Που πηγα φανταρος/που θα θελα να παω/γιατι μισω το στρατο

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Και τώρα ήρθε η στιγμή να ξεμπροστιάσω τον Omen.

Έχετε ποτέ αναγκάσει συνάδελφο να σας κλείσει το φερμουάρ του sleeping bag ενώ παράλληλα σας λέει γλυκά "και τώρα η μικρή κάμπια θα μπει στο κουκούλι της και όταν ξυπνήσει θα είναι μια μεγάλη και όμορφη πεταλούδα" ??
 
0 και 0.Με έκανε και τιμητικά υποδεκανέα αλλά τιμητική δεν πήρα αν στην αναφορά με είπε ότι προβλέπεται τιμητική άδεια....Ακόμα και από άλλη μονάδα με έβγαλαν τιμητικά αναφερόμενο αλλά μόνο συγχαρητήρια άκουσα.Πλάκα είχαν πεζικάριοι αξιωματικοί που κάθε φορά που περνούσαν από το παρατηρητήριο με ρωτούσαν πόσες τιμητικές έχω πάρει....
 
Nα μοιραστώ κι εγώ λοιπόν την εμπειρία μου σχετικά με το φαγητό στο στρατό.

Το μακρινό 2005, παρουσιάστηκα ενα όμορφο μεσημέρι του Φλεβάρη στο κέντρο εκπαίδευσης Μηχανικού στο Ναύπλιο.
Η σειρά μας (290) ήταν απο τις μεγαλύτερες που παρουσιάστηκαν στο κέντρο (περίπου 600 άτομα)
Ο μάγειρας ήταν ένας ελεηνούλης μπάσταρδος που προφανώς είχε ξενερώσει με το μεγάλο αριθμό ατόμων και τα σκατά που μαγείρευε ήταν τρισάθλια.
Κάποια απο τις επόμενες Κυριακές λοιπόν για μεσημεριανό είχε μακαρόνια με "σουτζουκάκια" που έμοιαζαν με ξερά κουράδια σκύλου και είχαν παρόμοια γεύση.
Εβλεπα πολλά απο τα παιδιά γύρω μου να τρώνε με όρεξη ενώ εγώ ευτυχώς σταμάτησα.
Στο μεσημεριανό ύπνο θυμάμαι το παλικάρι δίπλα μου να μου παραπονιέται πώς ένιωθε την κοιλιά του πρησμένη αλλά ήλπιζε οτι μετά τον ύπνο θα το είχε χωνέψει.
Ξυπνάμε λοιπόν μετά τον ύπνο και βγαίνουμε πίσω απο το λόχο για τσιγάρο.
Ξαφνικά ένας ένας πεταγόντουσαν απο το λόχο και έτρεχαν στις τουαλέτες σα μπεκάτσες που τρέχουν απο τον κυνηγό.
Εμετούς και όοοολο το πακέτο.
Παράλληλα άρχισε να παίζει απο τα ηχεία το εμβατήριο για την έπαρση της σημαίας (*τότε μας είχαν δασκαλέψει οτι κατα την έπαρση της σημαίας πρέπει να στεκόμαστε προσοχή).
Κι ενώ λοιπόν δίπλα μου ξερνάνε και οριακά δέν τα κάνουν πάνω τους ένα σωρο λεβέντες, κοιτάζω προς το προαύλιο και βλέπω 2 άτομα να στέκονται προσοχή και να "χαιρετάνε" τη σημαία και ο τρίτος ο καυμένος να ξερνάει δίπλα τους κομμένος στα δύο! :silly:
Τρελό κρούσμα γαστρεντερίτιδας, φωνάξανε λοχαγούς και διοικητές μέσα ενω κατα την έκτακτη αναφορά ένας ένας λύγιζαν της πατρίδας οι φρουροί, όχι απο τα βόλια του εχθρού αλλά απο τα σκατόχερα του μάγειρα.
Και η δήλωση του λοχαγού μας:
"Παιδιά ψυχραιμία, όπως βλεπεται η κατάσταση είναι χέσε μέσα... -<i>παράλληλα 3-4 άτομα φεύγουν απο τις γραμμές ξερνόντας</i>- μάλλον χέσε οπου βρείς...."
Αποτέλεσμα:
Περίπου 250 άτομα αρώστησαν ενώ καμμία 40 πήγαν και στο νοσοκομείο.
Στήθηκε εκτάκτως αναρρωτήριο σε ένα κτίριο και μπήκε υπηρεσία θαλαμοφύλακα που είχε ευθύνη να τους ταίζει κοτόσουπα σε μορφή στόκου!
Ηρθαν ορδές απο τρομαγμένες μάνες "Το παιδίιιιιιιιιιιιιιιιιι μουυυυυυυυυυυυ" και τέτοια και ακούστηκε οτι το έπαιξαν και τα κανάλια.
Εγώ πάντως αφού τη γλίτωσα, απόλαυσα το επόμενο βράδυ σαν θαλαμοφύλακας στο αναρωτήριο διαβάζοντας Αστερίξ στην τουαλέτα που είχε πραγματική λεκάνη. You know the feeling...

