Νομίζω η καλύτερη δυνατή μεταφορά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εδώ είναι η εξής :
Έχουμε το Jan Garbarek που πιάνει το σαξόφωνο και πεθαίνει ο θάνατος. Έχουμε μετά απατεώνες metalcore πιτσιρικάδες που σκάνε στο stage με tattoo, piercing και το όλο "ο πιο κακός rockstar" πανηγυράκι. Όταν είσαι μικρός, φυσικά θες να πας στο "cool" live, να γνωρίσεις κοριτσάκια, να το πεις και στους φίλους σου και φυσικά να ρίξεις τα απαραίτητα check-in, γιατί διάβολε, ήσουν εκεί.
Υπάρχει όμως λόγος, που στα 40κάτι, αν έχεις περάσει από τη σωστή κόλαση, έχεις μόνιμο στασίδι σε σκοτεινό καταγώγι, Talisker στο ποτήρι και αντιλαμβάνεσαι πλήρως πως ο Garbarek συνεχίζει μια παράδοση αιώνων.
Καλά και άγια τα φλασάτα 3D, με το καλό να έρθει το Vive, σούπερ το Παρίσι στο Unity αλλά σαν το συναίσθημα του Pillars δεν είναι τίποτα. Το Pillars είναι η αληθινή, ζώσα ψυχή του gaming, ανεξαρτήτως κατηγορίας. Λογικό κάποιος που δεν έζησε τα "πέτρινα χρόνια" του είδους να μην μπορεί να ξεπεράσει το "Ίου μικρά ανθρωπάκια με κύκλους...τί έχουμε, 2007 να πηγαίνω ακόμα σχολείο;" θέμα, αλλά εμείς τα υπόλοιπα παππούδια μόλις πήραμε το καλύτερο παξιμαδάκι ΕΒΕΡ για το οχτάστερο κονιάκ μας <img src="/smile.gif" width="" height="" alt="

" title="

" class="bbcode_smiley" />