Darkest Dungeon I και II

[Bathory]

http://www.darkestdungeon.com/post-release-update-and-short-term-road-map/

 

[Northlander]

Όταν βλέπω τον Dan Stapleton ως ανταποκριτή-feedback σε τέτοια posts, κάτι πεθαίνει μέσα μου....

 

[Bathory]

Και μένα μου ήρθε να βγάλω τον καφέ, αλλά μετά διάβασα αυτό:<br><blockquote>Steam Workshop Support – We remain super excited about empowering modders. Sometime this Spring, we want to have Steam Workshop support in the game and create some better tools. We’ll keep you posted as we make progress towards that.</blockquote><br><br>και επέστρεψε το χαμόγελο.

 

[jonirenicus13]

Όσον αφορά το modding. Απ&#039; τη μία είναι καλή η υποστήριξη μέσω τού steam workshop, απ&#039; την άλλη έχει εμφανή μειονεκτήματα με το κυριότερο να είναι οτι το steam workshop είναι αρκετά έως πολύ περιοριστικό. Βέβαια εχει και το τεράστιο πλεονέκτημα της μεγάλης ευκολίας.<br><br>

 

[Bathory]

Αν μου λέγανε πριν το release ότι θα έκανα γενναίο ragequit και rageuninstall στην week 160, θα γελούσα μέχρι και σήμερα.<br><br>Mετά το 3ο σερί party wipe και φτάνοντας αισίως τους 14 lvl 6 legends που χάνω στο (γαμημένο) 2ο quest του Darkest Dungeon, υποθέτω ότι το παιχνίδι μου λέει να κάνω ένα γερό διάλειμμα πριν ξαναχωθώ στο φάρμιν του να φτιάξω καμιά 20αριά legends πάλι να έχω να μου σκοτώνονται.<br><br>Καλή δύναμη, αδέρφια, όσοι φτάσετε μέχρι εκεί. Και υπομονή, πολύ υπομονή.<br><br><span class="bbcode_spoiler"><b><u><span style="font-size:12pt">ΜΑ ΤΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ</span></u></b></span>

 

[Borracho]

Στο DD δεν έχω πατήσει ακόμη, μελετάω όμως ψυχωτικά τους πολύ καλούς οδηγούς της Steam Community. Jester/Man At Arms προαπαιτούμενοι για οποιαδήποτε εξόρμηση. Και ξέρατε εσείς πως όποιο party κατεβάσετε στο Σκοτεινότατο, έτσι και βγει ζωντανό, αποκτά το trait Never Again και αρνείται να ξανακατέβει ΠΟΤΕ εκεί κάτω; Ευτυχώς αφαιρούνται από το μέγεθος του ρόστερ και είναι ελεύθεροι για φαρμάρισμα Lvl. 5 αποστολών. <br><br>Ίσως το καλύτερο "παιχνιδένιο" παιχνίδι που έχω παίξει ποτέ. Το ζεις το DD.

 

[Bathory]

Το πρώτο quest το έβγαλα πολύ όμορφα, και blind εννοείται. Στο δεύτερο quest γίνονται όλα τα όργια. Mετά την πρώτη φορά που πήγα blind, δεν ήξερα τι να περιμένω και πήγα ξεβράκωτος στ΄αγγούρια προφανώς, ήξερα ακριβώς τι χρειάζεται να κάνω. Αλλά όσο προετοιμασμένος να είσαι, θέλει να σου χαμογελάσει και ο rngesus λιγάκι. Στα 3 τελευταία runs είχα συνολικά 7 resolve checks και δεν μου βγήκε ούτε μία φορά θετικό. Μια γαμημένη φορά να έβγαινε θετικό το affliction, θα είχα περάσει. Το παιχνίδι είχε άλλα σχέδια όμως.

 

[Borracho]

Έφαγα και Shambler, μυστικό μπόση (ο Κολλέκτορας δεν πιάνεται, είναι εύκολος). Λέβελ 5 τα καμάρια μου, Λέβελ 4 οι εφεδρείες μου και ανεβαίνουν και δυο-τρια γκρουπάκια μικρών. Έφαγα Swine King επίσης. Εφιαλτική μάχη αλλά το αίσθημα επιτυχίας δεν περιγράφεται <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" />

 

[Northlander]