TL;DR version :deal:
<span class="bbcode_spoiler">Kέντρο εκπαίδευσης μηχανικού / γαστρεντερίτιδα απο σουτζουκάκια-κουράδια σε 250 ατομα / Highlights: Nα παίζει απο τα ηχεία το εμβατήριο για την έπαρση της σημαίας ενώ οι μισοί ξερνάνε και οι άλλοι μισοί χέζονται απάνω τους / Εγω να διαβάζω Αστερίξ στην τουαλέτα με αληθινή λεκάνη στο αναρωτήριο :spiteful: </span>
 
Σε αγαπάω γιατί διαβάζεις Αστερίξ. Έλα να σε αγκαλιάσω. ΣΩΠΟΔΗΠΟΤΕ!

(Πρέπει να πάρω και το Αστερίξ στους Πίκτους σε κάποια στιγμή <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />).
 
Υπάρχει άραγε κάποιος που δεν διαβάζει/διάβαζε Asterix;
 
Να αναφέρω εδώ ευθαρσώς και ωσάν την σφηνόπουτσα (στρατιωτική ορολογία, βεριφάιντ, γκαραντί) πως ο Αστερίξ στους Πίκτους είναι το πρώτο άλμπουμ που επιμελείται η "νέα γενιά" σχεδιαστών στους οποίους παρέδωσε και επίσημα την δάδα ο Υντερζό. Φυσικά δεν πιάνει στο ελάχιστο την αίγλη και την σπιρτάδα των κειμένων του Γκοσινί (εικαστικά είναι φυσικά, άψογο) αλλά τουλάχιστον είναι αρκετά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση (τα τελευταία άλμπουμ, από πλευράς κειμένων ήταν πραγματικά απαράδεκτα), με αρκετή από την ενήλικη, "μαύρη" σπιρτάδα ορισμένων αστείων να επιστρέφει. Μπέημπι στέπς, αλλά ευχάριστη έκπληξη, νεβερδελές.

Και ετοιμαστείτε για ΠΟΛΛΑ British Invasion φρικτά μουσικά καλαμπούρια. Πολλά όμως.
 
Scripta Manent
http://www.kathimerini.gr/209176/article/epikairothta/ellada/gastrenteritida-se-stratopedo
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2715302&publDate=

<span class="bbcode_spoiler">Tώρα που βλέπω τι έγραφαν τα Μέσα μαζικής εξημέρωσης για το γεγονός έχω να πώ οτι έχει πέσει μεγάλη συγκάλυψη.
Ολοι αναφέρουν οτι και καλά φταίει το πρωινό. Ουδείς δεν αναφέρει το βιονικό ζουτζουκάκι. Ούτε οτι ο μάγειρας αντικαταστάθηκε... :dry: </span>
 
<span class="bbcode_spoiler">Το πουλάνε στα αγγλικά εδώ σε σένια αστραφτερή πλαστική έκδοση. Αλλά δε μου κάνει η καρδιά, όταν όλη η υπόλοιπη συλλογή είναι στα ελληνικά.

Ο ίδιος ο Ουντερζό τους έχει επαινέσει, σίγουρα περιμένω πολλά περισσότερα από το γράψιμο του ίδιου του σχεδιαστή.

Ο Γκοσινύ ήταν μία αξεπέραστη ιδιοφυία και δύσκολα γεννιούνται/μεγαλώνουν άνθρωποι που διατηρούν την παιδαγωγική του (και παιδική) προσέγγιση. Αναγνώσματα σαν αυτά του Μικρού Νικόλα που διαβάζεις όταν είσαι 7 και μετά όταν είσαι 27 αλλά έχεις πάντα το ίδιο χαζόγελο για διαφορετικούς λόγους είναι σπάνια. Το ίδιο και στα Λούκυ Λουκ των οποίων το σενάριο επιμελήθηκε.</span>

Edit: τι έγινε Agan? Θα το κάνουμε κόκκινη νησίδα του ίντερνετ εδώ μέσα, και δη σε στρατιωτικό thread? Φλύκταινες ο Χάβοκ.
 


Borracho wrote:
Να αναφέρω εδώ ευθαρσώς και ωσάν την σφηνόπουτσα (στρατιωτική ορολογία, βεριφάιντ, γκαραντί) πως ο Αστερίξ στους Πίκτους είναι το πρώτο άλμπουμ που επιμελείται η "νέα γενιά" σχεδιαστών στους οποίους παρέδωσε και επίσημα την δάδα ο Υντερζό. Φυσικά δεν πιάνει στο ελάχιστο την αίγλη και την σπιρτάδα των κειμένων του Γκοσινί (εικαστικά είναι φυσικά, άψογο) αλλά τουλάχιστον είναι αρκετά βήματα προς την σωστή κατεύθυνση (τα τελευταία άλμπουμ, από πλευράς κειμένων ήταν πραγματικά απαράδεκτα), με αρκετή από την ενήλικη, "μαύρη" σπιρτάδα ορισμένων αστείων να επιστρέφει. Μπέημπι στέπς, αλλά ευχάριστη έκπληξη, νεβερδελές.

