Darkest Dungeon I και II

[Northlander]

Ακόμη περισσότερο Slay the Spire μυρίζει. Megusta.

 

[Dim Gian Bot]

Απερίγραπτος εθισμός. Ξέχασα τα πάντα. Πάλι καλά που είναι η μικρή στο σταθμό.

Μην αφήσεις το παιδί εκεί να περιμένει ε; :Ρ

 

[Borracho]

Ωσκατατοπαιδί

Αστειεύεσαι; Το οργάνωσα το έγκλημα, πήγε η γυναίκα μου να την πάρει. Είχα εδώ κάτι πολύ σοβαρές δουλειές

 

[kara]

100.000 αντιτυπα σε πωλησεις ηδη!

 

[Borracho]

Μετά από 14.5 ώρες έφτασα αισίως στον τελικό πόση του παιχνιδιού. Είδα και έφαγα αβυσσαλέο ξύλο από δύο φοβερά ευφάνταστα μίνι-πόσηζ.

Ακραίος ο εθισμός που προκαλεί, αλλά εντελώς διαφορετική η φιλοσοφία του παιχνιδιού σε σχέση με το πρώτο. Αν πας να καθαρίσεις τα πάντα (ή έστω τα 'μεγάλα') το πιθανότερο είναι πως δεν θα φτάσεις στο φινάλε ποτέ. Σε προκαλεί ουσιαστικά να κάνεις τις βέλτιστες επιλογές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, προκειμένου να φτάσεις στον τελικό πόση με αρκετά δυνατή ομάδα προκειμένου να τον ρίξεις. Σαν 'τυράκι', κάθε run δυναμώνει το προφίλ σου, το οποίο με τη σειρά του σου ξεκλειδώνει χαρακτήρες, trinkets, combat & inn items και πολύ θεωρητικά, σου κάνει τη ζωή ευκολότερη.

Ο νέος χαρακτήρας του παιχνιδιού, η Runaway, είναι front line damage dealer και μέχρι στιγμής, δείχνει να θερίζει. Η Plague Doctor, από ανύπαρκτη πουθενού στο πρώτο παιχνίδι (δεν την χρησιμοποιούσα σχεδόν καθόλου) πλέον έχει αποκτήσει νευραλγικό ρόλο, ως μοναδική healer της ομάδας στο πρώτο τριαντάωρο του παιχνιδιού. Όταν με το καλό ξεκλειδώσω και Occultist, θα μεταφέρω εντυπώσεις. Η Hellion αισθητά ισχυρότερη και ο Man At Arms ευχάριστα ισορροπημένος. Grave Robber και Highwayman κινούνται περίπου στο ίδιο μήκος κύματος με το DD, με τα Ripostes του Highwayman να κρίνονται απολύτως απαραίτητα.

Σαφώς πολυπλοκότερο 'σκάκι' σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, σε ρουφάει για στεγνά σερί πεντάωρα. Κακό που πάθαμε στα γεράματα...

 

[Borracho]

Συνεχίζοντας την ανταπόκριση, ο Jester σκάει σαφώς τουμπανιασμένος σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, που ήθελε πραγματική μαστοριά για να τον παίξεις όπως έπρεπε. (Στο πιάτο αυτό για το Quotes Without Context). Γίνεται ένα μικρό χάος με τα updates αυτή τη στιγμή, ενώ επί δύο ημέρες ΟΛΕΣ οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων μου ήταν οι χειρότερες δυνατές, στο τελευταίο run, έχουν αγαπηθεί όλοι χειρότερα από χίπηδες στο Φρίσκο το '68. Έτσι, ανεξήγητα και μουρλά, χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερο.

Πρώτη OP ικανότητα και πρώτη που λεβελάρεις (όλα τα σκίλς πλέον δέχονται ένα και μοναδικό upgrade στο παιχνίδι) και σπαμάρεις, είναι το Ounce of Prevention της Plague Doctor. Με αυτή και Jester στην ομάδα, δεν ανεβάζεις στρές σχεδόν ποτέ. Από την άλλη, υποπτεύομαι πως πρέπει να ξεκολλήσω από το 'μαξιλαράκι' του Man At Arms και να παίξω τολμηρή μπαλίτσα με PD-J-RW-H.

