Norco (Inland Dreamstack Ghosts)

[Stamatimenos]

Όποτε ακούω την λέξη "Μύστης", μου έρχεται στο μυαλό ο Γρυπάρης (χαρντκορ γκεημερ, αφου)

Έχω κολλητό που δούλευε με Γρυπάρη στην Aventurine. O man ήταν τόσο φτόσγυ που έκλεβε πατάτες από τα κολατσά των συναδέλφων στο ψυγείο.

 

[Great0ldOne]

Τι είναι αυτό το φτόσγυ; Και επίσης, όποιος αφήνει πατάτες εκτεθειμένες σε κοινό ψυγείο, είναι άξιος της μοίρας του.

 

[Bathory]

Με το ηλιέλαιο στις ελλείψεις τώρα, πάνε οι χρυσές πασοκικες εποχές που άφηνες τηγανητή πατάτα σε κοινή θέα.
Σε τραπέζι πχ να τσιμπήσεις πατάτα άλλου; Αιτία κλωτσομπουνιδιου.

Γύφτος εννοεί, δεν ξέρω γιατί δεν το είπε ξεκάθαρα.

 

[Borracho]

Είναι κούλ παιδί του '60 και μιλά ζόρικα μπαφιοκαλιαρντά ΜΟΝΟ. Επίσης, ποιός διάολο βάζει τις πατατούλες στο ψυγείο;

 

[lelos kounelos]

Οποιος βαζει πατατες στο ψυγειο, του αξιζει να ληστευτει και οποιος κλεβει τετοιες πατατες, ψυγειακες, εχει αξιοθρηνητους γευστικους καλυκες, ουτε για ντουφεκι δεν κανουν.

 

[Stamatimenos]

Ωραίο το Norco, αισθητικά, δεν έπαιξα πολύ ακόμα. Mου αρέσει το CRT filter και η ευκολία του να αλλάζεις δωμάτια με το κουτάκι κάτω δεξιά.

 

[manofsorrows]

Εν τω μεταξύ, στο PC Gamer που μόλις κυκλοφόρησε έχει 6σέλιδο αφιέρωμα στο παιχνίδι (όχι review) !!! Θα το διαβάσω αφού το τελειώσω όμως γιατί δεν θέλω να φάω κανά spoiler. Στην αρχή του άρθρου αναφέρεται χαρακτηριστικά: "Τhis stunning point & click parable isn't the next Kentucky Route Zero - it's the first Norco". Κάτι που μ'ανάβει τώρα φωτιές να δω και το KRZ!

EDIT: Δεν άντεξα και είδα την πρώτη παράγραφο. Ο συντάκτης το ανακυρήσει ως το προσωπικό του GOTY 2022, ήδη από τον Φεβρουάριο όπως τονίζει.

 

[Tony Corvus]

Τεράστια "παιχνιδάρα" το Kentucky Fried Chicken Route Zero. Να το τσεκάρεις ASAP!

 

[Borracho]

Για εμένα είναι πολύ ανώτερο από το KRZ γιατί είναι πολύ σφιχτά γραμμένο, με συγκεκριμένη πλοκή. Η ποίηση του Norco, υπηρετεί το αφήγημα. Το KRZ είναι πολύ πιο αυτάρεσκο, κάνει τέχνη για την τέχνη. Έχει μεγαλειώδεις στιγμές αλλά κάνει και τις κοιλιές του, έχει αρκετά σημεία που σου αφήνουν μια πολύ έντονη αίσθηση πως μπήκαν γιατί έτσι, τέχνη, Αρτέμης.

Μπαίνω στην πέμπτη ώρα του Norco (παρά τα οικογενειακά εμπόδια, άθλος πλέον) και έχω αρχίσει και 'γω να ξεδιπλώνω το 'GOTY 2022' σεμεδάκι μου από τώρα. Είμαι περίεργος να δω πώς θα κλείσει.

 

[Admiral]

Για εμένα είναι πολύ ανώτερο από το KRZ γιατί είναι πολύ σφιχτά γραμμένο, με συγκεκριμένη πλοκή. Η ποίηση του Norco, υπηρετεί το αφήγημα. Το KRZ είναι πολύ πιο αυτάρεσκο, κάνει τέχνη για την τέχνη. Έχει μεγαλειώδεις στιγμές αλλά κάνει και τις κοιλιές του, έχει αρκετά σημεία που σου αφήνουν μια πολύ έντονη αίσθηση πως μπήκαν γιατί έτσι, τέχνη, Αρτέμης.

Τώρα με εψησες ακόμα περισσότερο γιατί δεν μου άρεσε καθόλου το KRZ.

 

[Borracho]

Σκέφτηκα για λίγο να προβώ σε ρεσιτάλ γραφικών δηλώσεων (έκλαψα, ανατρίχιασα, έτρεμε το χέρι μου) αλλά το φινάλε του παιχνιδιού το εδραιώνει ως ένα αληθινά μνημειώδες έργο. Κάνει τεράστια μαγκιά το Νόρκο. Είναι γκάου και υψηλότατη τέχνη συνάμα. Θεωρητικά φλού και γιούχου και όμως απόλυτα συγκεκριμένο και πιο-επίκαιρο-πεθαίνεις. Έχει αρκετό 'αληθινό' gameplay ώστε να μην σε αποκοιμίζει όπως έκανε το KRZ.

Αριστούργημα μεγατόνων. Αγοράστε special edition, art book, κάλτσες, μανικετόκουμπα, αυτός ο Γιούτς (χωρίς πλάκα) είναι παλικάρι από τα λίγα.

 

[manofsorrows]

Το τελείωσα κι εγώ. Ενώ μου άρεσε πολύ, τελικά δεν κατάφερε να μου προκαλέσει αυτό το κάτι παραπάνω που θα με κάνει όταν συναντώ κάποιον, αντί να του λέω " Γειά σου" να του λέω "Παίξε Norco", όπως πχ κάνω με το Disco Elysium. Προσοχή, αν κι έχουν ομοιότητες δεν τα συγκρίνω. Θα το προτείνω ανεπιφύλακτα όμως σε άτομα που ξέρω ότι θα εκτιμήσουν ένα παιχνίδι τόσο ιδιαίτερο σαν αυτό και δεν έχουν πρόβλημα να διαβάσουν πολύ κείμενο. Η ατμόσφαιρα, η γραφή, η μουσική είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο, αδιαμφισβήτητα. 8/10

 

[Tony Corvus]

Βρίσκομαι στο σημείο με την δεύτερη "ανάμνηση" της Catherine. Εξαιρετικά βαημπς μέχρι τώρα!

 

[Borracho]

Είναι σίγουρα διαφορετικό 'φρούτο' από το Disco Elysium και πράγματι, δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Το κοινό σημείο τους είναι πάντως η ποιότητα της γραφής. Αν και αντικειμενικά και τα δύο παιχνίδια σε βάζουν να διαβάσεις βιβλίο κανονικό, ουδέποτε ένιωσα την κούραση ή την υπνηλία που με πιάνει με κάτι νεο-μιναριάδες τύπου Tyranny, που κάθε αράδα την έχω ξαναδιαβάσει στα 15 και τα 16 μου ως νουβέλα των Forgotten Realms ('Τί γαμάτα ρε φίλε, γιατί δεν παίρνουν όλα τα βραβεία κάθε χρόνο; Ναι ρε, τη Slayer τη μπλούζα και στα 35 θα τη φοράω, τί θα γίνω, false; )