Μετά από λίγη περισυλλογή από το TPK που φάγαμε με τον Swine Prince, τα καινούργια ψωμιά ήρθανε στο hamlet. <br><br><span class="bbcode_spoiler"><img src="http://i.imgur.com/NEn1zKt.jpg" alt="NEn1zKt.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="http://i.imgur.com/uvIIplM.jpg" alt="uvIIplM.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="http://i.imgur.com/WALHA9F.jpg" alt="WALHA9F.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="http://i.imgur.com/W49xa9d.jpg" alt="W49xa9d.jpg" class="bbcode_img" /><br><br><img src="http://i.imgur.com/zkpxuQN.jpg" alt="zkpxuQN.jpg" class="bbcode_img" /></span><br><br>Mmmmm, Borracho you so soft.... <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt="" title="" class="bbcode_smiley" /><br><br>Είμαστε στη διαδικασία να λύσουμε το ζήτημα με το resizing των εικόνων.

 

[Borracho]

Είμαι σε καλό δρόμο. Έχω φάει όλους τους low level μπόσηδες εκτός Sonorous Prophet (μέσα και Shambler και Collector) και τον Swine King επίσης από mid-level. Απόψε φιλοδοξώ να ρίξω Prophet και κανά-δυο mid level μπόσηδες ακόμη. Ομαδάρα RQ ΦΟΥ ΤΟΥ ΓΟΥ.

 

[kara]

Φτιάξτε και κανά βίντεο :&#039;(

 

[mindraven]

Έχω να παθιαστώ, να αγχωθώ και να χαρώ με παιχνίδι έτσι, πολύ καιρό.  Δεν έχω λυπηθεί πολύ ακόμη  για δυο λόγους. Με έχετε προετοιμάσει καταλλήλως για τι πρόκειται να ακολουθήσει και προσπαθώ να μην έχω προσωπικά δεσίματα με τους χαρακτήρες. Έχω γράψει 7 ώρες μέχρι στιγμής. Έχω ξοδέψει πόρους μόνο για την άμαξα, το αββαείο και το σανατόριο. Φοβερές μάχες μέχρι στιγμής. Πολλές δοκιμές με διάφορες ομάδες για να βρεθούν οι ταιριαστοί συνδυασμοί και έχει ακόμη πολύ ψωμί. Χτες έφαγα το νεκρομάντη στα ερείπια  με man at arms, crusader, jester, occultist. Δεν βγήκαμε όλοι όμως από μέσα. Ο μουσικός μου έπεσε από τον αλήτη. Θα βάλω κάτι να πιω στην υγειά του γιατί αν δεν ήταν αυτός δεν θα έβγαιναν ούτε οι άλλοι.

 

[Admiral]

Καλά ο Northlander έχει απόλυτο δίκιο, το Darkest Dungeon είναι παιχνιδάρα. Τι gameplay, τι ατμόσφαιρα, τι τεχνικός τομέας, τι πρόκληση, όλα τα έχει. Μπαίνει προσωρινά στον πάγο λόγω Xcom 2 και μετά επανέρχομαι δριμύτερος!

 

[bluetribe]

Πραγματικά ο πειραματισμός περνάει σε άλλο επίπεδο....<br>

 

[Bathory]

<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
<img src="http://www.darkestdungeon.com/wp-content/uploads/WallPaper_Antiquarian_sml.jpg" alt="WallPaper_Antiquarian_sml.jpg" class="bbcode_img" />

<br><br>http://www.darkestdungeon.com/the-antiquarian/

 

[nvk1980]

