Το Σάββατο πήγα είδα το
Tenet του Christopher Nolan. Δεν υπήρχε προβολή με αγγλικούς υπότιτλους εδώ Βαρσοβία, οπότε ουσιαστικά ήταν σαν να βλέπω τη ταινία χωρίς. Δυστυχώς επηρέασε την εμπειρία περισσότερο απ' ότι περίμενα
Δεν θα κάνω spoilers.
Κατά βάση η ταινία είναι μια Nolan εκδοχή over-the-top περιπετειών δράσης τύπου James Bond και Mission Impossible. Γρήγορη, με εντυπωσιακά setpieces και σαματατζίδικες σεκάνς, υπερκούλ πρωταγωνιστή στα όρια της καρικατούρας, κλινικούς, αποστειρωμένους από συναισθήματα διαλόγους, και ένα Nolan-ικό gimmick στον πυρήνα του, στα πρότυπα του Inception.
To gimmick είναι έτσι κι έτσι. Περισσότερο μοιάζει σαν δικαιολογία για εξεζητημένα visuals παρά με ρηξικέλευθη ιδέα οραματιστή σκηνοθέτη. Όπως είπα υπήρχαν κομμάτια του σεναρίου που δεν έπιασα λόγω της έλλειψης υποτίτλων και του εκνευριστικού μιξάζ ήχου που επιτρέπει στο βουητό του background να καλύψει τα λόγια των πρωταγωνιστών (άσε που συχνά φοράνε μάσκες οξυγόνου). Συμπλήρωσα τα κενά από κείμενα και σχόλια στο ίντερνετ αλλά η άποψή μου δεν άλλαξε. Το σενάριο παίζει με ένα sci-fi concept που έχουμε ξαναδεί πολλάκις, ελαφρώς παραλλαγμένο, αλλά νομίζω πως η κεντρική ιδέα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα. Ίσως σε κάποιο sequel, αν και ο Nolan δεν τα συνηθίζει.
Συνολικά έμεινα με μια meh αίσθηση –ούτε και μπαρούφα το λες ούτε και αριστούργημα. Πάντως, αν και γενικά δεν μου αρέσουν οι μεγάλες ταινίες, οι 2.5 ώρες του Tenet κύλησαν αρκετά γρήγορα, κυρίως χάρη στις διαρκείς εναλλαγές σκηνικού και το σφιχτό μοντάζ.
6.5/10