Τι Παίζετε Αυτόν τον Καιρό - Part III

[maladroid]

@manofsorrows Με έπεισες πανάθεμά σε, μπήκε wishlist το Menace from the Deep, Εμπρός καλό μου backlog.

 

[Admiral]

Menace From The Deep: Roguelike deckbuilding card battler στα πρότυπα του Slay The Spire.

Μπήκε κατευθείαν στο wishlist!

 

[captain kal]

Beneath A Steel Sky: Έπαιξα 2η φορά το παιχνίδι για να το θυμηθώ, επειδή ήθελα να ξεκινήσω το Beyond A Steel Sky (το οποίο στις 3 πρώτες ώρες που έχω ασχοληθεί μ' έχει εκπλήξει πολύ ευχάριστα). Κλασικό point & click adventure από τους Cecil (Broken Sword) και Gibbons. Φαίνεται ότι είναι από τα παιχνίδια που έσπρωξαν το είδος στα όρια του εν έτει 1994. Δυστοπική φουτουριστική μουντίλα, αλλά και βρετανικό χιούμορ να κρατάει τις ισορροπίες. Αντέχει ακόμα στον χρόνο θεωρώ (κάποια θέματα που καταπιάνεται είναι ίσως πιο επίκαιρα τώρα) και μπορείτε να το δείτε δωρεάν στο GOG.
7.8 / 10

Μόνο 15 δισκετούλες στην Amiga!! Με δύο drives χωρίς hard disk!!!!

 

[j_lynx]

Τι ναρκωτικό είναι το Dragonsweeper;;;;;

 

[shredder]

Τερματισα το The lAST OF US 2! Οπως και το πρωτο ετσι και αυτο δεν μου αρεσε γιατι εχει πολυ περπατημα και λιγη δραση. Το συζητουσα αυτες τις μερες με εναν κονσολα συναδελφο στο γραφειο ο οποιος εχει και παιξαι και τα 2 στο playstation και βλεπει τωρα και αυτος την σειρα οπως εγω. Μου ειπεοτι αν και δεν ειναι σαν τα αλλα παιχνιδια δρασης οτι εχει καλη ιστορια και σε τραβαει να το παιξεις. Προσπαθησα μετα να τον πεισω να παρατησει το playstation και να παιζει στο pc αλλα δεν θελει να αναβαθμιζει για αυτο ειναι κονσολας. Γιατι προτιμαει να παιζει με χαλια γραφικα και 30 fps με 500 ευρω αντι να δινει 1000+ για να αναβαθμιζει το pc.

 

[Miden Agan]

Μόλις ολοκλήρωσα το Clair Obscur: Expedition 33.

Η προσωπική μου άποψη χωρίς να κάνω spoilerz:

Pros:
Απο καλλιτεχνικής προσέγγισης και ματιάς, παίδες, το παιχνίδι είναι ένα αριστούργημα.

- Πρωτο απο όλα θα βάλω το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Soundtack το οποίο δένει απόλυτα με το "συναίσθημα" που θέλει να προσδώσει. Προσωπικά μου "μίλησε". Λίγα νομίζω games το έχουν καταφέρει αυτό.
- Οι κόσμοι του και τα λεβελ εχουν το καθένα κάτι ξεχωριστό, σε artistic επίπεδο, πολλές φορές έμεινα να χαζεύω τριγύρω παρόλο που έπαιζα με ολα τα setting Low (η καρτουλα ανέβαζε 95αρια).
- Οι διάλογοι ενώ μπορεί να μοιάζουν διάχυτοι απο overdrama και, ελπίζω να το εκφράζω σωστά, έντονα μελαγχολικοί και "βαρύγδουποι", εξυπηρετούν πληρως αυτό που θέλει να πεί ο δημιουργός, ειδικά στο τέλος where it all comes together.
- Υπάρχουν παντού νότες ποίησης.
- Οι μάχες και τα διάφορα συστήματα λειτουργούν απόλυτα αρμονικά, ο κάθε χαρακτήρας προσωπικά μελετημένος, αν και τα Boss fights είναι αγγούρι! Στη μέση περίπου του παιχνιδιού εβαλα το difficulty Story mode, αν και για κάποιον που έχει χρόνο να ασχοληθεί πιο βαθιά και προσεκτικά στην προσέγγιση μιας μάχης θα βρεί απλετο challenge.
- Η ιστορία του και η πλοκή. Ξεκινήσαμε ωραία ολα κατανοητά, περάσαμε στο WHAT THE F*CK IS HAPPENING ώσπου στο τέλος έδεσαν όλα αριστουργηματικά!
- Το Turn-based σύστημα

Cons:
Για μένα, overall, τίποτα. Δε θέλω να ψάξω να βρώ κατι στραβό.

