To υλικό δεν ήταν άσχημο, το μόνο χτυπητό λάθος ήταν ο Κούζμιτς αντί κάποιου αθλητικού ψηλού (ο Χάντερ που είναι τέτοιος δεν είχε σοβαρές παραστάσεις για να μπορέσει να σταθεί με συνέπεια σε τέτοιο επίπεδο). Κατά τα άλλα το πρόβλημα με τον Τζόρτζεβιτς ήταν ότι απλά παρίστανε τον προπονητή ενώ δεν ήταν και το γαμώτο της υπόθεσης είναι ότι αυτό ουσιαστικά το βλέπαμε από πριν και απλά ελπίζαμε να μας διαψεύσει. Αν κάποιος τον εξέθεσε που δεν έπαιζε αυτός ήταν ο Χαραλαμπόπουλος ο οποίος είχε ώριμες παρουσίες στους τελικούς, δεν καταλάβαινες ότι είναι 19. Ο Παπαγιάννης (που στην α1 έπαιρνε χρόνο και από τον Σέρβο) έπαιξε καλά αλλά φαινόταν και η απειρία του. Θέμα με τον Παππά δεν ξέρω κατά πόσο είχε μόνο ο Τζόρτζεβιτς (και μάλλον το ίδιο ισχύει και για Γιάνκοβιτς) αν και μετά τις εμφανίσεις του στους τελικούς (ειδικά σήμερα μιλάμε για όργια) δεν νομίζω να υπάρξει θέμα για μη παραμονή.<br><br><blockquote>Με αυτά και με αυτά πάντως ο μπασκετικός Παναθηναϊκός αποπνέει μια αύρα παρόμοια με αυτήν που απέπνεε ο μπασκετικός οσφπ μετά τους τελικούς του 1999. Καθαρά στο χέρι του ιδιοκτήτη αν θα το αποδεχθεί αυτό ή αν θα προσπαθήσει σοβαρά για να το αποτρέψει δίνοντας σοβαρό μπάτζετ συν τα κλειδιά του τμήματος σε ΣΟΒΑΡΟ προπονητή και όχι λαχεία-πειράματα.</blockquote><br><br>Το μόνο που αλλάζει είναι ότι δεν υπάρχει Διαμαντίδης στην ομάδα. Η αξία ενός break το 99 δεν έχει καμία σχέση με το τι είναι ένα break σήμερα. Πάντως και τότε ακόμα άλλα ήταν τα κρίσιμα σημεία και όχι κάποια αύρα. Γιατί μπορεί να είχαν άσχημη αύρα αλλά μπόρεσαν να μας κλέψουν τον Ιωαννίδη που τον είχαμε κλεισμένο (
ope:
ope:
ope
και να μας πάρουν και το πλεονέκτημα την επόμενη σεζόν, άσχετα αν τελικά δεν πέρασαν στον τελικό
P<br>Το μπάτζετ και φέτος καλό ήταν, δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Για τον προπονητή τώρα είναι μεγάλη κουβέντα αν και δεν νομίζω ότι υπάρχει προπονητής που να μπορεί να πάρει τα κλειδιά, μόνο ο Ομπράντοβιτς θα μπορούσε, και αυτός ακόμα όμως μόνο λόγω προϊστορίας. Μαγικά ραβδάκια δεν υπάρχουν και το μόνο καλό είναι ότι και ο γαύρος δεν παρουσίασε κανένα φοβερό πρόσωπο φέτος.<br><br>Όσο για τον Διαμαντίδη... Η ιστορία έγραψε ότι τη στιγμή που έπρεπε έκανε την ενέργεια που χρειαζόταν για να γίνει το 2-0 στη σειρά και πιθανότατα έτσι να έγραφε τον ιδανικό επίλογο. Δυστυχώς εκεί κάποιοι την έσβησαν και την έγραψαν όπως ήθελαν με τα προκλητικά βήματα που δεν σφυρίχτηκαν ποτέ. Από την μία είναι κρίμα για το πως τελικά τελείωσε την καριέρα του, από την άλλη αυτό είναι απλά σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στα όσα έχει κάνει αυτός και η ομάδα στην οποία ήταν αρχηγός όλα αυτά τα χρόνια.