οι αριθμοι και τα γεγονοτα λενε οτι το ματς ηταν για 0-0. και η κατοχη και οι ευκαιριες και η "γενικη εικονα".
απο κει και μετα αρχιζουν οι εκτιμησεις του καθενος. εκει φαινεται ποιος ξερει τι βλεπει, ποιος φοραει χρωματιστα γυαλια και ποιος θελει μασημενη τροφη απ το περιπτερο. η προσωπικη αποψη, φαινεται απο χιλιομετρα. αυτα και δεν χρρειαζονται quotes ουτε κοντρες του πληκτρολογιου.
εφοσον η ομαδα μου δε χτυπαει πρωταθλημα, λιγη διαφορα εχει αν θα επαιρνε στο ματς αυτο 0 η 1 βαθμο. βεβαια εννοειται οτι με χαλαει να χανω απ τον αιωνιο αντιπαλο, αλλα ετσι οπως εγινε στο τελευταιο λεπτο, ηταν θεμα μιας στιγμιαιας αδρανειας.
εμενα μ αρεσει η ομαδα τελευταια. και βλεπω οτι το να φορμαριστει και ν αρχισει να πεταει στο γηπεδο ειναι θεμα ενος τικ. δεν ξερω τι θα ναι αυτο, η μονιμοποιηση του ατζαγκουν, η ενταξη του πρανιτς στην ομαδα που δεν εχει γινει ακομα ουσιαστικα λογω καθυστερημενης αφιξης, το ξεψαρωμα ξερω γω του λαγου η του ντινα η του μπαιραμι, οταν επιστρεψει, αληθεια δεν ξερω... παντως νιωθω οτι η στιγμη ειναι κοντα.
αυτο που θελω ειναι να μη χαθει με τιποτα η φουρνια αυτη στην αμυνα. ειναι ευτυχης συγκυρια και σπανια για τα ελληνικα δεδομενα. ειδικα ο ρισβανης μ εχει αφησει αφωνο. αν ο τουιτης καταλαβει οτι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ με τιποτα να πουλησει αυτα τα παιδια με την πρωτη ευκαιρια, θα εχουμε ελληνικη κιολας, αμυνα για μια δεκαετια που λεει ο λογος κι ολα ξεκινανε απο κει.
επισης θα θελα να βλεπω περισοτερη ωρα μεσα τον κλωναριδη. δεν ξερω τι θα κανει ο αναστασιου αλλα πρεπει να βρει τροπο να ξεκινανε μαζι οι τρεις.
ο οποιος αναστασιου μ εχει προβληματισει. μ αρεσει η νοοτροπια της ομαδας, η υπομονη μπροστα, η φυσικη κατασταση, η τακτικη, αλλα αυτα που διαβαζω για το πεσιμο στρους παικτες και το κρυψιμο πισω απο εικοσαχρονα και 19χρονα παιδακια που επεσαν στη φωτια με τη μια, δε μου αρεσουν.
συνεχιζουμε. εφικτος στοχος για φετος να παμε γιουροπα (ακομα και δευτεροι να βγουμε, δε χτυπιεται ο αντιπαλος που θα φερει η κληρωση στο τσουλου, μη λεμε μαλακιες) σε ομιλο και να μαζεψουμε εμπειριες, κανενα ευρω και να προχωρησουμε οσο μας παιρνει.