Έχω την εντύπωση ότι ποτέ δεν έκανα proper introduction, so here it goes:
Βρήκα το rq μέσω φίλου που είναι inactive μέλος, μετά από πολύχρονη αναζήτηση του χαμένου αδερφού Omen. Για να είμαι ειλικρινής αρχικά ο μόνος σκοπός ήταν να τον βρω και να επικοινωνήσω μαζί του μετά από τόσα χρόνια. Στη συνέχεια είδα ότι και ο γνωστός από τα παλιά Northlander καραδωκούσε εδώ μέσα... ε, λίγο οι παλιές γνωριμίες, λίγο η γενικότερη "τάση" μου προς το ανελέητο posting καθώς και τα όσα διάβασα από τα "παιδιά" εδώ μέσα, με έκαναν να μείνω.
Όσον αφορά το gaming, το πρώτο μου PC game ήταν το "Baby Jo in going home" το οποίο έπαιξα σε ηλικία 4 ετών (1991) σε "PC" που είχε δανειστεί ο πατέρας μου από φίλο για κάποια δουλειά. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να το έχουν καταλάβει τότε ότι θα καταστρεφόμουν... τα σημάδια ήταν εκεί, απλά κανείς δεν τα ερμήνευσε ορθά... ο χρησμός είχε δοθεί αλλά όλοι είπαν ότι η Πυθία είχε μασήσει πάλι υπερβολική δάφνη...
Από μικρός λοιπόν στο PC gaming, ποτέ δεν συμπάθησα τις κονσόλες (ναι, έχω παίξει αρκετά games αλλά πάντα τα έβρισκα μικρά, βαρετά και ανούσια) με εξαίρεση το SNES που είχα πάρει δώρο από έναν ξάδερφο. Από το γυμνάσιο ονειρευόμουν ότι έφτιαχνα το δικό μου παιχνίδι, από το λύκειο και μετά αποφάσισα πως ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με την gaming industry οπότε το έβαλα σκοπό να περάσω σε σχολή πληροφορικής, όπως και έκανα το 2005. Μετά από αρκετά χρόνια αφιερωμένα σε MMOs (γενικότερα στο gaming, αλλά τα MMO ήταν μεγάλο κομμάτι), σε καταλείψεις σχολών και άλλων ωραίων δραστηριοτήτων - πολλές φορές κατηγοριοποιημένων ως "χαμένος χρόνος" από τους απίστους με το αίμα των οποίων θα λουστούμε όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή - έβαλα κώλο κάτω, διάβασα και κατάφερα να πάρω το πολυπόθητο κωλοχ....ε.... πτυχίο μου! Από εκεί και πέρα, αφότου τέλειωσα την εκπαίδευσή μου ως μηχανή του πολέμου στον ΕΣ (ε καλά τώρα, αφού είπαμε, λιοντάρια...) σε μία ατυχή στιγμή, ηττήθηκα και πουλήθηκα σε σκλαβοπάζαρο ωσάν άλλος Russell Crowe όπου με αγόρασε ο τωρινός μου αφεντικός για να "εργάζομαι" σε εταιρεία software development. Πλησίασα λίγο περισσότερο στο όνειρο... είναι ακόμα μακριά βέβαια, αλλά πλέον κάνω τα πρώτα βήματα προς το στήσιμο ενός game, με συνοδοιπόρους δύο φίλους που απέκτησα τα τελευταία χρόνια στο πανεπιστήμιο.
P.S. Κάπου είχα διαβάσει ένα άρθρο κάποιου μεγάλου ονόματος της gaming industry που έλεγε πως game developer δεν μπορείς να γίνεις εσκεμμένα. Απλά δουλεύεις ως developers και κάποια στιγμή σου "κάθεται", είτε μέσω πρόσληψης σε αντίστοιχη εταιρεία, είτε στήνοντας κάτι δικό σου σταδιακά (και πολύ πολύ αργά). Δεν ξέρω αν θέλω να έχει δίκιο ή όχι... μάλλον ο καιρός θα δείξει.