Προτάσεις για ταινία

[kara]

Εν τω μεταξύ από όλο αυτό επωφελείται ξεκάθαρα το Oppenheimer είναι δεδομένο πως η Barbie θα σπάσει ταμεία.

Όλο το γυναικείο κοινό που μεγάλωσε παίζοντας με κούκλες Barbie θα δώσει το παρόν. Στη δουλειά συζητούσαμε ποια Barbie θα ντυθούμε η καθεμιά για να πάμε στο σινεμά.

Spoiler

O Ryan είναι

 

[Χειρομαλάχτης]

κι εμεις τ αγορια στη δουλεια σημερα το ιδιο συζητουσαμε.
προλαβα και διαλεξα τον earring Ken, γνωστο και ως

Spoiler: Coming Soon to a cinema near you

...gay Ken (δεν κρινω, στο νετ το διαβασα).
εξαλλου μου μοιαζει.

 

[Borracho]

Φωτό από τα κόκκινα χαλιά θέλω, ομορφιές σωστές θα είστε!

 

[kara]

Barbie movie gets Vietnam ban over South China Sea map

A scene in the film features a map depicting China's territorial claims in the disputed South China Sea.

www.bbc.co.uk

 

[kara]

Και ο διαβόητος χάρτης



H απάντηση της WB
“The map in Barbie Land is a child-like crayon drawing”

 

[soad667]

Εντάξει είναι σε κλίμακα, αλλά πέρα από αυτό δεν βλέπω κάτι λάθος.

 

[Borracho]

Πες τα ρε Σόδα, γιατί μεγαλώνοντας, έπεσα θύμα ανελέητου μπούλινκ εξαιτίας της αγάπης μου για τη γεωγραφία.

 

[mits@kos]

ΤΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΡΕ ΦΙΩΡΙΚΟ, ΒΡΕΣ ΚΑΜΙΑ ΓΚΟΜΕΝΑ.

 

[Hellion]

 

[Tony Corvus]

Πάμε για Όσκαρ ?

 

[Admiral]

Πάμε για Όσκαρ ?

Πιθανώς Όσκαρ και ταυτόχρονα εμπορική αποτυχία. Οι τελευταίες ταινίες του Σκοτ δεν πήγαν καλά στο box office.

 

[Tony Corvus]

Ίσως θα έπρεπε να το γυρίσει στις μαρβελοταινιες. Μπας και βγάλει κάνα φράγκο (ΝΟΤ)

 

[Admiral]

Ίσως θα έπρεπε να το γυρίσει στις μαρβελοταινιες. Μπας και βγάλει κάνα φράγκο (ΝΟΤ)

O ίδιος θα τα βγάλει τα φράγκα του ούτως ή άλλως, το στούντιο είναι που θα τραβάει τα μαλλιά του. Ο Σκοτ έχει το ίδιο πρόβλημα με άλλους μεγάλους σε ηλικία σκηνοθέτες όπως ο Σκορσέζε και ο Σπίλμπεργκ: οι ιστορίες που αρέσουν στους ίδιους και θέλουν να μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη δεν ενδιαφέρουν το σύγχρονο κοινό.

 

[vlad]

O ίδιος θα τα βγάλει τα φράγκα του ούτως ή άλλως, το στούντιο είναι που θα τραβάει τα μαλλιά του. Ο Σκοτ έχει το ίδιο πρόβλημα με άλλους μεγάλους σε ηλικία σκηνοθέτες όπως ο Σκορσέζε και ο Σπίλμπεργκ: οι ιστορίες που αρέσουν στους ίδιους και θέλουν να μεταφέρουν στην μεγάλη οθόνη δεν ενδιαφέρουν το σύγχρονο κοινό.

Το σύγχρονο κοινό πως οριοθετείται; Εμείς οι 20+ (ναι θα 'θελα) που μας αρέσουν ακόμη οι ταινιάρες των ιερών τεράτων, δεν ανήκομεν στους σύγχρονους; Μόνο η τζεν Ζ κινεί πλέον το ενδιαφέρον του χολυγουντ;

 

[Admiral]

Το σύγχρονο κοινό πως οριοθετείται; Εμείς οι 20+ (ναι θα 'θελα) που μας αρέσουν ακόμη οι ταινιάρες των ιερών τεράτων, δεν ανήκομεν στους σύγχρονους; Μόνο η τζεν Ζ κινεί πλέον το ενδιαφέρον του χολυγουντ;

Μακάρι να ήξερα, δεν έχω εικόνα καθώς ανήκω στο κοινό που έχει εγκαταλείψει πλέον τους κινηματογράφους. Μια διαρκής αλήθεια πάντως είναι ότι οι λεγόμενοι σινεφίλ ήταν πάντα ένα μικρό μέρος του συνολικού κοινού που σίγουρα δεν αρκεί από μόνο του για να φέρει εμπορική επιτυχία σε μια ταινία με μεγάλο μπάτζετ. Πρέπει να προσελκύσεις και μέρος των κάζουαλς.

 

[Borracho]

Ο Αλεξούκος έχει, δυστυχώς, δίκιο.

Αν η καλλιτεχνική ποιότητα αποτελούσε εχέγγυο εμπορικής επιτυχίας, θα ζούσαμε σε έναν απείρως ομορφότερο κόσμο. Και η πλειοψηφία της σημερινής πιτσιρικαρίας παίζει να μην έχει καν ιδέα ποιός ήταν ο Ναπολέοντας. Ούτε καν να 'χει διαβάσει κόμικ με χαρακτηριστικά καρέ στο τρελάδικο, που στάνταρ ο ένας θα παριστάνει τον Αυτοκράτορα, ο άλλος το κουτάκι κοακόλα και ο τρίτος το αμπαζούρ.

