Bathory
Lich
Φασαίος Larianός
Rocket League RQ Crew 1st Tournament
Order of Alucard
Foot Clan Inductee
- Joined
- Dec 5, 2012
- Messages
- 7,080
Ας πω κι εγώ την ιστορία μου.
Χειμώνας του 1998, σε τρυφερή :silly: ηλικία, ήμουν σε πάρτυ στο σπίτι μιας καλής μου φίλης. Στο σαλόνι ο πολύς ο κόσμος, με παιχνίδια, και εννοείται από μουσικές σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά, άντε στο τσακίρ κέφι καμιά μακαρένα για το τζέρτζελο.
Κάποια στιγμή πάω τουαλέτα, η οποία ήταν δίπλα στο δωμάτιο της φίλης μου. Βγαίνοντας, παρατηρώ ότι ήταν κλειστή η πόρτα και αχνοακουγόταν μουσική. Περιέργεια kicked in, χτυπάω, μπαίνω, κάτι ξαδέρφια της φίλης μου δείχναν να γουστάρουν πολύ αυτό που ακούνε και τους ρωτάω τι ακούνε και γιατί δεν είναι στο σαλόνι. Ακούμε το Fear Of The Dark μου απαντάνε.
Λίγες στιγμές αργότερα, βρίσκομαι να το ακούω με ακουστικά, διαβάζοντας και τους στίχους από ένα βιβλιαράκι με ωραίες θυμάμαι εικόνες και κάπου εκεί δήλωσαν το παρών καμπόσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Μέχρι να φύγω δεν ξαναπήγα στο σαλόνι και άκουσα και 2-3 συγκροτήματα ακόμα, δεν θυμάμαι παραπάνω λεπτομέρειες.
Δεν έχασα χρόνο, μέσα στην επόμενη εβδομάδα είχα επισκεφτεί το δισκοπωλείο κοντά στο σπίτι μου και είπα στον πωλητή να μου δώσει κάτι από Iron Maiden. Μου απαντάει ότι του έχουν τελειώσει τα πάντα από Iron Maiden, ξενερώνω εγώ, αλλά στα καπάκια μου προτείνει έναν πολύ καλό δίσκο απ' το αγαπημένο του συγκρότημα:
<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
<span class="bbcode_spoiler"><img src="http://www.metal-archives.com/images/1/4/2/1/1421.jpg" alt="1421.jpg" class="bbcode_img" /></span>
Ήμουν τυχερός και με έπεισε και το πήρα τελικά. Και ήμουν τυχερός που ήταν κάτι που αγάπησα. Θα μπορούσε να μου είχε δώσει τίποτα Manowar και να ήμουν κανάς σάπιος σκυλάς τώρα. :silly:
Ε, από τότε τα πάντα πήραν το δρόμο τους. Ακούω γενικά αρκετά και διάφορα είδη μουσικής, όλα οφείλονται στο μέταλ γενικά όμως (αρχικά κυρίως στους Savatage, καθώς για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα απ' την πρώτη μου επαφή μαζί τους άκουσα οτιδήποτε είχαν βγάλει μέχρι τότε) και τις πρώτες εντυπώσεις που μου προξένησε, καθώς μου άνοιξε τα μάτια και άρχισα να νιώθω σιγά σιγά ότι η μουσική προσφέρει τόσα πολλά στη ζωή ενός ανθρώπου (ή τουλάχιστον, στην δική μου) και είναι κάτι παραπάνω από το να έχεις κάτι να παίζει στο background όσο εσύ μόνος σου ή μαζί με άλλους κάνεις ό,τι μαλακία σου κατέβει στο κεφάλι.
Χειμώνας του 1998, σε τρυφερή :silly: ηλικία, ήμουν σε πάρτυ στο σπίτι μιας καλής μου φίλης. Στο σαλόνι ο πολύς ο κόσμος, με παιχνίδια, και εννοείται από μουσικές σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά, άντε στο τσακίρ κέφι καμιά μακαρένα για το τζέρτζελο.
Κάποια στιγμή πάω τουαλέτα, η οποία ήταν δίπλα στο δωμάτιο της φίλης μου. Βγαίνοντας, παρατηρώ ότι ήταν κλειστή η πόρτα και αχνοακουγόταν μουσική. Περιέργεια kicked in, χτυπάω, μπαίνω, κάτι ξαδέρφια της φίλης μου δείχναν να γουστάρουν πολύ αυτό που ακούνε και τους ρωτάω τι ακούνε και γιατί δεν είναι στο σαλόνι. Ακούμε το Fear Of The Dark μου απαντάνε.
Λίγες στιγμές αργότερα, βρίσκομαι να το ακούω με ακουστικά, διαβάζοντας και τους στίχους από ένα βιβλιαράκι με ωραίες θυμάμαι εικόνες και κάπου εκεί δήλωσαν το παρών καμπόσα πρωτόγνωρα συναισθήματα. Μέχρι να φύγω δεν ξαναπήγα στο σαλόνι και άκουσα και 2-3 συγκροτήματα ακόμα, δεν θυμάμαι παραπάνω λεπτομέρειες.
Δεν έχασα χρόνο, μέσα στην επόμενη εβδομάδα είχα επισκεφτεί το δισκοπωλείο κοντά στο σπίτι μου και είπα στον πωλητή να μου δώσει κάτι από Iron Maiden. Μου απαντάει ότι του έχουν τελειώσει τα πάντα από Iron Maiden, ξενερώνω εγώ, αλλά στα καπάκια μου προτείνει έναν πολύ καλό δίσκο απ' το αγαπημένο του συγκρότημα:
<div class="bbcode_center" style="text-align:center">
<span class="bbcode_spoiler"><img src="http://www.metal-archives.com/images/1/4/2/1/1421.jpg" alt="1421.jpg" class="bbcode_img" /></span>
Ήμουν τυχερός και με έπεισε και το πήρα τελικά. Και ήμουν τυχερός που ήταν κάτι που αγάπησα. Θα μπορούσε να μου είχε δώσει τίποτα Manowar και να ήμουν κανάς σάπιος σκυλάς τώρα. :silly:
Ε, από τότε τα πάντα πήραν το δρόμο τους. Ακούω γενικά αρκετά και διάφορα είδη μουσικής, όλα οφείλονται στο μέταλ γενικά όμως (αρχικά κυρίως στους Savatage, καθώς για ένα σεβαστό χρονικό διάστημα απ' την πρώτη μου επαφή μαζί τους άκουσα οτιδήποτε είχαν βγάλει μέχρι τότε) και τις πρώτες εντυπώσεις που μου προξένησε, καθώς μου άνοιξε τα μάτια και άρχισα να νιώθω σιγά σιγά ότι η μουσική προσφέρει τόσα πολλά στη ζωή ενός ανθρώπου (ή τουλάχιστον, στην δική μου) και είναι κάτι παραπάνω από το να έχεις κάτι να παίζει στο background όσο εσύ μόνος σου ή μαζί με άλλους κάνεις ό,τι μαλακία σου κατέβει στο κεφάλι.