Raz wrote:
Ναι,εννοώ τους βασανιστές των ζώων.Δε νομίζω ότι είναι ασαφής όρος.Και προφανώς δε συμπεριλαμβάνονται όσοι έχουν κατοικίδια από τη στιγμή φυσικά που φροντίζουν ώστε τα ζώα τους να είναι ευτυχισμένα.Σκέψου αν ένα σκυλάκι π.χ. θα ήταν καλύτερα να είναι το κατοικίδιο κάποιου και να έχει κάπως περιορισμένο χώρο (θα είχε βέβαια τις βόλτες του,το φαγητό του,το νερό του κτλ.) ή να είναι αδέσποτο και να έχει όσο χώρο θέλει;Επίσης,πολλές φορές ο περιορισμός γίνεται επειδή το κατοικίδιο λειτουργεί με το ένστικτο όπως όλα τα ζώα.Για παράδειγμα εγώ που κατάγομαι από την επαρχία και το σκυλί μου θα μπορούσε να κάνει και βόλτες στη γειτονιά αν ήθελε δεν το αφήνω διότι μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα,είτε μικρά (π.χ. υλική ζημιά) είτε μεγαλύτερα (π.χ. να δαγκώσει κάποιον σε περίπτωση που προκληθεί ή νιώσει ότι απειλείται).Δύσκολα θα συμβεί κάτι τέτοιο,αλλά ποτέ δεν ξέρεις.Λαμβάνεις τα μέτρα σου για να μην έχετε μπλεξίματα κι εσύ και το σκυλί.Για αυτό και βγαίνει έξω από την αυλή υπό τη δική μου επίβλεψη ή κάποιου άλλου.Το ίδιο ισχύει και με άλλα κατοικίδια.
Έτσι κι αλλιώς δε νομίζεις ότι είναι λίγο αργά για να καταργηθεί ο θεσμός των κατοικιδίων;Ακόμη κι αν όλοι οι ιδιοκτήτες δεχτούν να τα ελευθερώσουν τι θα απογίνουν όλα αυτά τα ζώα;</blockquote>
Εννοείτε ότι δεν πιστεύω ότι πρέπει να καταργηθεί ο θεσμός των κατοικιδίων εδώ που φτάσαμε τώρα, απλά μία διευκρίνηση του όρου ζήτησα!!
Πάραυτα δεν νομίζω ότι τα ζώα δημιουργήθηκαν για να είναι κατοικίδια κάποιου... Όντως αν το αφεντικό είναι σωστό και φροντίζει με στοργή και αγάπη το κατοικίδιό του, πιστεύω ότι θα είναι ευτυχισμένο!! Αλλά αυτό δεν ακυρώνει ότι το ζώο είναι περιορισμένο έστω και κατά πολύ λίγο!!
Για το δίλημμα που μου βάζεις (κατροικίδιο ή αδέσποτο) το θέμα δεν είναι πώς το βλέπω εγώ (και οι δυο απόψεις έχουν τα δικά τους θετικά-αρνητικά), αλλά πώς το βλέπει το σκυλί, δηλαδή μπες απ' την οπτική γωνία του σκυλιού: Θα ήθελες να έχεις ένα αφεντικό το οποίο σε φροντίζει αλλά θα σου δίνει εντολές συνέχεια (μην κάνεις αυτό - πάνε εκεί - κάνε αυτό κλπ κλπ...) και θα σου περιορίζει την ελευθερία από την άποψη ότι δεν θα μπορείς να βγαίνεις όποτε θέλεις και μάλιστα μόνο υπό την επίβλεψή του θα βγαίνεις, με ένα λουρί στο λαιμό αλλά και πάλι δεν θα μπορείς να πας όπου θέλεις?? Ή προτιμάς να ζεις ελεύθερος στο <u>φυσικό σου περιβάλλον</u> με κίνδυνο να μην βρεις τροφή και να φοβάσαι για τη ζωή σου - ο οποίος όμως αφού βρίσκεσαι στο φυσικό περιβάλλον σου είναι σχετικά μικρός, καθώς έτσι έχουν φτιαχτει από τη φύση τα οικοσυστήματα??
Εννοείται ότι εφόσον έχεις κατοικίδιο πρέπει να τηρείς κάποιους βασικούς κανόνες για να γίνεις αποδεκτός από την κοινωνία, αλλά από ένα ζώο χωρίς ιδιοκτήτη περιμένεις να ακολουθεί τους ίδιους κανόνες??
Ούτως ή άλλως το ότι λες ότι ένα ζώο είναι κατοικίδιό σου και σου <u>ανήκει</u> (όχι μόνο εσύ, γενικά λέω), δεν του περιορίζεις την ελευθερία του? :Αφού ουσιαστικά το αντιμετωπίζεις σαν αντικείμενο!! Θα ήθελες εσύ να είχες ένα αφεντικό που να σου λέει ότι του ανήκεις??