Είναι και το θέμα βέβαια. Αν και θεωρώ τον Φοίνιξ έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του -και μάλιστα με δύσκολες πάντα επιλογές στους ρόλους- δε νομίζω πως μ'ενδιαφέρει τόσο ΑΛΛΟ ένα φιλμ για το Ναπολέοντα. Δηλαδή κι εντός έδρας και ελεύθερος να ήμουν, δε νομίζω να πήγαινα σινεμά για να το δω.

Έχουν αλλάξει και οι εποχές. Όταν μεγαλώναμε, όσοι είχαμε καψούρα με τις ταινίες, δεν είχαμε πολλές επιλογές. Κάθε Σαββατοκύριακο θα παίζαν μια χούφτα φιλμ, αν δεν τα 'βλεπες όλα, θα 'βλεπες τα περισσότερα. Ήσουν και μικρότερος και δημιουργήσες το γούστο σου εξερευνώντας. Στο βίντεο είχες μόνο παλιατζούρα και δευτεροτριτάτζες. Πλέον με τετρακόσιες επιλογές στρήμινγκ, κάτι πρέπει να 'ναι πολύ δυνατό και να προσφέρει βέβαια και το αντίστοιχο θέαμα για να σε τραβήξει στην αίθουσα.

 

[Admiral]

Έχουν αλλάξει και οι εποχές. Όταν μεγαλώναμε, όσοι είχαμε καψούρα με τις ταινίες, δεν είχαμε πολλές επιλογές. Κάθε Σαββατοκύριακο θα παίζαν μια χούφτα φιλμ, αν δεν τα 'βλεπες όλα, θα 'βλεπες τα περισσότερα.

Αυτό που έχει αλλάξει είναι η κουλτούρα της προσέλευσης στον κινηματογράφο. Νομίζω ότι το έχω ξαναγράψει αλλά κάποτε το να πας στον κινηματογράφο ήταν γεγονός από μόνο του. Έλεγες "θα πάω σινεμά" και δεν ήξερες καν ποιες ταινίες έπαιζαν, το έψαχνες μετά. Τώρα το να πας στον κινηματογράφο δεν έχει καμία αξία από μόνο του για το σύγχρονο κοινό, πηγαίνουν επειδή αυτό που θέλουν να δουν είναι για κάποιο διάστημα διαθέσιμο μόνο εκεί.

Οι εποχές άλλαξαν και ο κινηματογράφος έχει χάσει το πρεστίζ του για το μεγαλύτερο μέρος του κοινού. Αυτός είναι ο λόγος που πολλά είδη που παλιά είχαν επιτυχία πλέον πατώνουν. Δεν "χάλασε το κοινό" ή "η Marvel σκότωσε το σινεμά" ή τίποτα τέτοιο. Απλά το ευρύ κοινό που πήγαινε στον κινηματογράφο για τον κινηματογράφο και έβλεπε οτιδήποτε έπαιζε πλέον δεν υπάρχει, οπότε έχουν μείνει οι λίγοι που θέλουν να πληρώσουν 10-15€ για να τους μαυρίσει την ψυχή ο κάθε υπερήλικας σκηνοθέτης.

 

[vlad]

Συμφωνώ εν μέρει. Πλέον η διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που πηγαίνει σινεμά με κάποιον που προτιμά σαλόνι είναι η εμπειρία της μεγάλης αίθουσας. Αν σε ενδιαφέρει να δεις μόνο την ταινία αυτή καθ' αυτή τότε μια χαρά θα είσαι στην 4κ/hdr/55 στο σπίτι, αρκεί βέβαια να βγάλεις τον παράγοντα "περισπασμός" έξω. Έχω δει μεγάλες σε διάρκεια ταινίες, σε δόσεις για διάφορους λόγους, πράγμα που δε θα γίνονταν στο σινεμά. Από την άλλη αν κοιμηθώ στο σινεμά πως θα συνεχίσω την ταινία την επόμενη μέρα οεο;

 

[nitro912gr]

Εμένα μου φαίνεται παράξενο πάντως που κόπηκε το "πάμε σινεμά με τους φίλους" ως έξοδος, δηλαδή ξέρω εγώ πηγαίναμε τα λέγαμε, βλέπαμε την ταινία, βγαίναμε αράζαμε, σχολιάζαμε την ταινία. Τώρα δηλαδή τι άλλαξε; έγιναν όλοι introverts ξαφνικά;

 

[mits@kos]

έχουν μείνει οι λίγοι που θέλουν να πληρώσουν 10-15€ για να τους μαυρίσει την ψυχή ο κάθε υπερήλικας σκηνοθέτης.

Νομίζω εδώ υπάρχει μια αστοχία: όπου στο επίκεντρο δεν βρίσκεται το κωμικό στοιχείο, η κάθαρση εδραιώνει την απήχηση που έχει οποιαδήποτε μορφή τέχνης στον άνθρωπο διαχρονικά, από την αρχαία τραγωδία μέχρι πχ τα σύγχρονα soundtracks του Korzeniowski. Αν αυτό που μείνει στο τέλος είναι "μαύρισμα ψυχής" και όχι ανάταση, σημαίνει πως ο δημιουργός απέτυχε.

Το τζερτζελιάρικο κοινό δεν επαληθεύει πως ο σκοπός του κινηματογράφου είναι μόνο το κάζουαλ φαν, απλά καταδεικνύει την μετάπτωση των mainstream χωρών προβολής σε τζερτζελοπροορισμούς κινηματογραφικού τζανκ φουντ.