Ναί, είχε συμβεί και κατά την κατάρευσση της οικονομίας της Σοβ. Ένωσης νομίζω. Όταν απορρυθμίστηκε όλο το οικονομικό σύστημα, ο κυβερνήτης νομίζω είδε και αποείδε, και για να καλύψει τις ανάγκες σίτου της περιοχής του (κοινώς, άλευρα για να φάνε), πήρε τηλέφωνο τον αντίστοιχο στο Καζακστάν νομίζω (μπορεί να κάνω και λάθος), και του προσέφερε παπούτσια για αλεύρι. Με ένα τηλεφώνημα λύθηκε το θέμα. Μην το γελάτε, εξασφάλισε σε 5 λεπτά το ψωμί όλου του πλυθησμού, ενώ οι άλλες περιοχές καταστρεφόντουσαν.
Δεν είναι λύση και τρόπος λειτουργίας γενικά, αλλά μπορεί να σε ξελασπώσει όταν είσαι στριμωγμένος.