<blockquote><br>Όταν λέμε παρθένο τι εννοούμε;<br>Κι αφού το περιποιούνται οι υλοτόμοι πώς μένει παρθένο;<br></blockquote><br><br>Παρθένο δάσος είναι αυτό το οποίο η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν έχει επιρρεάσει ουσιαστικά το οικοσύστημά του, το οποίο εξελίσεται χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση, σύμφωνα με τους δικούς του νόμους και δυναμική.<br>.<br>Το Παρθένο Δάσος Φρακτού είναι αυτά τα λαγκάδια που φαίνονται πίσω από τους βράχους με το καταρράκτη. Επειδή είναι... Φρακτό, δηλαδή περίκλειστο από γεωλογικούς σχηματισμούς χωρίς φυσικές διόδους εκτός από ένα ποτάμι απορροής, δεν το έχει επιρρεάσει ποτέ κανείς, για τλχστν 500 χρόνια.. Εκεί απαγορεύεται η πρόσβαση σε όλους εκτός από επιστήμονες με ερευνητική άδεια.<br><br>Γύρω από αυτό είναι το δασικό σύμπλεγμα Φρακτού, και αυτό δάσος είναι, δε νιώθεις κάποια διαφορά, αλλά το επισκέπτεσαι, και βγαίνει παραγωγική ξυλεία κάθε χρόνο σύμφωνα με τις 10ετείς διαχειριστικές μελέτες του Δασαρχείου (δλδ δεν ειναι μπάτε σκύλοι αλέστε). Υπάρχει προστασία, μπάρες που κλείνουν την εισοδο και τα ρέστα. Γενικά μαλακία, αλλά... τουλάχιστον ο εκεί δασάρχης είναι πολύ ευσυνείδητος και κάνει σωστά τη δουλειά του. Ένα ένα δέντρο τους δείχνει τι να κόψουν-τι να αφήσουν. Εγώ δε θα ήθελα να γινεται τίποτα, όμως... Καταναλώνω πόρους. Είμαστε pestilence, τίποτα δεν αφήνουμε. Έχει πάντως ενδιαφέρον, λαμβάνεις και τα κοινωνικά σημαινόμενα, γνωρίζεις πως είναι μια δουλειά που ανάθεμα και αν υπάρχει στο συλογικό ασυνείδητο της χωρας πως γίνεται ακόμα (υλοτομία), και όμως ζει εκατοντάδες οικογένειες σε περιοχή με τρελή ανεργία. Βλέπεις την αντιφατική και λεπτή σχέση του ανθρώπου με την φύση, γνωρίζεις το μεγαλείο και τις παθολογίες της ελληνικής επαρχίας (ΔΕΗ, καρτελ χοντρεμπορων ξυλου, κ.α.)... Η φύση, η εκδρομή εν γένει, βγαίνει από το ιδεατό και απλοϊκό, και γίνεται πιο... αληθινή. Το προτιμώ.<br><br>Βέβαια τώρα με τις μνημονιαρες που συνεχιζουν, μόνιμος φύλακας σταμάτησε να υπάρχει, και για πρώτη φορά δεν φιλοξενούνται το καλοκαίρι άνθρωποι όλη την βδομάδα, παρά μόνο αν ανέβει ο δασάρχης για δουλειές του δασαρχείου (και καλά κάνει), ενώ κάποιος να φυλάει αυτό τον θυσαυρό από λαθροθήρες κλπ (υπάρχουν μοναδικά ζώα εκεί όπως αγριοκάτσικα, λύγκες, αγριοκουρκοι, αρκούδες).. Ούτε λόγος. Λιγότεροι επισκέπτες, λιγότερη ευαισθητοποίηση...<br><br>Οπότε, το μέρος διασώνεται λόγω της εξαιρετικά (εξαιρετικα όμως) δύσκολης προσβασιμότητας του και το γεγονός οτι είναι σε σύνορο. Τραχύ, ορεινό τοπίο με δεκάδες χαράδρες και μαλακές κορυφές (όχι σαν την Παρνασσάρα μας) μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, χωρίς χωριά κοντά. Ευτυχώς.<br><br>Αλλιώς θα το είχαμε "αξιοποιήσει" και αυτό...<br><br><img src="http://i.imgur.com/bJgJYmB.jpg" alt="bJgJYmB.jpg" class="bbcode_img" />