Έχετε διαβάσει κλασσικά μυθιστορήματα και νουβέλες όπως Το Νησί των Θησαυρών ή 2

[Stamatimenos]

Δεν εχει σκοπό να διακωμοδήσει κανέναν ούτε να υπονοήσει κάτι για το πνευματικό του επίπεδο. Είναι απλώς απορία που μου γεννήθηκε συζητώντας με φίλους.

 

[Pain]

Εννοείται! Ειδικά με Βερν, μεγάλωσα.

 

[grmadness]

Η παιδική μου ψυχούλα είναι βουτηγμένη στις σελίδες τέτοιων μυθιστορημάτων, Βερν που λέει ο αδελφός Πόνος, Αλέξανδρος Δουμάς (both), κλπκλπ μπλαμπλα. Ωραίο νήμα αδελφέ. Όποιος δεν έχει διαβάσει 3 σωματοφύλακες δεν είναι άντρας ρε.

 

[Northlander]

Ίσως το πρώτο βιβλίο που με έκανε να ξεκινήσω το διάβασμα σχετικά σοβαρά, και δεν ήταν σχετικό με οτιδήποτε αρχαιοελληνικό/μυθολογικό ήταν ο Δων Κιχώτης. Το βιβλίο που με χαρακτηριστική ευκολία με είχε απορροφήσει και είναι προσωπικό ρεκόρ (από όσο θυμάμαι) διαστήματος ανάγνωσης είναι το "Με οικογένεια" που είχα βγάλει μέσα σε λιγότερο από 24ωρο. <br><br>Από Ιούλιο Βερν αυτά που θυμάμαι ως ιδιαίτερα που με συνεπήραν περισσότερο ήταν τα:<br>Ροβήρος ο Κατακτητής - που μετά το έζησα τρόπο τινά παίζοντας Bioshock Infinite<br>Ταξίδι στο κέντρο της γης<br><br>Πολλά ακόμη κλασσικά.

 

[Miden Agan]

Απο τα πρώτα που θυμάμαι να έχω διαβάσει είναι το "Ταξίδι στο κέντρο της γής".<br>Πολύ μπροστά ο Βερν!

 

[electroduck]

Ναι αγαπημένος ο στηβενσον, και συνεχίζω όποτε βρίσκω κάποιο από τα κλασσικά που δε τα έχω διαβάσει<br> ή 2 -που λες στο ποστ τι ήθελες να γράψεις?

 

[kara]

<blockquote><br>ή 2 -που λες στο ποστ τι ήθελες να γράψεις?<br></blockquote><br>"ή 20.000 Λέυγες Κάτω από τη Θάλασσα"<br><br>Δεν χώρεσε στην ονομασία του thread, ωστόσο φαίνεται πιο πάνω στο poll που έχει βάλει. 

 

[electroduck]

<img src="/boggle.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /> ^.^ <br>νταξ- φανταστείτε να πιω κ 2ο μπυρόνιο...

 

[Northlander]

<blockquote>Έχετε διαβάσει κλασσικά μυθιστορήματα και νουβέλες όπως Το Νησί των Θησαυρών ή 2 Μπυρόνια?</blockquote>

 

[Savatar]

Αν και θα πρέπει να ομολογήσω πως πολύ δύσκολα διαβάζω (λογοτεχνικά βιβλία), και ότι πιτσιρικάς γινόταν μεγάλα PvP για να με πείσουν να ανοίξω κάνα βιβλίο, ναι στο τέλος είχα διαβάσει αρκετά από τα "κλασσικά" που λέμε. Αυτά που έχουν μείνει ποιο πολύ ήταν τα Τομ Σόγιερ και Χακ Φην!!

 

[Raz]

Χμ,δεν είμαι τόσο μεγάλος φαν των κλασικών.Είχα προσπαθήσει μικρός να διαβάσω Βερν,αλλά δε μου άρεσε.Το ίδιο και με διάφορα άλλα (Ροβινσώνας Κρούσος π.χ.).Οι Τρεις Σωματοφύλακες πάντως μεγάλη αγάπη.Φαντάζομαι ότι μιλάμε για κλασικά αυτού του στυλ,που απευθύνονται κυρίως σε παιδιά και εφήβους.

 

[Elric]

Βέρν, Ντίκενς, Δουμάς, Τουαίν... <br>Σκληρόδετα βιβλία με πολύχρωμο εξώφυλλο. <br>Θα μπορούσα να φτιάξω τεράστια λίστα με τίτλους που έχω διαβάσει και ξαναδιαβάσει, αλλά δε το κάνω... απλως αναφέρω το πλέον αγαπημένο μου που θεωρώ οτι όποιος δεν το έχει διαβάσει χάνει ενα απο τα καλύτερα βιβλία που μπορεί να αναγνώσει.<br><br>ΚΟΜΗ ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟ ΤΟ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΓΑΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΛΑΙΝΕ 

 

[Grotenfrod]

Κι εγώ παιδική ηλικία με Βερν, τα διάβαζα μάλιστα πολλές φορές το καθένα. Διαλεχτά τα Ταξίδι στο κέντρο της γης, Σχολή Ροβινσώνων, ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες, Το μυστηριώδες Νησί (απόλυτη έμπνευση για το Lost τώρα που το θυμήθηκα) , Πέντε βδομάδες σε αερόστατο. Επίσης μεγάλα αγαπημένα από άλλους συγγραφείς Ο Ροβινσώνας Κρούσος, Χωρίς Οικογένεια, Ντέιβιντ Κόπερφιλντ.