 

[Borracho]

Μετά από 20 περίπου ώρες, έπεσε ο πόσης της πρώτης διαθέσιμης πράξης. Υπερβολικά εύκολη μονομαχία αν είχες παίξει σωστά ως εκείνο το σημείο. Διατηρώντας ανύπαρκτο έως πολύ χαμηλό στρές (Ounce of Prevention/Inspiring Ballad υπερ-απαραίτητα), οι σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων τείνουν να είναι ευνοϊκές, με αποτέλεσμα, αν είσαι λίγο τυχερός και στα trinkets, να γίνεται ένας μικρός χαμός από θετικές συνέργειες σε κάθε σειρά και να φεύγει τρένο το παιχνίδι.

Ξεκλείδωσα και Leper, είμαι περίεργος να δώ πόσο τον έχουν αλλάξει. Θα επικεντρωθώ στα μίνι πόσηζ αυτή τη φορά, καθώς από τις προηγούμενες επαφές, μου φάνηκαν πολύ δυσκολότερα και πιο ιδιαίτερα από τον τελικό.

Ωραία μαγκιά είναι η εισαγωγή του 'Sluice', ενός επιλέξιμου 'τυφλού' χάρτη, ο οποίος είναι περίπου το 1/3 των κανονικών. Περίμενα πως θα ήταν κάποια απροσμέτρητη φρίκη, αλλά τελικά ήταν πολύ ευκολότερος από τους 'κανονικούς'. Σίγουρα θα το αλλάξουν ως το release, αλλά για την ώρα χωθείτε άφοβα!

 

[Borracho]

Συνάδελφοι, όσο παίζω, τόσο ευκολότερο μου φαίνεται.

Βγαίνει και συστηματάκι σειράς των upgrades για όποιον ενδιαφέρεται. Ο Leper είναι απερίγραπτο DPS κτήνος και αρκετά ισχυρότερος ακόμη και από την OP εκδοχή του στο πρώτο DD. Ο Man At Arms, από τη στιγμή που ξεκλειδώσεις και αναβαθμίσεις το Retribution, είναι πρακτικά άτρωτος. Πάω για δεύτερο συνεχόμενο επιτυχημένο πός ραν και δεν το πιστεύω τόσο νωρίς στο παιχνίδι.

Φοβερή προσθήκη είναι ο τρόπος που ξεκλειδώνουν οι επιπλέον ικανότητες των χαρακτήρων : επισκεπτόμενος ναούς (Shrines) επιλέγεις τον ήρωα που θέλεις και είτε μέσω αφήγησης, είτε σπανιότερα (και απολαυστικότερα) μέσω κάποιας φοβερής μάχης-πάζλ που καλείσαι να ολοκληρώσεις με επιτυχία, αποκτάς πρόσβαση στη νέα ικανότητα. Ο τρόπος που το παιχνίδι αφηγείται τις ολόμαυρες ιστορίες των χαρακτήρων του μέσα από χαμένες (ή άσχημα κερδισμένες) μάχες τις οποίες καλείσαι να ολοκληρώσεις με συγκεκριμένο τρόπο, είναι μοναδικός.

ΥΓ Εντωμεταξύ, υπάρχουν αυτή τη στιγμή τέρμα OP τρίνκετς στο παιχνίδι, συγκεκριμένα για κάθε κλάση, που αν σου κάτσουν, πας ντουφέκι στον τελικό πόση.

 

[Borracho]

Δεν ξέρω πώτς γκένεν, αλλά έβγαλα δεύτερο συνεχόμενο πος ράν δίχως να ιδρώσω καν. Ξεκλειδώθηκε και ο Occultist, έρωτας από το πρώτο παιχνίδι, θα δοκιμασθεί πάραυτα. Έριξα και τον Librarian μίνι-πόση, ο οποίος σχεδόν δεν μας ακούμπησε καθόλου.