Μετα από 20τόσες ώρες παιχνιδιού, έχοντας φάει μερικούς μπόσηδες και απέχοντας (αρκετά) από το να σκέφτομαι καν να εισχωρήσω στα έγκατα του Darkest Dungeon, πρέπει να ομολογήσω ότι είμαι ΠΟΛΥ διχασμένος με τον εν λόγω τίτλο. Ακόμα προσπαθώ να αποφασίσω αν μιλάμε για αριστούργημα ή τρολιά. <br><br>Ξεκινώντας, ήμουν ενθουσιασμένος. Ήξερα πάνω-κάτω τι να περιμένω αναφορικά με την δυσκολία (είναι εξάλλου της μόδας τελευταία να κυκλοφορούν uber-brutal hard games), προετοιμάστηκα, διάβασα μερικά guides και άρχισα τις πρώτες εκστρατείες μου. Ζορίστηκα, αλλά βελτιώθηκα. Πέρασα εκείνες τις πρώτες "αναγνωριστικές" ώρες, δοκιμάζοντας νέες ομάδες, προσπαθώντας να καταλάβω κάποια από τα βασικά features του παιχνιδιού (όπως την σημασία του φωτισμού πχ) και έμαθα από τα λάθη μου. Σταδιακά, λοιπόν, το παιχνίδι με "ρούφηξε" στον κόσμο του, βούλιαξα στην μοναδική ατμόσφαιρά του, γλυκάθηκα από την σκοτεινή θεματολογία και την απόγνωση του αφηγητή. Τα δεκάλεπτα "σφηνάκια" έγιναν ώρες ολόκληρες... <br><br>Ωστόσο, φτάνεις σε κάποιο σημείο (νομίζω ότι οι περισσότεροι που έχουν παίξει το παιχνίδι θα το έχουν νιώσει) που διαπιστώνεις ότι το DD είναι κατα βάθος... broken. Ότι δεν έχει σκοπό, οι μηχανισμοί του τελικώς μοιάζουν λειψοί και το παιχνίδι καταντάει ένα ατελείωτο, κουραστικό και χρονοβόρο grind. Δεν είναι η δυσκολία (ή ο ρόλος της τύχης) που σε απωθεί, αλλά η αίσθηση ότι το παιχνίδι απλά θέλει να "τρολάρει" τον παίκτη, να τον τιμωρήσει ουσιαστικά επειδή... πηγαίνει καλά - κάτι που αντιτίθεται στις θεμελιώδεις αρχές του gaming. <br><br>Ξανατονίζω: Δεν είναι το θέμα της δυσκολίας που το καταντάει απωθητικό το παιχνίδι. Είναι δύσκολο το DD; Φυσικά και είναι. Δεν βοηθάει τον παίκτη σε βασικά πράγματα, αλλά του δίνει γενικές οδηγίες και ο παίκτης αν θέλει να προχωρήσει, θα πρέπει να είναι αποφασισμένος να επενδύσει χρόνο και κόπο. Ουδέν μεμπτόν ως εδώ. Μέχρι ενός σημείο μάλιστα, το παιχνίδι καταφέρνει και περνάει στον παίκτη την ψευθαίσθηση (γιατί περί ψευθαίσθησης πρόκειται) ότι γίνεται καλύτερος, βελτιώνεται, έχει "πιάσει το νόημα". Και αυτή είναι η "μαγκιά" των πραγματικά δύσκολων παιχνιδιών: Να κάνει τον παίκτη καλύτερο μέσα από τις δοκιμασίες που καλείται να ξεπεράσει. Προσωπικά, έτσι νοιώθω ότι έχω να κάνω με ένα ξεχωριστό παιχνίδι -αναφορικά με τον βαθμό πρόκλησης, πάντα. Όταν βλέπω ότι βελτιώνομαι, ότι διορθώνω τα λάθη μου, με ώθηση που μου δίνει το ίδιο το παιχνίδι. Καταφέρνω να ξεπεράσω κάποια εμπόδια και το παιχνίδι με επιβραβεύει. <br>Δυστυχώς, το DD αποτυγχάνει στον τομέα αυτόν. Μέχρι ένα σημείο, όπως προανέφερα, υπάρχει η ψευθαίσθηση της πρόκλησης. Αργότερα, εντούτοις, όλη η "δυσκολία" έχει να κάνει με τεχνητούς τρόπους επιμήνκυνσης της διάρκειας του παιχνιδιού, με ατελείωτο grinding, με "φτηνά" κόλπα που δεν μπορεί ούτε να προβλέψει, αλλά ούτε και να προλάβει ο παίκτης, και με τον παράγοντα "τύχη" να παίζει, δυστυχώς, πρωταγωνιστικό ρόλο. Το μεγαλύτερο αμάρτημα, δυστυχώς, είναι η τιμωρία του παίκτη, επειδή και μόνο κάνει το αυτονόητο.<br><br>Έχω περάσει καλά με το DD; Ασυζητητί. Έχω τσαντιστεί μαζί του; Και βέβαια. Θα συνεχίσω να παίζω, με (πολύ) μακροπρόθεσμο στόχο κάποια στιγμή να το τελειώσω; Ειλικρινά αμφιβάλλω. Δεν έχω ούτε την υπομονή, ούτε την πολυτέλεια του χρόνου να επενδύσω παραπάνω. <br><br>Με το χέρι στην καρδιά, θα το συνιστούσα σε φίλους και γνωστούς, αλλά με πολλούς αστερίσκους και υποσημειώσεις. "Ναι μεν, αλλά". Το DD έχει ψίγματα αριστουργήματος, αλλά θεωρώ ότι έχει αποκτήσει έναν "καλτ" χαρακτήρα για όλους τους λάθος λόγους. Έχω λατρεψει το στυλ του, τα γραφικά, το εθιστικό gameplay, ενώ δεν μπορώ να πω ότι έχω συγκινηθεί με features που ορισμένοι θεωρούν ως "καινοτομίες" (πχ stress, άλλη μία health bar δλδ). Αλλά, δυστυχώς, πιστεύω ακράδαντα ότι έχει αποκτήσει τέτοια δημοφιλία απλούστατα κυρίως λόγω του βαθμού δυσκολίας. Και για κάποιον λόγο που πραγματικά μου διαφεύγει, τα hardcore, brutally difficult games, αποκτούν αυτόματα ένα φανατικό κοινό, κι ας μην έχουν κάτι το ιδιαίτερο να προσφέρουν. Ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι κάνουν κάποιους παίκτες να νοιώθουν ξεχωριστοί, λες και ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κλίκα, μακριά από την πλέμπα των κάζουαλ gamers. Αυτά, εξυπακούεται ότι τα αναφέρω χωρίς να έχω διάθεση να μειώσω ή να προσβάλλω κάποιον (ειδικά εδώ μέσα), και πιο πολύ παραθέτω τις απόψεις μου διότι πραγματικά θα ήθελα να ακούσω τις εντυπωσεις των υπολοίπων, τόσο για το DD, όσο και για το θέμα της πρόκλησης.<br>

