Better call Saul. Εχω πολλα πραγματα να πω.
Η σειρα εχει μια ταση να τσιλιμπουρδιζει απο εδω και απο εκει. Θα μπορουσε να ειναι βαρετη, σε σημεια, αφου ψιλο-ροκανιζει χρονο.
Το cast, απο τον Odenkirk και την Seehorn μεχρι τον περαστικο κομπαρσο ειναι φανταστικο. ειδικα οι κομπαρσοι.
Οι ερμηνειες ειναι συναρπαστικα πολυ καλες και σε αυτο βοηθαει η εμφανιση πολλων βετερανων της οθονης. Ολοι εχουν ενα υφος, ζουμε για να παιζουμε στο better call saul.
Το θεμα σκηνοθεσια και καλλιτεχικη αποψη ειναι οτι καλυτερο μπορει να προσφερει μια τηλεοπτικη σειρα. Σε στιγμες, ξεχνουσα οτι βλεπω σειρα αλλα μια πολυ καλη ταινια.
Οι χαρακτηρες και η αναπτυξη τους ειναι μπαλετο, η λιμνη των κυκνων και λιγα λεω.
Οι διαλογοι ειναι απολαυστικοι σαν πυροτεχνηματα σε εξωτικο ουρανο.
Η προσοχη που εδωσαν στην λεπτομερεια ειναι μαθημα για τους πωλητες μικροσκοπιων.
Η σειρα ειναι τοσο δεμενη που οποιαδηποτε ατελεια την καλυπτει το πεπλο της ολικης ποιοτητας. Θα πρεπει να εισαι μεγαλο σπυρι για να αναλωθεις στην υπαρξη τους.
Η σειρα δινει μαθηματα για το πως πρεπει να γινεται μια σειρα και ειναι ενα γνησιο prequel που δενει πολυ ωραια.
Να τα ακουνε αυτα, εκει, στην cheeseney.