Πολύ λιγότερα πράγματα αφήνονται στην τύχη σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, οπότε από τη στιγμή που θα μάθεις να παίζεις, τίποτε, τελειώνουν όλα πολύ εύκολα. Είμαι περίεργος να δω πώς θα κλιμακώσουν την δυσκολία στα μελλοντικά acts, όταν αυτά κυκλοφορήσουν.

 

[Borracho]

Αχρηστέψαν την PD με τα τελευταία updates οι αλήτες, το χαλνάσανε (sic) το Ounce of Prevention.

Πλέον επιβάλλεται η χρήση Occultist-Jester, η διαχείριση του stress είναι το σημαντικότερο πράγμα που κάνεις στο παιχνίδι, σε σημείο να είναι απολύτως ΟΚ να κυκλοφορήσεις με όλη την ομάδα σε μόνιμη Death's Door κατάσταση, αρκεί να έχουν χαμηλό στρές.

Γενικώς, για να προκόψεις, λεβελάρεις με απόλυτη προτεραιότητα τις stress healing ικανότητες των χαρακτήρων σου. Προσπαθώ από περιέργεια να ρίξω τελευταίο πόση μετά το update. Πολύ πιο ζόρικα τα πράγματα, είχα 2-3 wipes μέχρι να καταλήξω στη σωστή ομάδα και σειρά upgrades, αλλά το τωρινό run πηγαίνει τρένο.

 

[vagm98]

On the fly εντυπώσεις...

Στις 25 ώρες και στη 4-5 πέμπτη προσπάθεια τελικά βρήκα κάπως τα πατήματά μου. Έχω βγάλει 7 bosses αν δε κάνω λάθος και βλέποντας τα goals μου έχουν μείνει άλλα 20 περίπου και τα runs στο darkest dungeon.
Τρελά συναισθήματα αγωνίας, χαράς, απελπισίας και ανακούφισης βγάζει το παιχνίδι. Δηλαδή δε θυμάμαι σε άλλο παιχνίδι να πανυγηρίζω τόσο τις καλές ζαριές και τα skill check.
Ίσως φταίει και ότι οι βασικοί μηχανισμοί είναι απλοί στη σύλληψη και με εύκολα μαθηματικά οπότε μπορείς καταλαβαίνεις αμέσως τι και αν πιάνει. Όσο αγαπημένα παιχνίδια και να είναι ούτε με το reverse engineering του thac0 ούτε με τα 13,25 % buffs και τις λοιπές εμπνεύσεις του sawyer στο PoE, τα ένιωθα αυτά. Θέλει προσπάθεια να έχεις πολύ απλούς "ενστικτώδεις" μηχανισμούς που καταλαβαίνει άμεσα ο παίκτης και να χτίζεις καλό tactical παιχνίδι πάνω σε αυτό.
Τρομερό επίσης το αίσθημα επίτευξης ενός στόχου όπου πριν μερικές ώρες φάνταζε απίθανος. Το πετυχαίνει τέλεια αυτό το παιχνίδι.
Συμφωνώ και επαυξάνω για ότι έχει ειπωθεί για τη παραλλαγή της roguelike πρότασης, την αφήγηση του κτλ. Μη πούμε χιλιωειπωμένα πράματα.