Και ετοιμαστείτε για ΠΟΛΛΑ British Invasion φρικτά μουσικά καλαμπούρια. Πολλά όμως.</blockquote>

Διαβάστε το. Αξίζει παιδιά, πάντα στη καρδιά μας <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />

 
Πόσα ζεστά και αφράτα τεμάχια άρτου καταβροχθίζατε στον δρόμο προς το στρατόπεδο όταν σας είχε ανατεθεί η μεταφορά ψωμιού; :spiteful:
 
Δεν μετέφερα ποτέ ψωμί, μια φορά με είχε κεράσει πιτσα ο μάγειρας οταν πήγαινε να πετάξει αυτές που περίσσεψαν στα σκυλιά :pinch:
 
Είχατε μπερδέψει ποτέ τα συνθηματικά αναγνώρισης και π.χ. να αναφωνείτε "Κριθαράκι" ενώ το σωστό ήταν "Κριθάρι"; :spiteful:
 


Pain wrote:
Και τώρα ήρθε η στιγμή να ξεμπροστιάσω τον Omen.

Έχετε ποτέ αναγκάσει συνάδελφο να σας κλείσει το φερμουάρ του sleeping bag ενώ παράλληλα σας λέει γλυκά "και τώρα η μικρή κάμπια θα μπει στο κουκούλι της και όταν ξυπνήσει θα είναι μια μεγάλη και όμορφη πεταλούδα" ??</blockquote>


Ήταν καθαρά για εκπαιδευτικούς λόγους. Πως αλλιώς ο συνάδελφος θα γινόταν η απόλυτη πολεμική μηχανή;

 


Omen wrote:
Είχατε μπερδέψει ποτέ τα συνθηματικά αναγνώρισης και π.χ. να αναφωνείτε "Κριθαράκι" ενώ το σωστό ήταν "Κριθάρι"; :spiteful:</blockquote>

Nope. Αλλά οι ΕΠΟΠ συνεχώς τα ξεχνούσαν και σπάγαμε πλάκα μαζί τους κάνα τέταρτο μέχρι να τα πάρουν πραγματικά και να αρχίσουν τα μπινελίκια. Μετά σπάγαμε ακόμα περισσότερη πλάκα <img src="/tongue.gif" width="" height="" alt=":p" title=":p" class="bbcode_smiley" />

Γενικώς πάντως τα ΕΠΟΠια ήταν καλά παιδιά. Οι περισσότεροι περιορισμένης ευθύνης αλλά τουλάχιστον δεν ήταν μαλάκες. Φυσικά υπήρχαν και οι εξαιρέσεις, τόσο από την καλή, όσο και απο την κακή πλευρά. Με κάποιους αξιόλογους πάντως (κυρίως από το Έρευνας Πληροφορικής της ταξιαρχίας) κρατάω ακόμα επαφή.

 
Συμμετείχατε στη μετατροπή του θαλάμου σας σε μπουφέ, μετά από κάθε επισκεπτήριο; :spiteful:
 
Όντας μακριά από τα πατρικά εδάφη και κοντά στη γη των μισητών Ιώνων , δεν συμμετείχα ποτέ σε καμία εκδήλωση αδυναμίας αυτού του τύπου κατά τη διάρκεια της σκληρής εκπαίδευσης μου. Όταν δε μεταφέρθηκα στη βαρβαρική γη των Γκάτζων κάθε ελπίδα για συνάντηση με τους ομοαίματους έσβησε από το νου. Μόνος σκοπός πλέον ήταν η μετατροπή του άλλοτε σάπιου σώματος σε λέοντα/φρουρό της πατρίδος. Όπως και έγινε.


<span class="bbcode_spoiler"> :trollface: :trollface: :trollface: :trollface: :trollface: :trollface: :trollface: :trollface: </span>
 
Omen για δώσε σήμα για φρουρά. <img src="/smile.gif" width="" height="" alt=":)" title=":)" class="bbcode_smiley" />

Όλοι στην αναφορά ταξιαρχίας Ragequit λέμε.
 
Προφασιστήκατε ποτέ ότι το σορτσάκι γυμναστικής είχε χαλασμένα κορδόνια σύσφιξης έτσι ώστε να φορέσετε φόρμα, επειδή κρύωναν τα άτριχα και πλαδαρά κάτω άκρα σας; :spiteful:
 
Γυμναστική κάναμε με κανονική στολή - και σε κάποιες περιπτώσεις και με την εξάρτηση. Αφού δεν μας έβαλαν να κάνουμε push ups και με τα αλεξίθραυστα, πάλι καλά να λέμε.
 
Παραδώσατε το όπλο σας πλήρες, ή έλειπε κάποιος πύρος τον οποίον είχατε υποκαταστήσει με ένα λεπτό συρματόσχοινο; :spiteful:
 
Back
Top