What's new

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!

Καινούριο Monkey Island από τον Ron Gilbert

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
Hθικό δίδαγμα : Εκτός συναγωνισμού GOTY, Μαλαντρουά καριερίστας άνιωθος.

Λευτεριά στα καραβοτσακισμένα παππούδια, κάπελα, φέρε άλλη μια γύρα από το καλό, ΣΩΠΟΤΕΔΗΠΟΤΕ, ΧΙΨ.
 

maladroid

Mind-flayer
Joined
Nov 27, 2012
Messages
1,947
Τέλος η "Επιστροφή".

Ξεκινώντας να πω ότι άφησα τον εαυτό μου να παρασυρθεί από το απογοητευτικό πρώτο δίωρο και ήμουν υπερβολικά αυστηρός με τη γραφή και τη γενικότερη προσέγγιση του παιχνιδιού στο προηγούμενό μου σχόλιο. Όσο παίζεις, αντιλαμβάνεσαι όλο και καλύτερα τι προσπάθησαν να κάνουν ο Gilbert και ο Grossman και γιατί ένιωσαν την ανάγκη να επιστρέψουν στο franchise για μία ακόμα (τελευταία?) παράσταση.
Θα δοκιμάσω μια τελική καταγραφή των εντυπώσεών μου στο στυλ του Hellion, προσπαθώντας να μην πλατιάσω (πολύ):

- Το art style το συμπάθησα τελικά αλλά δεν με κέρδισε απόλυτα. Ο Guybrush είναι οριακά nightmare fuel.
- Η μουσική είναι ωραία αλλά κατά 80% ανακυκλωμένη από τα greatest hits της σειράς. Οι ερμηνείες πολύ καλές. Μεγαλύτερη παραφωνία η νέα φωνή του LeChuck που σταδιακά συνηθίζεται αλλά κάτι λείπει. Alexandra Boyd ως Elaine = λατρεία.
- Οι γρίφοι έχουν την ιδανική δυσκολία, ούτε εντελώς της πλάκας, ούτε και για να τραβάς τα μαλλιά σου.
- Οι διάλογοι ρέουν ευχάριστα μετά το εντελώς ξενέρωτο πρώτο κεφάλαιο στο Melee αλλά ποτέ δεν είπα "ρε μπαγάσα Gilbert μού έλειψες, τι πήγες και στρούμφισες πάλι;". Γενικά το χιούμορ είναι κατά κύριο λόγο είτε φουλ νοσταλγοθηρικό είτε ντισνεϊκό/ξεδοντιασμένο. Υπήρχαν, πάντως 3-4 σημεία όπου όντως χαμογέλασα.
- Μιλώντας για νοσταλγία, το παιχνίδι ξεκάθαρα το παρακάνει, αραδιάζοντας ένα σωρό τοποθεσίες, χαρακτήρες, και σχόλια που δεν έχουν κάτι τρομερά ενδιαφέρον να πουν πέρα από "θυμάσαι, γέρο, τότε που όλα αυτά ήταν φρέσκα και συναρπαστικά; ΘΥΜΑΣΑΙ ΡΕ:;;;".
- Το σενάριο κάνει μια απόπειρα να τα εντάξει όλα αυτά σε μια meta/κυκλική αφήγηση που κυνηγάει λίγο την ουρά της, αποφεύγει να κλείσει την περιπέτεια με ικανοποιητικό τρόπο, και τελικά πετάει ένα "μήπως έτσι είναι καλύτερα για όλους;". Δεν με έπεισε ιδιαίτερα, αν και καταλαβαίνω τι ήθελαν να πουν. Νομίζω επίσης ότι η προσπάθεια να αποδεχτούν όλα τα ενδιάμεσα επεισόδια MI ως semi-canon λίγο τους εγκλώβισε.
- Αρκετοί legacy χαρακτήρες χρησιμοποιούνται περισσότερο ως props σ'αυτό το νοσταλγικό Monkey Island theme park ώστε να ξεγελάσουν τις παλιές καραβάνες ότι όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν. Βγάζει, άλλωστε, μάτι η αγωνία τους να ξαναπούν την ιστορία του πρώτου game ιδωμένη μέσα από μια πιο ενήλικη, κατασταλαγμένη, και κουρασμένη ματιά. Εν μέρει λειτούργησε.
- Εν κατακλείδι πέρασα αρκετά καλά, δεν βαρέθηκα αυτές τις 12 περίπου ώρες που ασχολήθηκα μαζί του, αλλά το παιχνίδι δεν πιάνει ούτε κατά διάνοια τις κορυφές της σειράς (1, 2, Curse). Ο βαθμός ικανοποίησης από το meta φινάλε του είναι καθαρά προσωπική υπόθεση, εμένα δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα αλλά έχει ένα ενδιαφέρον.
- Να'ναι καλά το Game Pass.

7/10
 
Last edited:

Borracho

Ancient Red Dragon
Joined
Nov 26, 2012
Messages
12,519
...όπου διακρίνουμε ψήγματα ανθρώπινου πνεύματος στο Μαρβελομολυσμένο κεφάλι του Μαλαντρουά, με μια πιθανή επαναφορά στην Ορθοδοξία της Γεροντονοσταλγίας (ΤΜ) να αχνοφαίνεται στο μακρινό ορίζοντα.

ΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ *ΘΥΜΗΘΕΙ* την αγαπημένη του Μπουγελόφατσα.
 
Top Bottom