Προτάσεις για ταινία

Welcome!

By registering with us, you'll be able to discuss, share and private message with other members of our community.

SignUp Now!
Φαντάσου ότι τα πρώτα 20 λεπτά είναι το "καλό" κομμάτι της ταινίας.
Βέβαια η μισή ταινία τουλάχιστον είναι σκηνές από τις παλιές.
 
Έχω κι εγώ το Ματριξ 4 στη λίστα και με αυτά που διαβάζω ψιλοαπογοητεύομαι. Οκ δε βαριέσαι, δε θα είναι οι πρώτες χαμένες 2,5 ώρες της ζωής μου ούτε οι τελευταίες.
 
Το Ghostbusters: Afterlife ήταν τιμιότατη συνέχεια/αναβίωση του franchise πάντως. Απόλυτα προβλέψιμο και φορμουλαϊκό, λειτουργεί σαν ωδή στις ταινίες-σταθμούς της δεκαετίας του '80, αν και πολύ αμφιβάλλω αν θα καταφέρει να τραβήξει τα σημερινά πιτσιρίκια, το κοινό στο οποίο θεωρητικά στοχεύει.

Το Becoming Cousteau πάλι, ήταν μια καταπληκτική ευκαιρία να μάθω κάποια πράγματα για το βίο και την πολιτεία του Καπετάνιου που μου έμαθε πως κάτω από τη θάλασσα, υπάρχουν θησαυροί. Όσο περισσότερα πλοκάμια, τόσο σημαντικότεροι.
 
Έχω κι εγώ το Ματριξ 4 στη λίστα και με αυτά που διαβάζω ψιλοαπογοητεύομαι. Οκ δε βαριέσαι, δε θα είναι οι πρώτες χαμένες 2,5 ώρες της ζωής μου ούτε οι τελευταίες.

Μπορεί να το δεχθείς καλύτερα με χαμηλές προσδοκίες. Μην περιμένεις ένα κανονικό sequel των Matrix, στην ουσία η ταινία είναι η έκφραση της τσαντίλας της Wachowski εναντίον της Warner Brothers και του ευρύ κοινού που εκτίμησε το Matrix για τους "λάθος" λόγους. Αν δηλαδή σου άρεσε το Matrix για την πλοκή, το στυλ και τη δράση τότε η Lana σου λέει κυριολεκτικά, μέσα στην ταινία, "eat shit".

Αν από την άλλη το αγαπημένο σου κομμάτι της τριλογίας ήταν η μπουρδοφιλοσοφική λογοδιάρροια του Architect στο Matrix Reloaded και μπορατσίζεσαι σαν γκρινιάρικο παππούδι με την σύγχρονη κουλτούρα, μπορεί και να σου αρέσει ότι η Lana κοροϊδεύει ευθέως την WB και τις προσδοκίες μερίδας των Matrix fans μέσα στην ταινία.
 
Θεοί, συμφωνώ ξανά με τον Καπετάν Οβάλκυθο, θαρρώ η τρίτη δόση του μπολιού ήταν η φαρμακερή!

ΠΡΟΦΑΝΩΣ όλο το ζουμί του Μάτριξ ήταν οι τεράστιες αλήθειες αναφορικά με την φύση της πραγματικότητας που αποπειράθηκε να σφυρήξει στο ευρύ κοινό, με την υπέροχη ρομαντζάρα Νίο-Τρίνιτυ για κερασάκι στην τούρτα. Τώρα να πω ότι πέφτω από τα σύννεφα που οι Μαρβέλκυθοι όταν τους έδειχναν τον ωκεανό κοιτούσαν το δάχτυλο, θα βγω ψεύτης και είναι αμαρτία.
 
Last edited:
Θεοί, συμφωνώ ξανά με τον Καπετάν Οβάλκυθο, θαρρώ η τρίτη δόση του μπολιού ήταν η φαρμακερή!

ΠΡΟΦΑΝΩΣ όλο το ζουμί του Μάτριξ ήταν οι τεράστιες αλήθειες αναφορικά με την φύση της πραγματικότητας που αποπειράθηκε να σφυρήξει στο ευρύ κοινό, με την υπέροχη ρομαντζάρα Νίο-Τρίνιτυ για κερασάκι στην τούρτα. Τώρα να πω ότι πέφτω από τα σύννεφα που οι Μαρβέλκυθοι όταν τους έδειχναν τον ωκεανό κοιτούσαν το δάχτυλο, θα βγω ψεύτης και είναι αμαρτία.

Μα δεν κοιτούσαμε το δάχτυλο. Μας έλεγαν "κοιτάξτε τον υπέροχο ωκεανό" και έδειχναν έναν βάλτο.
 
Άμα είσαι βάτραχος, μια χαρά είναι ο βάλτος!!!! :p :p :p :p

Ε ναι, βάτραχοι είναι ουσιαστικά οι υπερήλικες μπορατσοειδείς σνομποφίλ και όχι σινεφίλ μούμιες που είναι ένα βήμα από το μνήμα και αναπολούν ακόμα τα 50s, 60s,70s κλπ. Θέλουν να τσαλαβουτάνε στα βρωμόνερα που έχουν συνηθίσει αντί να μυρίσουν φρεσκάδα και ζωντάνια.
 
