Διόρθωσα επιτέλους το έγκλημά μου και πήρα το Undying. Θυμάμαι, τω καιρώ εκείνω, είχα ένα ματρακοπισί, είχα παίξει σε jerk-o-vision, frame-by-frame το demo του, είχα ερωτευτεί και μετά ως απερίσκεπτος νεανίας σκέφτηκα πως αντί ν'αναβαθμίσω θα 'πρεπε να καταστρέψω τη ζωή μου σε αμφιβόλου ποιότητος αγκαλιές και βρωμερά χαμαιτυπία, που και με οδήγησαν στην παρούσα κατάσταση.
Δώδεκα χρόνια μετά, χαμογελούσα σαρδόνια καθώς το λόγκο της ultra retro-μα-κάποτε-βασίλισσας 3dfx έσκαγε στην οθόνη. Το παιχνίδι είναι εκπληκτικό από κάθε άποψη και εντελώς playable και διασκεδαστικό με τα σημερινά στάνταρς. Το Realms of the Haunting το είχα προχωρήσει μπόλκο ΤΟΤΕ και αποπειράθηκα να το τελειώσω τώρα, αλλά κάπου με χάλναγε η τόση ρετρίλα.
Οι μοντέρνες ανέσεις με έχουν καταστρέψει <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />
ΥΓ Πριν με σταυρώσει ο Αδερφός Μπρους, να πω ότι η μεγαλύτερη μαγκιά του Realms of the Haunting είναι ο συνδυασμός point n' click adventure με FPS. Ξέρω πως γερόντιασα όμως γιατί ένιωθα απελπιστικά χαμένος στις κατακόμβες του, μια αίσθηση ματαιότητας με τύλιξε και το άφησα ο άθλιος. Τα κάλτ FMV στα μεγάλα σύν <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />
YΓ2 Πρόσφατα έπαιξα για πρώτη φορά και τελείωσα το άνισο αλλά τρούπια μερακλίδικο Omikron: The Nomad Soul. Ψένω να γράψω τις εντυπώσεις μου σ'ένα Late To The Party <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="
" title="
" class="bbcode_smiley" />