ο MJ ειναι ο αγαπημενος μου μπασκετμπωλιστας εβερ. <br>δεν χρησιμοποιω την λεξη "καλυτερος" γιατι θεωρω οτι σε τετοια θεματα δεν χωρουν "αντικειμενικα" κριτηρια. ναι, οι τιτλοι ας πουμε η οι ατομικες διακρισεις λενε κατι, αλλά σε τελικη αναλυση νομιζω οτι ειναι θεμα προσωπικης προτιμησης. διαβασα με προσοσχη το αρθρο και δεν αλλαξε η αποψη μου, αφου αναφερεται κατα 90% χοντρικα, σε πραγματα εξω απ το παρκέ.<br>δεν εχω λογους να αμφισβητησω τα γεγονοτα που αναφερει, ουτε και μπορω. βεβαια θα προτιμουσα ειδικα εκει που αναφερεται στους συμπαικτες του σε εισαγωγικα κιολας η αποψη του, να υπαρχουν συγκεκριμενα λινκς κι οχι αοριστίες του τυπου: (έγινε η δηλωση) "στα ΜΜΕ" ή και καμμία περαιτερω αναφορα, αλλά απλα μια ατακα σε εισαγωγικα.<br><br>κατα τ αλλα, θα κλεισω με μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ δηλωση του τσαρλς μπαρκλευ, οχι ακριβως οπως εγινε, αλλα οπως την θυμαμαι τελος παντων, οταν στα 80s και μετα απο εναν τσαμπουκα που ειχε μ εναν αστυνομικο , η μ εναν φωτογραφο η τελος παντων με καποιον που τον ενοχλησε, ενας δημοσιογραφος τον ρωτησε: πως τα κανεις αυτα, ενω σε θαυμαζουν εκατομμυρια παιδια κι ενω εισαι role model???<br>o τσαρλς απαντησε κατι σαν: <br>I m not a role model. Parents should be role models. i m a basketball player.<br>
