Δυο μήνες άδεια λόγω του κατάγματος πέρασα ζάχαρη! Έχουμε και λέμε:
Gloomhaven: Εξαιρετική η μεταφορά του επιτραπέζιου στο PC. Τέλος μετά από 102 ώρες, πάνω από 50 πίστες και 8 χαρακτήρες retired. Ξεκίνησα το παιχνίδι με 2 χαρακτήρες και σε κάποιες φάσεις του παιχνιδιού που από την μία είχα εξοικειωθεί αρκετά κι από την άλλη δεν παλεύονταν τα σενάρια, πρόσθεσα σταδιακά 3ο και 4ο χαρακτήρα. Δεν θυμάμαι πόσα σενάρια έχει το επιτραπέζιο για να δω τι μου έμεινε εκτός, αλλά σίγουρα δεν είδα όλους τους χαρακτήρες και επιπλέον σκέφτομαι σοβαρά να τσιμπήσω dlc, αν και δεν είναι καθολου απίθανο και το 2ο playthrough κάποια στιγμή με τους υπόλοιπους χαρακτήρες. 9.5/10
Planescape Torment (Enhanced Edition): Late to the party, μια 25ετια σχεδόν μετά, αυτός ο παιχνίδαρος λάμπει ακόμα! Μαζί με το Disco Elysium, άνετα τα καλύτερα παιχνίδια σε writing κατά την γνώμη μου. Αν το είχα παίξει τότε πιθανόν να το είχα ακόμα στο τοπ-5 μου. Έπαιξα ως Mage. Πολλές οι αξιομνημόνευτες στιγμές κι οι αναμνήσεις που σου αφήνει. Με χάλασε μόνο ότι σε σημεία είναι αρκετά περίπλοκο να βρεις άκρη τι πρέπει να κάνεις, παρά το journal. Αναγκάστηκα να δω 2-3 φορές walkthrough γιατί είχα βαρεθεί να γυρίζω σαν την άδικη κατάρα σε όλα τα σημεία του χάρτη. 9/10
Downfall: Άρρωστη βουτιά στην κατάθλιψη, τις ενοχές και την τρέλα, από τον μαέστρο της φρίκης, Μichalski. Όχι τόσο καλό, όσο το Cat Lady, αλλά αρκετά δυνατό και πάλι και με μερικές σοκαριστικές στιγμές. Ξεκίνησα το Lorelai καπάκι για να κλείσω την τριλογία "Τhe Devil Came Through Here". 8/10
Red Riding Hood - Star Crossed Lovers: Ήθελα κάτι να παίζω για 10-15 λεπτά και βρήκα αυτό το hidden object με puzzles στην συλλογή μου. H Κοκκινοσκουφίτσα και ο καλός Werewolf είναι ερωτευμένοι, αλλά ο ξυλοκόπος που μισεί τους λυκάνθρωπους τα παίρνει κρανίο που η γιαγιά αρνήθηκε να του δώσει το χέρι της εγγονής της. Η μόνη λύση είναι να την κάνουν από το χωριό τα πιτσουνάκια μαζί με την γιαγιά για να γλιτώσουν από την οικογένεια των werewolfs που δεν εγκρίνουν τη σχέση τους, αλλά και από την οργή του ξυλοκόπου. Τυπικό hidden object, αδιάφορο ως προς τα puzzles, διάρκειας σκάρτων 2 ωρών με πιο ενδιαφέρον στοιχείο τα trivia που βρίσκουμε σε κάθε οθόνη σχετικά με το κλασικό παραμύθι. 5.5/10
Atlantis: The Lost Tales: Αν και θεωρείται από πολλούς κλασικό, το σιχάθηκε η ψυχή μου. Απίστευτα προβληματική δράση με πολύ trial & error και saves σε άβολα σημεία. Μου σμπαράλιασε τα νεύρα. Το σενάριο ΟΚ έχει ένα ενδιαφέρον αλλά ως εκεί. Τουλάχιστον είχε κάποια ενδιαφέροντα puzzles. Βλέπω τα επόμενα δύο να πηγαίνουν στα βάθη του backlog αν είναι σε ίδια φάση. 5/10
KID A MNESIA: Ουσιαστικά ένα virtual tour σε κάποιο μουσείο μοντέρνας τέχνης υπό τους ήχους των Radiohead. Το πως θα το εκλάβει ο καθένας και πόσο θα του αρέσει η εμπειρία είναι καθαρά υποκειμενικό. Διαρκεί λιγότερο από ώρα, οπότε δεν χάνει κανείς κάτι να το τσεκάρει.
Τώρα εκτός από το Lorelai, ξαναπαίζω Black Dahlia, συνεχίζω Curse Of The Dead Gods αφού μπορώ να ξαναπιάσω gamepad, τελειώνω Dishonored και ξεκίνησα Star Wars: Knights Of The Old Republic και The Excavation Of Hob's Barrow. Ωραία πράματα!