Διάβασα πολλά για το θέμα με τις σχέσεις Ιράν-Αμερικής. Εγώ αυτό που διακρίνω είναι μια πολιτική, από την πλευρά της Αμερικής, να πιέζει το Ιράν. Αυτές οι πιεσεις,λογικά, δεν είχαν τα θεμιτά αποτελέσματα και πηγαν στην κλασσική αμερικανική μέθοδο. μας χτύπησαν πλοία, βάση κτλ και πρέπει να εκδικηθούμε. Ούτε αυτό λειτούργησε όπως θα ήθελαν, γιατί φτάσαμε στην δολοφονία του Ιρανού στρατηγού.
Εάν απάντησει το Ιράν, ναι θα έχουμε πόλεμο γιατί αυτό είναι που θέλουν μερικοί. Δεν μπορεί το Ιράν να έχει λόγο στον Περσικό κόλπο.
Είναι τέτοιος ο εκτροχιασμός, που είδαμε τον Τραμπ να δηλώνει ότι θα καταστρέψει και πολιτιστικούς τόπους.
Εκτός της βαρβαρότητας που βγάζουν αυτές οι δηλωσεις έχουμε και την σιωπή του παγκοσμίου πολιτικού κόσμου που μας δείχνει απροκάλυπτα σε τι κόσμο ζούμε.
Νομίζω ότι είμαστε ένα βήμα πριν την ολοκληρωτική κυριαρχία της Αμερικής στον πλανήτη. Δεν ξέρω πως αλλιώς να μεταφράσω την δήλωση του Τραμπ ότι η Αμερική έχει τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο στρατό στον κόσμο.
Θα πέσει πολύς καλυκας γιατί η πίτα πρέπει να ξαναμοιραστει. Μαζεύτηκαν πολλοί παίχτες στο ταψί.
Να θυμίσω και την επέμβαση του Τραμπ στην νέα ενεργειακή ένωση Ρωσίας και Ευρώπης. Έδειχνε πολύ τσαντίσμενος. Μόνο ο Τραμπ θα μπορούσε να ξεκινήσει κυρώσεις σε μια τίμια μπίζνα μόνο και μόνο επειδή δεν έχει λόγο και συμφέρον σε αυτή.