Αλλα ίσως καποιοι να βρούν:
- Το σύστημα μάχης με τα parry/dodge (συνηθίζεται πολύ εύκολα να πω)
- Το "βαριά" συναισθηματικό χαρακτήρα του παιχνιδιού

 

[Bathory]

Μόλις ολοκλήρωσα το Clair Obscur: Expedition 33.

Η προσωπική μου άποψη χωρίς να κάνω spoilerz:

Pros:
Απο καλλιτεχνικής προσέγγισης και ματιάς, παίδες, το παιχνίδι είναι ένα αριστούργημα.

- Πρωτο απο όλα θα βάλω το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ Soundtack το οποίο δένει απόλυτα με το "συναίσθημα" που θέλει να προσδώσει. Προσωπικά μου "μίλησε". Λίγα νομίζω games το έχουν καταφέρει αυτό.
- Οι κόσμοι του και τα λεβελ εχουν το καθένα κάτι ξεχωριστό, σε artistic επίπεδο, πολλές φορές έμεινα να χαζεύω τριγύρω παρόλο που έπαιζα με ολα τα setting Low (η καρτουλα ανέβαζε 95αρια).
- Οι διάλογοι ενώ μπορεί να μοιάζουν διάχυτοι απο overdrama και, ελπίζω να το εκφράζω σωστά, έντονα μελαγχολικοί και "βαρύγδουποι", εξυπηρετούν πληρως αυτό που θέλει να πεί ο δημιουργός, ειδικά στο τέλος where it all comes together.
- Υπάρχουν παντού νότες ποίησης.
- Οι μάχες και τα διάφορα συστήματα λειτουργούν απόλυτα αρμονικά, ο κάθε χαρακτήρας προσωπικά μελετημένος, αν και τα Boss fights είναι αγγούρι! Στη μέση περίπου του παιχνιδιού εβαλα το difficulty Story mode, αν και για κάποιον που έχει χρόνο να ασχοληθεί πιο βαθιά και προσεκτικά στην προσέγγιση μιας μάχης θα βρεί απλετο challenge.
- Η ιστορία του και η πλοκή. Ξεκινήσαμε ωραία ολα κατανοητά, περάσαμε στο WHAT THE F*CK IS HAPPENING ώσπου στο τέλος έδεσαν όλα αριστουργηματικά!
- Το Turn-based σύστημα

Cons:
Για μένα, overall, τίποτα. Δε θέλω να ψάξω να βρώ κατι στραβό.

Αλλα ίσως καποιοι να βρούν:
- Το σύστημα μάχης με τα parry/dodge (συνηθίζεται πολύ εύκολα να πω)
- Το "βαριά" συναισθηματικό χαρακτήρα του παιχνιδιού

Παιχνίδαρος, συμφωνώ στα περισσότερα.
Ε, ας πούμε και ένα αρνητικό, το lip sync ξέρω γω. Πέρα από αυτό, τίποτα, όλα άψογα

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΠΟΙΛΕΡΣ, ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ

Spoiler

Τι τέλος είχες, και πώς σου φάνηκε; Είδες και τα δύο;
Επίσης, αν και είπες το γύρισες σε στόρυ mode, έστω, τι πάρτυ είχες κυρίως και σου άρεσε;

 

[Miden Agan]

Παιχνίδαρος, συμφωνώ στα περισσότερα.
Ε, ας πούμε και ένα αρνητικό, το lip sync ξέρω γω. Πέρα από αυτό, τίποτα, όλα άψογα

ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΣΠΟΙΛΕΡΣ, ΜΗΝ ΑΝΟΙΞΕΤΕ

Spoiler

Τι τέλος είχες, και πώς σου φάνηκε; Είδες και τα δύο;
Επίσης, αν και είπες το γύρισες σε στόρυ mode, έστω, τι πάρτυ είχες κυρίως και σου άρεσε;

Spoiler: Ending Spoilerz!

