αυτες τις μερες παλευα να βρω ακρη σε σελιδες με περιεχομενο bulk sms. χθες το βραδυ την "εφαγα" γιατι μου εδωσαν ακυρο στην σελιδα που γραφτηκα. το περιεχομενο των sms θεωρηθηκε σκαμ φαση. τους στελνω email και δινω διευκρινησεις. μου απανταει ενας τυπος ονοματι constantine. copy paste ενα ασυναρτητο κειμενο. τσεκαρω την υπογραφη του στο email "<b>Cusotmer</b> Care Team".<br>ωραια λεω, την μαμησαμε. του απανταω και απαντηση του δεν ηρθε ποτε. με ζωγραφισε.<br><br>το χθεσινο εδωσε τροφη για το πως περασα σημερα την μερα μου. <br>ξαναστελνω σημερα email και η απαντηση πουθενα. εχω το αφεντικο μου να με παιρνει καθε 3 δευτερολεπτα να μαθει αν εβγαλα ακρη.<br>τα παιρνω στο κρανιο και κανω whois την σελιδα. βασικα επρεπε να το κανω πριν την εγγραφη. server αγγλια και προσωπικο στη ρωσια.<br>την φαγαμε απο πισω ξανα-λεω. τους ξαναστελνω email και ζηταω τα λεφτα μου πισω. απαντηση καμια.<br>ειμαι με εναν συναδελφο αγγλο και με ρωταει τι θα κανω. του λεω υπαρχουν δυο επιλογες. παιρνω τηλεφωνο δικηγορο και ψαχνει αυτος να βρει ακρη. δεν γουσταρω δικηγορους, παω σπιτι να φερω τις αραχνες.<br>με ρωταει ποιες αραχνες και του απαντω, οι αραχνες του linux. θα τους το κατεδαφισω το μαγαζακι.<br><br>εμεινε μαλακας γιατι δεν καταλαβε τι εννοουσα.<br><br>πηγαινω σπιτι και ενω βαζω το μαγικο usb στην τσεπη, σκαει email. η αγαπητη Maria που δουλευει στο bulk sms site. φανηκε λογικη και αφου το συζητησαμε λιγο και <u>αφου μου τα εκανε καρπουζια</u>.<br>πχ θα επιτρεψουμε να γινει η αποστολη των sms ομως δεν μπορουμε να εγγυηθουμε οτι θα τα δεχτουν οι τηλεφωνικες εταιριες. αν τα στειλεις και δεν τα δεχτουν, θα χασεις τα λεφτα σου.<br>προχωρησε το, εχεις την αδεια μου.<br>μετα απο μιση ωρα μου σκαει email. δηλαδη δεχεσαι να γινει η αποστολη. <br>ναι μωρη πατσαβουρα, τι λεμε τοση ωρα;<br>εχω σκασει απο τα νευρα μου γιατι αυτοι οι τυποι με καθυστερησαν 3 μερες και τα sms ειναι ενημερωση για κατι που θα κανουμε σημερα.<br>το αφεντικο μου με εχει παρει 4κ τηλεφωνα και μου εχει στειλει 15κ μηνυματα. πιεση απο παντου και εχω μπλεξει με βλαμενους.<br><br>πριν λιγο σχολασα και με περιμενε μια εκπληξη στο σπιτι. χθες που εβραζα με την αχρηστια και την μηδενικη εκπαιδευση του προσωπικου, σε ολα τα μηκη και τα πλατη. με ρωταει ο αγγλος συναδελφος αν μπορει να γιορτασει τα γενεθλια του στο σπιτι μου. το δικο του εχει καποια θεματα εξαιτιας μια πολυ δυνατης βροχης που επεσε προσφατα. μεσα στη θολουρα μου του λεω ναι.<br><br>παω σημερα στο σπιτι κουρασμενος, ταλαιπωρημενος και ακομα με τον ατμο να βγαινει απο τα αυτια μου.βλεπω παντου αυτοκινητα και κοσμο.<br>ω ρε πουστη μου, τα γενεθλια του τυπου. τοση ωρα ελεγα να παω σπιτι και να κουκουλωθω κατω απο τα σκεπασματα. εφυγα απο το σπιτι και γυρισα στη δουλεια. ελπιζω να φυγουν συντομα απο το σπιτι μου. δεν την παλευω αλλο.<br>δεν εχω αραχνες για ανθρωπους και οχι τιποτα αλλο, δεν εχω το μεγαλειο να καταστρεψω τα γενεθλια συναδελφου. βασικα μπηκα στο πριζακι να τα κανω ολα τανα, αλλα το αφησα για καποια αλλη στιγμη της ζωης μου.<br><br>και η μερα δεν εχει τελειωσει.