Φίλε Infamous, thanks για το post, χρειάζονται τέτοια from time to time να σκαλίσουμε λίγο τις αναμήσεις μας. Ασφαλώς και συμφωνώ ότι τo Bubble Bobble ήταν καλύτερο στον C64 ακόμα και από την Amiga, πιστεύω γενικά ότι ήταν η καλύτερη έκδοση που υπήρχε εν έτει 1987 πλήν φυσικά του arcade. Θα διαφωνήσω πάντως με την ποιότητα της έκδοσης για PC, μπορεί να έδειχνε καλύτερη από άλλες αλλά ήταν εντελώς unplayable (κάτι που δυστυχώς δεν φαίνεται στις εικόνες και τα video), ακόμα και σε ισχυρά για την εποχή μηχανήματα. Πάντως αρκετά αργότερα (το 1996) κυκλοφόρησε για PC μια arcade-perfect έκδοση σε διπλό πακέτο με τίτλο "Bubble Bobble also featuring Rainbow Islands".
@ Devilride και Savatar : Παιδιά, πόσο σας ζηλεύω που έχετε ακόμα τον C64. Δυστυχώς εγώ τον πούλησα κοψοχρονιά τότε, αφού ήταν πάγια θέση του πατέρα μου προκειμένου να πάρω την Amiga που λιγουρευόμουν (πόσο κοντόφθαλμο, Θεέ μου). Φίλε Devilride, με το krakout (το οποίο έχω ακόμα original, όπως και το Bubble Bobble, τα παιχνίδια δεν τα έδωσα) μου θύμισες μια ωραία ιστορία. Παρά το ότι θεωρητικά "ανέβηκα επίπεδο" με την Amiga, μετά από λίγα χρόνια άρχισα να νοσταλγώ τα games του C64, τα οποία είχα αλλά δεν μπορούσα πλέον να παίξω. Τα χρόνια πέρασαν, η Amiga παροπλίστηκε (όμως δεν πουλήθηκε), και τη θέση της πήρε φυσικά το PC. H αλήθεια είναι ότι απομακρύνθηκα για κάποιο διάστημα από τα games (εξαίρεση αποτέλεσε το Doom), τόσο λόγω φόρτου στο πανεπιστήμιο, όσο και για το ότι προερχόμενος από C64/Amiga το PC δεν μου έκανε αρχικά αίσθηση για gaming (τώρα βέβαια έχω επανέλθει στο σωστό δρόμο, η ζωή είναι μικρή για να την περάσουμε μόνιμα με άγχος). Το σωτήριο, όμως, έτος 1997 έπεσε στα χέρια μου ένα CD με κάποιο scientific computing πακέτο που χρειαζόμουν στο μεταπτυχιακό μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα έναν folder με τον CCS64 emulator και αρκετά games. Είχε πάρει το αυτί μου για τους emulators, όμως αντιμετώπιζα με δυσπιστία το θέμα καθώς πίστευα ότι η εξομοίωση θα είναι πολύ υποτυπώδης και δεν θα μπορεί να αποδοθεί πλήρως το feeling του original μηχανήματος. Όμως ανάμεσα στη λίστα των games ήταν το Krakout και το Fist II, δύο games τα οποία είχα κυριολεκτικά λιώσει στις C64 μέρες μου (το δεύτερο μάλιστα, παρά το ότι ήταν τίγκα στα bugs, ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός sandbox game και fighting game, με υποβλητική μουσική και ατμόσφαιρα, που όμοιό του δεν έχω συναντήσει ξανά). O πειρασμός, λοιπόν, ήταν μεγάλος, οπότε λέω WTF και φορτώνω τον emulator. Προφανώς η εργασία για την οποία είχα πάρει το CD πήγε περίπατο (δεν θυμάμαι καν ποια ήταν), καθώς από τη συσσωρευμένη επιθυμία μου να παίξω ξανά τα games που είχα αλλά δεν μπορούσα, τελείωσα τα δύο προαναφερθέντα πολλάκις μέσα στις επόμενες μέρες.
Πάντως, πέρα από την ιστορία, έχω την εντύπωση ότι η μουσική του C64 δεν μπορεί να αποδοθεί πλήρως ακόμα και από τους σύγχρονους emulators (WinVICE και νεότερες εκδόσεις του CCS64). Από ένα πρόχειρο ψάξιμο που έκανα, διάβασα ότι οι μεγάλοι μουσικοί-θρύλοι του C64 (Rob Hubbard, Ben Daglish, Martin Galway - του οποίου τις δημιουργίες θα ξανακούσουμε στο Star Citizen) χρησιμοποιούσαν ενίοτε κάποια κόλπα με το επίπεδο τάσης του SID chip για να παράγουν κάποιους περίεργους ήχους. Μάλιστα, ακόμα και το μεταγενέστερο μοντέλο του C64 με το βελτιωμένο πληκτρολόγιο, στο οποίο το SID chip ήταν υλοποιημένο σε διαφορετική τεχνολογία, έπαιζε λίγο διαφορετικά τους ήχους που σχετίζονταν με το επίπεδο τάσης. Οπότε, αφήστε τους emulators και βουρ στα πατάρια εσείς που μπορείτε.
@ Borracho : Εγώ θυμάμαι ένα άλλο περιστατικό για το "Μπούμπλε Μπούμπλε". Έκανα και εγώ τη σχετική παρατήρηση για την προφορά σε έναν φίλο και εισέπραξα την απάντηση: "Ε, προφανώς ξέρω ότι λέγεται Μπάμπλ Μπάμπλ, τι με πέρασες? Απλά όλοι έτσι το αναφέρουν". Απαντώ και εγώ με τη σειρά μου: "Νομίζεις. Μπάμπλ Μπόμπλ λέγεται". "Όχι, Μπάμπλ Μπάμπλ". Μέχρι που αναγκάστηκα να πάω σπίτι, να του φέρω την original κασέτα του C64 για να τον πείσω.
Infamous, ολοκληρώνοντας νομίζω (χωρίς να είμαι 100% σίγουρος) ότι τα περισσότερα remakes παιχνιδιών του CPC κανουν χρήση των προηγμένων δυνατοτήτων που είχαν τα Plus μηχανήματα (τα οποία άλλωστε εξομοιώνονται από emulators όπως ο WinAPE), και δεν μπορούν να τρέξουν στους original 464 και 6128.
Τέλος, το συγκριτικό video που μας έδειξες μπορεί να συγκρίνει τις εκδόσεις του SF2 για Spectrum και Amstrad, αλλά οι αρχικές μουσικές νότες είναι από ένα γνωστό παιχνίδι του Commodore. Όποιος το βρει, θα του κάνω giveaway ένα παλιό τεύχος του ZZAP64.
" title="