Επέλεξα Verso ending, μετά από μεγάλο διλλημα λόγω υπέρμετρης συμπάθειας με Maelle, αλλά νομίζω έκανα το σωστό, ότι χρειαζόταν ένα closure στον όλο κύκλο.
Δεν κρατιομουν και μπήκα γιουτιουμπ να δω και το ending της Maelle, οκ νομίζω πολύ πιο λυπηρό.

Στα της σύνθεσης της ομάδας, στο μεγαλύτερο μέρος είχα σταθερά Maelle, και Lune/Sciel, Gustave/Verso ενω στο τελευταίο τρίτο του game πήγα με φουλ Girl power, Maelle, Lune και Sciel, που ήταν και ο πιο versatile χαρακτήρας για μενα. Δεν είδα και πολύ Monoco όπως καταλαβαίνεις.

 

[Bathory]

Spoiler: Ending Spoilerz!

Επέλεξα Verso ending, μετά από μεγάλο διλλημα λόγω υπέρμετρης συμπάθειας με Maelle, αλλά νομίζω έκανα το σωστό, ότι χρειαζόταν ένα closure στον όλο κύκλο.
Δεν κρατιομουν και μπήκα γιουτιουμπ να δω και το ending της Maelle, οκ νομίζω πολύ πιο λυπηρό.

Στα της σύνθεσης της ομάδας, στο μεγαλύτερο μέρος είχα σταθερά Maelle, και Lune/Sciel, Gustave/Verso ενω στο τελευταίο τρίτο του game πήγα με φουλ Girl power, Maelle, Lune και Sciel, που ήταν και ο πιο versatile χαρακτήρας για μενα. Δεν είδα και πολύ Monoco όπως καταλαβαίνεις.

Spoiler: ENDING SPOILERS

Μια χαρά, εγώ κάθε νέος που έσκαγε τον έβαζα να τον δοκιμάσω και δεν έβγαινε ποτέ για κάποιο λόγο, οπότε όταν ολοκληρώθηκε το πάρτυ έβγαλα όλο το παιχνίδι με Sciel, Verso και Monoko. Στη δυσκολία που το παίζω (άσε μην ρωτάς, με έπιασε ο μαζοχισμός μου για κάποιο λόγο) ήθελε συνεχή αναπροσαρμογή των builds (κυρίως luminas) για μεγάλο χρονικό διάστημα για να βγαίνει η φάση, τώρα εδώ και 5-10 λέβελς (πλησιάζω 90) έχει μπει το νερό στο αυλάκι και έχω καταλήξει σε ένα καλό και fun to play cycle. Όπως έχεις υποθέσει φαντάζομαι, μετά το τέλος έχει χίλια δύο πράματς να κάνεις τριγύρω, και με αρκετές εκπλήξεις.

Για το τέλος τώρα, έκανα και τα δύο, συμφωνώ ότι, αν και "γλυκόπικρα" και τα δύο, προτιμώ κι εγώ του Verso. Γενικά, σηκώνει πολύ συζήτηση και ανάλυση η φάση, αλλά πρέπει να συνέλθουμε πρώτα

All in all, τι να πω, εγώ το είχα σταμπάρει απ' τα πρώτα τρέιλερς ρε μλκ, αλλά σίγουρα δεν περίμενα τέτοια "τελειότητα"
Φρέσκο, πρωτότυπο, ανατροπές, wtf σε κάθε στροφή, πανέμορφο, ωραία ανάπτυξη χαρακτήρων και στόρυτέλλινγ, σάουντρακ, voice acting κλπ κλπ όλα στο κόκκινο. Και σε είχε συνέχεια στην τσίτα ρε πούστη μου, πραγματικά δεν ήξερες τι θα ακολουθήσει, σε είχε keep on guessing σχεδόν όλη την ώρα. Για πρώτη δουλειά ενός νεοσύστατου στούντιο 30 ατόμων, πραγματικά είναι αξιέπαινη προσπάθεια. Σίγουρα ανυπομονώ για κανά dlc/expansion και κανά νέο πόνημα.