Κάποιες ενστάσεις - προβληματισμοί προς συζήτηση μέχρι ώρας:
1) Το παιχνίδι δομικά δε μπορεί να ξεφύγει από το grind. Έχεις ας πούμε ένα βασικό πάρτυ, βγάζει δύσκολη μάχη και τους βάζεις μετά στο σανατόριο ή για stress relief. Έεε μετά είτε έχεις εφάμιλλο πάρτυ και προχωράς (δε το έχω καταφέρει ακόμα) ή παίζεις με τους low level χαρακτήρες σε προκλήσεις στις οποίες έχεις ήδη ανταποκριθεί. Γενικά καλή αυτή η ιδεά περί αναγκαστικού rotate, θα μπορούσε να είχε υλοποιηθεί διαφορετικά. Εκτός και αν δεν έχω καταλάβει εγώ κάτι.
2) Οι μάχες έχουν αρχίσει να επαναλαμβάνονται. Ίσως φταίει ότι έχω παίξει κυρίως σε warrens και ruins. Δε λέω για τους εχθρούς αλλά για τις τακτικές. Tσεκάρεις τις αντιστάσεις, βγάζεις ένα βασικό πλάνο με προτεραιότητα στους αντιπάλους με stress επιθέσεις, bleed / blight στους αντιπάλους υψηλό protection, debuff στους αντιπάλους με υψηλό dodge και ξύλο. Και στο ενδιάμεσο heal. Μακράν οι πιο ενδιαφέρουσες μάχες στα boss και πιο ενδιαφέρον boss μέχρι ώρας ο necromancer με τα stealth spawn. Που ουσιαστικά έχει και χρονικό όριο, γιατί από ένα σημείο και μετά οι επιθέσεις του ανεβάζουν επικίνδυνα το stress.... Στο μέλλον έχει ποικιλία?

Το βασικό μου party είναι ο default συνδιασμός με crusader - highwayman - plague doctor - vestal... Κάνω ενίοτε 1-1 εναλλαγή την vestal με occultist για πιο επιθετικό - ''τζογαδόρικο heal'' παιχνίδι. Απο εκεί και πέρα έχω αρχίσει να εκτιμάω bounty hunter ως αντικαταστάτη του highwayman με τις επιθέσεις με bonus σε stun και mark να βγάζουν τρελό damage και hellion για melee χαρακτήρα που να βαράει 3η και 4η θέση. Η arbalest είναι εξαιρετική (ειδικά μαζί με bounty hunter ή occultist) αλλά πρέπει να θυσιάσω είτε plague doctor που είναι η βασική πηγή blight - stun ή την vestal με τις healing ικανότητες. Οπότε και χαλάνε οι ισορροπίες. Έχετε να προτείνετε κάποιο εναλλακτικό party?

 

[The Nameless One]

Το έχω ξαναπεί νομίζω. Η λέξη grind με κάνει και βγάζω αφρούς. Ο βασικός λόγος που δεν έπιασα ποτέ τα DD (και όλα τα ΜΜΟ). ΟΚ λίγο πολύ όλα τα παιχνίδια του είδους το έχουν σε ένα βαθμό αλλά αυτά το έχουν σαν βασικό συστατικό του gameplay

 

[vagm98]

Το έχω ξαναπεί νομίζω. Η λέξη grind με κάνει και βγάζω αφρούς. Ο βασικός λόγος που δεν έπιασα ποτέ τα DD (και όλα τα ΜΜΟ). ΟΚ λίγο πολύ όλα τα παιχνίδια του είδους το έχουν σε ένα βαθμό αλλά αυτά το έχουν σαν βασικό συστατικό του gameplay

Aν πάντως, περά από μια γενική διαπίστωση, αναφέρεσαι σε κάτι από το post ή σε κριτική για το παιχνίδι δε σε κατάλαβα Γιατί πχ μπορεί κάποιος να διαφωνήσει ότι το darkest dungeon έχει grind...

 

[Bathory]

Γιατί πχ μπορεί κάποιος να διαφωνήσει ότι το darkest dungeon έχει grind...

Δεν νομίζω να βρεθεί κάποιος τέτοιος.

Το 2 πάντως κάνει καλά βήματα σε αυτό.

 

[The Nameless One]

Aν πάντως, περά από μια γενική διαπίστωση, αναφέρεσαι σε κάτι από το post ή σε κριτική για το παιχνίδι δε σε κατάλαβα Γιατί πχ μπορεί κάποιος να διαφωνήσει ότι το darkest dungeon έχει grind...

Γενική διατύπωση με αφορμή το σχόλιο σου σχετικά με grind ήταν, καθώς και να πω τον πόνο μου, γιατί το DD είναι από τα παιχνίδια που ήθελα να παίξω από τότε που βγήκε το πρώτο demo στο steam. Εξαιτίας του grind όμως φοβάμαι ότι θα μείνει ένα ανεκπλήρωτο πάθος.

