το θέμα είναι κατά πόσο έχει σημασία τελικά να κατέχουμε τα παιχνίδια μας. Η αξία τους περνάει, τα παιδιά μας αύριο θα βλέπουν το library μας και θα λένε τι χάλια μαύρα είναι αυτά;
Σκέφτομαι για παράδειγμα τα dvd που μάζευα για να κάνω Library παλιότερα με ταινίες (όταν ξεστόκαρε το se7en τσίμπαγα 1-2), ούτε που ξέρω που είναι... από τα CD album που έχω, λίγα έχω αναζητήσει και αυτό για το εξτρά περιεχόμενο τους (πχ έψαχνα πρόσφατα linkin park ένα album που έχω για το backstage video που είχε το δεύτερο δισκάκι).
Τα κουτάτα games που έχω αναζητώ τρόπους να τα περάσω digital πρήζοντας το support σε εταιρίες. Άλλωστε δεν έχω καν dvd πλέον...
Για την ώρα μόνο τα βιβλία είναι για μένα αδιαπραγμάτευτα. Αλλά και αυτά για κάποιον άλλον ίσως να είναι όπως για μένα τα παραπάνω.
Τελικά έχει αξία κάτι που είναι αναλώσιμο; Βάζεις το παιχνίδι, παίζεις, το κουβεντιάζεις, το ξεχνάς μέχρι να υπάρξει κάπου πάλι μια συζήτηση για αυτό, ίσως το βάλεις να ξαναπαίξεις μετά από καιρό αλλά πιθανότατα να μην γουστάρεις όσο πρώτα.