 

[Brother Bruce]

μιχαηλ στρογκώφ, ρε.<br>μάδερ ράσια.<br><br>χα, και για να μην ξεχνιομαστε (καιρο εχουμε να τρολαρουμε το στεργιο  :devil : στην κουνεβα ειχες παραπανω απο 75 χαρακτηρες για τιτλο θρεντ. μπορουσες να ξερασεις τα σωψυχα σου απ τον τιτλο κιολας... <br>εδω, μαχαιρι.  :seriouslyno:<br><br><span class="bbcode_spoiler"> </span>

 

[j_lynx]

Αχ καλέ εμένα μου έχουν διαφύγει οι τρεις σωματοφύλακες  :lol:<br><br>από την άλλη είχα λιώσει τον Βερν , τομ σόγιερ , χακ φιν, νησί των θησαυρών και άλλα κλασικά. Ειδικά ο Βερν πολύ μπροστά. Έγραφε για ταξίδι στη Σελήνη και υποβρύχια και ήταν science fiction για την εποχή.

 

[Chosen Undead]

<blockquote><br>Απο τα πρώτα που θυμάμαι να έχω διαβάσει είναι το "Ταξίδι στο κέντρο της γής".<br>Πολύ μπροστά ο Βερν!<br></blockquote><br><br>Kαι γω. Μάλιστα μας είχε βάλει ο δάσκαλος τότε στη δημοτικό να διαβάσουμε ένα βιβλίο της αρεσκείας μας και να κάνουμε περίληψη τι έγινε μετά σαν εργασία. Απίστευτη βιβλιάρα  :drinks:<br>Δεν μπορώ να θυμηθώ άλλα ωστόσο από κλασσικά. Αντίθετα διάβαζα πολύ μυθολογία μικρός. Μια θεία μου είχε πάρει όλα τα βιβλία που υπήρχαν από μια σειρά. Η μεγαλύτερη αγάπη από όλες ήταν οι Ανατριχίλες  :mosh:

 

[Grotenfrod]

Αχ απ το ίδιο ζυμάρι είμαστε καμωμένοι στο rq.

 

[electroduck]

ω ναι Χωρίς οικογένεια πωπω τι μου θύμισες, είχα απίστευτα αισθανθεί θυμάμαι  :&#039;(ι- το έχω στη βιβλιοθήκη έκδοση Αστήρ -Παπαδημητρίου 1957. Κιτρινισμένο κάργα αλλά χοντρό εξώφυλλο χμμ αντέχει λίγες δεκαετίες ακόμη...

 

[Chronomancy]

Λιώσιμο μέχρι σημείου όπου μου έπαιρναν τα βιβλία από τα χέρια για να πάω να παίξω έξω ή να κοιμηθώ. <br>θυμάμαι ότι στην πρώτη δημοτικού διάβασα το πρώτο μου βιβλίο "Τα Ψηλά Βουνά", οπότε και ερωτετύτηκα το διάβασμα. Ακολούθησε το "Διηγήματα" και μετά έπιασα την Πηνελόπη Δέλτα, με τον Βουλγαροκτόνο να με έχει στιγματίσει από τότε. Πέρασα από τον Καρκαβίτσα και τον Καββαδία(νταξ δεν ειναι κλασσικος σαν τον Βερν, αλλα σχετίζεται με το ποστ) και εκεί ανακάλυψα τους 3 Σωματοφύλακες. Ακολούθησαν τα άπαντα του Βερν, ευτυχώς η βιβλιοθήκη μας ήταν πλήρης και ουσιαστικά μέχρι να μπω στο Γυμνάσιο και αρχίσω να πατάω στη Γη, παίζει και να ήμουν το καθυστερημένο του χωριού <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /><br>Θυμάμαι δε μια κόκκινη συλλογή από κάποια εφημερίδα σε μαζεμένο μέγεθος και μαλακό εξώφυλλο, η οποία πέρασε ολόκληρη από το μαξιλάρι μου(το αγαπημένο μου αναγνωστήριο).<br><br>Δεν ξέρω αν το θρεντ αφορά γενικά τους κλασσικούς, αλλά ένας κλασσικός στον οποίο δεν έχω δώσει την πρέπουσα σημασία είναι ο Καζαντζάκης. Βέβαια ο κολλητός μου είναι άρρωστος μαζί του, οπότε θα έλεγε ότι έχει δρομολογηθεί η "Ασκητική".<br><br>Το "Χωρίς Οικογένεια" παίζει να το διάβασα κι εγώ από την ίδια έκδοση και το προτιμώ από το "Με Οικογένεια", αν και θεωρώ και τα 2 υπερτιμημένα. Για δικά μου τουλάχιστον γούστα , δεν βρήκα κάτι που να με κάνει σαν παιδί να νιώσω όπως ένιωθα με άλλους παιδικούς ήρωες

 

[Brother Bruce]

ναι σε ολα, ρε χρονο.<br>ειδικα ο Καζαντζακης ειναι τρισμεγιστος, αλλα δεν ξερω γιατι, ισως επειδη ειναι ελληνας δεν του δινεται εδω η πρεπουσα σημασια.<br>ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον κυρ νωντα (ο φαδερ του μπραδερ)  :worshippy: , που στα παιδικα μου χριστουγεννα, δε μου επαιρνε παιχνιδια για δωρο, αλλα βιβλια. τοτε στραβομουτσουνιαζα, αλλα μεγαλωνοντας ενιωσα οτι ειναι ο μονος δρομος να γινεις άθρωπος.