 

[Pain]

Δεν έχω παίξει ακόμα το παιχνίδι οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη σχετικά με αυτό.<br><br>Στο θέμα όμως του "hardcore" hype των τελευταίων ετών, θα συμφωνήσω πως πολλές φορές βλέπεις παιχνίδια να γίνονται γνωστά και να αποκτούν φανατικό κοινό το οποίο μάλιστα δεν διστάζει να επιτεθεί λεκτικά σε όσους απλά απορούν με τον τεχνητό βαθμό δυσκολίας. Πολλές φορές μάλιστα, ειδικά σε "hardcore MMOs" συμβαίνει το εξής: Αυτοί που δηλώνουν "hardcore gamerz" είναι αυτοί που καταλήγουν να παίζουν σε οργανωμένες guilds (απόλυτα θεμιτό) πολλές από τις οποίες απλά βασίζονται στην αριθμητική υπεροχή για να επικρατήσουν (γνωστές και ως zerg guilds, η μάστιγα των MMOs) - που είναι η πρόκληση λοιπόν και η δυσκολία; Σε γενικές γραμμές ο όρος "hardcore" στο gaming είναι εντελώς παρερμηνεύσιμος και συνήθως τον καπηλεύονται πιτσιρικάδες οι οποίοι όντως θέλουν να δείξουν πως ανήκουν σε κάποια "ελιτ" του εκάστοτε τίτλου.<br><br>Δυστυχώς τα περισσότερα σύγχρονα παιχνίδια υστερούν στο θέμα της πραγματικής πρόκλησης, πράγμα το οποίο πάντα με έκανε να απορώ. Με τόσες καινοτομίες στον τομέα της AI, τόσα παραπάνω χρόνια εμπειρίας από την πλευρά των developers, τόσο feedback από τους gamers, και πάλι οι περισσότεροι τίτλοι αδυνατούν να προσφέρουν μία δυνατή εμπειρία μέσα από την οποία ο χρήστης θα καταφέρει όντως να βελτιωθεί σε κάτι, έστω και αν αυτό το κάτι αφορά μόνο τον συγκεκριμένο τίτλο.<br><br>Το κακό είναι πως όσο θα υπάρχουν άτομα που θα φανατίζονται ή/και θα αγοράζουν τίτλους με διάρκεια η οποία, αν δεν υπήρχε η πλασματική δυσκολία, δεν ξεπερνά τις λίγες ώρες, τόσο η πλειοψηφία των developers θα συνεχίζει να κάνει αυτό που κάνει.

