιο ειναι οτι οποιος θελει να δειξει με το δαχτυλο, πρεπει να εχει ΚΑΘΑΡΗ τη φωλιτσα του. οχι μονο στα κειμς. ειναι μια αλυσιδα. σειρες, ταινιες, μουσικες, σοφτγουερ. μην περιοριζομαστε στον μικροκοσμο των γκειμς.

αυτα. ενταξει, μην με μισησετε. τα περιγραφω λιγο πιο υπερβολικα απ οσο ειναι. γιατι νιωθω οτι πρεπει ν ακουστει κι η "αιρετικη", αντιθετη αποψη κι οτι την εκπροσωπω κατα καποιον τροπο, αφου το 99% εδω μεσα, ειναι ευσυνειδητοι αθρωποι, κι οχι μαλαχτες οπως εγω. η αληθεια ειναι πως οτι λατρεψα, το χω πληρωσει. προχειρα: ταιτα κουε, γκρι ντώ, φουμου και το ελιζιο, δηλαδη τα 3 παιγνιδια που δεν φευγουν ποτε απ το σκληρο δισκο και το τελευταιο αριστουργημα που εχω παιξει, ειναι αγορασμενα.

 

[Nobody]

Αυτό με το Στέφανο πρέπει να μου το εξηγήσει κάποιος, δεν έχω ιδέα ασούμ σε τί αναφερθούσεσθε :απώνtrollfaceemoji:


Δεν ξέρω αν είδατε το πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ της Game Kitchen (The Last Door, Blasphemous) 'Landing Blasphemous'. Με απλό και ευθύ τρόπο, σου δείχνει την διόλου γκλαμουράτη πλευρά του game design, τους πονάς τους αδερφούς Σπανιόλους. Όπου μπορούμε, κερνάμε μπυρίτσα ή ουισκάρα, δεν κάνει ποτέ κακό και χίλια καλά έπονται.

 

[Admiral]

Αυτό με το Στέφανο πρέπει να μου το εξηγήσει κάποιος, δεν έχω ιδέα ασούμ σε τί αναφερθούσεσθε :απώνtrollfaceemoji:


Δεν ξέρω αν είδατε το πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ της Game Kitchen (The Last Door, Blasphemous) 'Landing Blasphemous'. Με απλό και ευθύ τρόπο, σου δείχνει την διόλου γκλαμουράτη πλευρά του game design, τους πονάς τους αδερφούς Σπανιόλους. Όπου μπορούμε, κερνάμε μπυρίτσα ή ουισκάρα, δεν κάνει ποτέ κακό και χίλια καλά έπονται.

Σύμφωνοι, αλλά και αυτοί που δίνουν τα λεφτά τους για games έχουν δουλειές που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι καθόλου γκλαμουράτες. Ειδικά στην Ελλάδα υπάρχει και ο παράγοντας του μέσου εισοδήματος. Τα 3,99€ που ανέφερες είναι αναλογικά πολύ μεγαλύτερο ποσό για τον Έλληνα από όσο είναι για τον άγγλο, τον αμερικάνο ή τον σουηδό και δεν έχουμε το πλεονέκτημα των regional prices όπως έχουν φτωχές χώρες εκτός ευρωζώνης.

 

[Sugamoto Panagia]

Δεν ξέρω γιατί ξεκίνησε αυτό το gatekeeping αλλά να πω ότι σαν μέσο ψυχαγωγίας και όχι είδος φυσικής ανάγκης ο καθένας δίνει όσα μπορεί οπότε μπορεί. Καλή η στήριξη θέλουμε να στηρίξουμε προσπάθειες ιστορίες κλ αλλά οχι και να δείχνουμε με το δάχτυλο επειδή ο Χ πήρε την indie υπερπαιχνιδαρα κάποιο καιρό μετά.

Με τέτοια λογική θα έπρεπε κάποιους να σας κρεμάσουμε στην πλατεία επειδή ακόμα δεν έχετε επενδύσει στο hollow knight. Γεια σας.

εντιτ: μετα τον καφε παρατηρησα οτι μια φραση την εγραψα αλλιως και εβγαζε αλλο νοημα. τι να κανουμε τσιμπλα στο ματι κλπ

 

[Chris2756]

Παραδειγμα Α
Dragon age Inquisition αρχικη τιμη 60 γιουρια. Μαυρο δαγκωτο
5 χρονια μετα, προσφορα στημι 12Ε. Ααααααυτο! Δεν το συζητω.
Παραδειγμα Βου
Witcher 1 2 3 Καμια διαφορα με εκεινους που το αγορασαν 50Ε και το παιζουν και το ξαναπαιζουν, με μενα που το αγορασα πριν 4 μηνες (13Ε και τα τρια, στημι εγκεν) και τα παιζω τωρα. Ετσι κι αλλιως παρεα το παιζουμε.
Τελος δεν εχω κανενα προβλημα με τα σπασμενα μια χαρα παιζουν κι αυτα
Οδευων αισιως προς τα δευτερα ηντα, ειπα εκτος απο στηριξη σε πατριδες, θρησκειες, οικογενειες, κρατος,εφορια, εταιρειες, παιχνιδια, αγαπημενο καλλιτεχνη κτλ, να στηριξεω και τον αγαπημενο πελατη. ΕΜΕΝΑ!
Ενταξει μια εξαιρεση θα κανω κι εγω, για το BG 3. Μεχρι 20Ε, αντε 25. Και ειμαι σηγουρος, πως οταν θα το παιζω εγω πολλοι απο εσας θα το παιζουν ακομα. Το BG 3 εννοω, μην παρεξηγιθω κι ολας.

 

[Χειρομαλάχτης]

καλα, εγω ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ, δεν υπαρχει περιπτωση να παρεξηγησω.
αλλά και πολλα άλλα παιδια δω μεσα, το παιζουν και θα το παιζουν, μην ανησυχεις.
το BG3.
ομορφα τα ειπες, ολντ τάιμερ.

 

[Sugamoto Panagia]

Dragon age Inquisition αρχικη τιμη 60 γιουρια. Μαυρο δαγκωτο
5 χρονια μετα, προσφορα στημι 12Ε. Ααααααυτο! Δεν το συζητω.

το inquisition για εμενα (αν και το πηρα αργοτερα στα 14 ευρω) αξιζε ενα 50-60αρι. αλλα πχ εγω το αγνοησα την εποχη του επειδη ειχαμε "καει" με το 2 που ηταν δεν ξερω πως να το χαρακτηρισω (για εμενα δεν υπαρχει da2). δεν ξερω πως μου καθησε και τλκ το πηρα μιας ελεγα οτι δεν θα ασχοληθω.