 

[manofsorrows]

Να πω τον πόνο μου κι εγω... 115 ώρες στο παιχνίδι μαζί με τα DLCs Crimson Court και Colors Of Madness.
Μου έχουν μείνει 2 τελευταία quests βασικό, 2 στο CC και 1 στο CoM. Σε αυτή την φάση πρέπει να είμαι τις τελευταίες 20 ωρες που έχω παίξει, προσπαθώντας να ανεβάσω level χαρακτήρες και να μπω τούμπανο. Παίρνω μια ομάδα λοιπόν χθες με Arbalest - Vestal - Jester - Shieldbreaker και μπουκάρω να βγάλω το προτελευταίο quest του Crimson Court. Φτάνω στο boss και η μάχη πάει πολύ καλά...σε κάποιο σημείο λέω το χω άνετα κι αρχίζω να χαμογελάω...τι στο καλό...27 ΗP του έμειναν μόνο...

How quickly the tide turns

Σε 2 γυρους μέσα με ξεκλήρισε ξαφνικά κι έμεινα μόνο με την Vestal (η οποία ευτυχώς είχε attack σε πρώτη θεση)

9 HP

Attack αυτός, κοβει τα μισά HP της Vestal,
Attack η Vestal , στα 3 HP αυτός... ενα hit μακριά... το χουμε, το χουμε!!
Αttack αυτός ....Death's Door η Vestal, ενταξει θα χτυπήσω
ΞΑΝΑ attack αυτός! ΟΟΟΟΧΙΙΙ
Death's blow!

Στα 3HP ρε φίλε!!!

Υ.Γ. Η Vestal εξοπλισμένη με resistance στο Death's Door και την έφαγε με την μια!

 

[Admiral]

Πω πω πίκρα... Πολύ εθιστικό το DD αλλά έχει άπειρα τέτοια σκηνικά που χαράσσουν την ψυχή σου.

 

[manofsorrows]

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ!!! Χθες έβγαλα καπάκι και τις 2 τελευταίες αποστολές του βασικού μετά από 120 ώρες ενασχόλησης. Τελική μάχη τέρμα αγωνία!
Η ομάδα που έβγαλε την τελευταία αποστολή ήταν Man At Arms - Οccultist - Jester - Shieldbraker.
Οccultist και Man At Arms χαιρέτησαν.

Μάλλον το φοβήθηκα περισσότερο απ'ότι έπρεπε κι έτσι τράβηξε παραπάνω από ότι θα μπορούσα να το έχω βγάλει. Το μόνο που μένει είναι οι τελευταίες αποστολές των DLCs: Crimson Court και Color Of Madness. Κάποια στιγμή θα τις προσπαθήσω, δεν καίγομαι.
Είναι παιχνίδαρος όσο και να μου έφαγε τη ζωή! 9/10

Κάποια στιγμή θα πιάσω και το 2, αφού καλμάρουν τα νεύρα και αρχίζουν να σβήνουν οι αναμνήσεις...

 

[Borracho]

Άξιος, άξιος, άξιος @manofsorrows !

Πέρασες με άριστα μια εκ των σπουδαιότερων Κέημινκ Δοκιμασιών Όλων Των Εποχών (ΤΜ). Ζόρικη ομάδα κατέβασες στο Σκοτεινότατο, αντισυμβατική. Αν και πάνε χρόνια, νομίζω το είχα βγάλει με δύο Lepers, Jester και Vestal αλλά δεν έχω και πολλή εμπιστοσύνη πλέον στις γαλατομωροκλαψουρισμένες νοητικές μου ικανότητες.

Άσε να περάσει κανένα εξάμηνο και πιάνεις και το δεύτερο. Χρειάστηκα ένα συντηρητικό τριαντάωρο για να γλεντήσω την διαθέσιμη πρώτη πράξη του, αναμένω τις αλλαγές του Γενάρη για να επιχειρήσω την επόμενη ανάβαση.

Το Σκοτεινότατο είναι από τα σπανιότατα παιχνίδια που τελικά εξελίσσονται σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από το σύνολο των μερών τους.

 

[Hellion]