 

[Brother Bruce]

δεν εχω παιξει το παιγνιδι. ουτε και προκειται, καθως απ τα πρωτα πρηβιους/ρηβιους ειδα οτι δεν ειναι για μενα, ουτε με τραβαει, αν και αναγνωριζω παρατηρωντας το απο μακρια οτι ειναι φιλοδοξη, μερακληδικη, και ανανεωτικη προσπαθεια..<br>οπότε λογικα θα πειτε: ασε μας κουκλίτσε μου, τι πεταγεσαι τότε σαν την #$%^& μεσα στο θρεντ??<br>πεταγομαι, γιατι μου εκανε εντυπωση το ποστ του νουβουκού, καθως ειχα μολις δει αυτο:<br>https://www.rockpapershotgun.com/2016/02/17/darkest-dungeon-difficulty/<br>στο rps, που απ οτι καταλαβαινω (αν και δεν το διαβασα εμβριθως λογω rl συνθηκων (δε θα ηταν ιδιαιτερα κομψο ν αρχισω να φωναζω: "ΔΙΑΟΛΕ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΙΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ!! ΔΕ ΒΛΕΠΕΤΕ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ RPS, ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ ΜΕΣΑ??")) λεει παραπλησια πραγματα με τον νουβουκου.. το παραθετω σαν φου φορ θω.<br><br>συγνωμη ενα λεπτακι:<br>ΤΙ ΘΕΣ ΚΥΡΑ ΜΟΥ? ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΔΙΑΒΑΖΩ ΡΕΗΚΟΥΙ?? ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΣΟΥ ΚΛΙΜΑΚΙΑ, ΘΕΣ ΝΑ ΣΤΟ ΖΩΓΡΑΦΙΣΩ???<br><br>τι λεγαμε? αυτα. συνεχιστε..

 

[Savatar]

Έχοντας παίξει μπόλικες ώρες από το (καταπληκτικό ότι και να λέμε) DD θα πρέπει να συμφωνήσω σε ένα μεγάλο μέρος με τον nvk1980. Αρχικά πρέπει να επιβεβαιώσω και εγώ με την σειρά μου ότι το παιχνίδι αξίζει 100%. Πρωτότυπο, καλαίσθητο, μερακλίδικο, ατμοσφαιρικό, κτλ. κτλ. ας μην επαναλαμβάνομαι. Παρόλο αυτά χάνει σε σημεία όσον αφορά το πως εξελίσσεται στους μηχανισμούς του το παιχνίδι όσο προχωρά κανείς στο παιχνίδι. Η "δυσκολία" του είναι 50-50. Κατά το ήμισυ σίγουρα παίζει μεγάλο ρόλο να κατανοήσει και να σχεδιάσει σωστά και στρατηγικά ο παίχτης τις κινήσεις του, κατα το άλλο ήμισυ να έχεις τύχη. Και αυτό μακροπρόθεσμα σε τσαντίζει, σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Πολλά τα παραδείγματα μου, από τα 6 σερί κρίτικαλ των αντιπάλων (αφού είχε προηγηθεί surprise υπερ του αντιπάλου, με torch 95!!) και στα 4 σερί miss-dodge του παρτυ σου μέχρι το ανάποδο, να κάνεις εσύ 4 σερί κρίτικαλ, να κάνεις succes κάθε stress check κτλ. και να απορείς : τώρα νικάω γιατί μου αξίζει ή γιατί απλά μου άνοιξε ο πάτος...με το συμπάθιο κιόλας. Προσωπικά θα ήθελα τρεις αλλαγές : λιγότερη τύχη / περισσότερο στρατηγική (αν και έχει μπόλικη, μην παρεξηγηθώ, απλά να άλλαζε το ποσοστό) , λιγότερα quirks (ε από ένα σημείο και μετά είναι αδύνατο να τα παρακολουθείς), λιγότερο grind-αρισμα. Τεσπα, αυτά είναι και λίγο θέμα γούστων, και παρά τα αρνητικά του μιλάμε για ένα από τα ποιο εντυπωσιακά παιχνίδια των τελευταίων ετών που θα το πρότεινα σε κάθε λάτρη του είδους.

 

[Great0ldOne]

<blockquote>ανήκουν σε μια ιδιαίτερη κλίκα, μακριά από την πλέμπα των κάζουαλ gamers.</blockquote> <br><br>http://orteil.dashnet.org/cookieclicker/" class="bbcode_url">Here, this looks more like your cup of tea.<br><br>Πιο σοβαρά σχετικά με το hype που δημιουργείτε γύρω από ορισμένα "uber hardcore"-άδικα-ψυχοβγαλτικά-"hail to RNGesus" παιχνίδια, νομίζω πως δεν πρέπει να υποτιμηθεί το γεγονός πως είναι κομμένα και ραμμένα για να δημιουργούν awesome youtube videos/twitch streams, ταιριάζοντας γάντι στο business model όσων βγάζουν το ψωμί τους από τα λεγόμενα "new media". <br>