Το όλο θέμα έχει αρκετές παραμέτρους, και προσωπικά διαφωνώ με την ακραία δυιστική τάση που βλέπω στα ελληνικά μέσα είτε να ηρωοποιούνται τα κορίτσια ("ΓΛΕΝΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥ") είτε να καταδικάζονται στο πυρ το εξώτερον ("ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ ΣΤΙΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΡΙΖΑΙΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ").
1. Οι μαθητικές παρελάσεις είναι από τους πιο άχρηστους και ξεπερασμένους θεσμούς στην Ελλάδα, και το λέω ως κάποιος ο οποίος έκανε παρέλαση κάθε χρόνο σε κάθε γιορτή σερί από την 4η Δημοτικού ως την 3η Λυκείου.
2. Δέχομαι την αξία του shock value. Είναι διασκεδαστικό οτιδήποτε εξοργίζει τον μέσο νοικοκυραίο του φβ, όπως και να το κάνουμε.
3. Το να γκρινιάζει για αυτό το γεγονός ο Γιάννης Βούρος, πρωταγωνιστής σε εξαιρετικές ταινίες όπως τα "Σχολή Θηλυκών Καμακιών" και "Ματάκιας και Βρωμόστομος", είναι εξίσου αστείο.
Ωστόσο:
4. Ακόμα και αν θες να διαμαρτυρηθείς για έναν τέτοιο ξεπερασμένο θεσμό, ταπεινή μου άποψη είναι πως δεν το κάνεις με αυτόν τον τρόπο. Είναι λίγο σαν τους γραφικούς άθεους που οργανώνουν φεστιβάλ κρεατοφαγίας κάθε μεγάλη Παρασκευή, ή όπως έγραψε και ένας φίλος στο φβ, είναι σα να είναι κάποιος άθρησκος και να πηγαίνει σε μια εκκλησία με ζαρτιέρες τη βραδιά της Ανάστασης για να κοροϊδέψει τα θεία. Μπορείς να είσαι αντίθετος στο οτιδήποτε, όμως όταν περνάς στο σημείο να προσβάλλεις αυτούς που (καλώς ή κακώς) το τιμούν, καταλήγεις να χάνεις το δίκιο σου. Το μόνο που καταφέρνει ένα τέτοιο σκηνικό είναι, όπως φαίνεται, να διχάσει ακόμα περισσότερο μια ήδη πλήρως διχασμένη κοινωνία - όπως έγραψα και παραπάνω, "ΓΛΕΝΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ " από τη μία, "ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ" από την άλλη.