Είδα το don't look up και ήταν καλύτερο από ότι περίμενα. (η αλήθεια είναι ότι μάλλον είχα σχετικά χαμηλές προσδοκίες, αλλά τελικά ήταν καλή ταινία)
 
@Admiral Το βασικο θεμα μου με το Ματριξ 4 ειναι οτι δεν θυμαμαι τιποτα απο τα 2 και 3 πλην τη φαση με το Mech που θεριζε τα sentinels καπου στο 3.

Οποτε το 4 ειναι σαν επεισοδιο σειρας που ξεκινησα πριν 20 χρονια αλλα δεν θυμαμαι τιποτα και πρεπει να ξαναδω τα δυο προηγουμενα τα οποια θεωρω τραγικα.
Δε με χάλασε που ήθελα να το δω. Με την 3η προσπάθεια τα κατάφερα και δεν ξέρω τι να κάνω για να συνέλθω.

Soundtrack, ηθοποιία, σενάριο, χορογραφίες, cgi, υπό του μηδενός. Για να είναι σίγουρο το αποτέλεσμα, έβαλαν και ένα zombie apocalypse setting και για κερασάκι τη φλωροδιασκευή από Brass Against....
 
To Halloween Kills ήταν συγκλονιστικά ασυνάρτητο και κακογραμμένο, ακόμη και για τα C movie στάνταρ της σειράς. Έκανε τις πρόσφατες απόπειρες του Rob Zombie να φαντάζουν Αντονιόνι και πάνω.

Φοβερά γουστόζικο το περσινό The Willoughbys, κλάσεις ανώτερο από τις χλιαρές μετριότητες των πολυδιαφημισμένων Luca και Encanto.

Ειδικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το Clerk, η βιογραφία του Kevin Smith. Δεν είχα ιδέα πως του χρωστάτε την ζωή σας εσείς οι Μαρβέλκυθοι, @Admiral Λέτε στη μαμά να στέλνει ταχυδρομική επιταγή κάθε μήνα ή του στέλνετε απευθείας το χαρτζιλίκι σας μαζί με το κόμικ του μήνα για αυτόγραφο; Θλιβερό όσο και αναμενόμενο το ότι όταν βούλιαξε στο μπαφιοσύννεφο του υπερεκτιμημένου κουράδα Ρόγκεν, έπαψε να παράγει και ουσιώδες έργο.

Ευτυχώς μετά το έμφραγμα και με το ανέλπιστα καλό Jay & Silent Bob Reboot δείχνει να ξαναβρήκε το δρόμο του. Περιμένοντας το Clerks IIΙ, να ταγκάρω τυχαία το @Χειρομαλάχτης για τα τραγούδια -και τη μικρή αφήγηση- που ανοίγουν και κλείνουν το ντοκυμαντέρ.
 
Είδα χθες το Nobody.
Η ταινία ξεκινάει λίγο σαν fan fiction, ένα εναλλακτικό what if...? για τη ζωή του φουκαρά Lester Burnham (ο χαρακτήρας του Kevin Spacey στο American Beauty) που τρώει φάπες απ'όλους και απ'όλα και λες τώρα θα πάρει ανάποδες και θ'αρχίσει το πανηγύρι.
Τελικά η ιστορία το πάει αλλού και καταλήγει περίπου σαν κλώνος του John Wick με μια πρέζα Home Alone στο τέλος για συμπλήρωμα. Υπάρχει μια αρκετά (αυτο)σαρκαστική διάθεση προς το είδος της (νεότερης) βρώμικης κλωτσοπατινάδας που οι περισσότεροι γνωρίσαμε με τα Bourne και Taken και αποθεώθηκε στυλιστικά με τα John Wick. Σου λέει ο John βάρεσε μπιέλα επειδή του σκότωσαν το σκυλί; Ε ο Nobody θα κάμει ασχήμιες επειδή του φάγαν το γατί-- ΟΧΙ ΟΧΙ ΚΑΤΣΕ, ας το κάνουμε ακόμα πιο γελοίο: του φάγανε το ΛΟΥΡΑΚΙ του υποθετικού γατιού.
Good joke, everybody laugh,
Συνολικά σαν ταινία δυστυχώς υστερεί του JW, παρά τις τίμιες προσπάθειες του Obenkirk και τις χιουμοριστικές πινελιές στο μακελειό, το meta-σχόλιο που ξεκινάει να κάνει μένει χωρίς punchline και γενικά περνάει η ώρα σχετικά ευχάριστα αλλά στο τέλος σκεφτόμουν πόσο μου λείπει ο JW.
6.5/10
 
Last edited:
Τα είχα γράψει και είκοσι σελίδες πριν, αλλά το Nobody είναι η καλύτερη χάρντκορ 'αντροταινία' των τελευταίων 22 ετών, τουλάχιστον. Απείρως ανώτερη από όλα τα John Wick (ίδιος σεναριογράφος παρεπιπτόντως) και από τα ελάχιστα έργα που με ώθησαν σε άμεση αγορά στο Google Movies, απλώς για να υπάρχει. Μνημείο ανδροπρεπούς αφήγησης.
 
The Tragedy of Macbeth.

Βλέπεις Coen (o Joel μόνος του btw, o Ethan δεν έχει καμία ανάμιξη) αλλά νομίζεις ότι βλέπεις Werner Herzog, ίσως ακόμα και Fritz Lang ή F. Murnau - και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ακριβώς αυτό ήθελε ο Joel.

Πραγματικά παράξενη φάση, δεν είμαι καν σίγουρος αν μου άρεσε... αλλά με απορρόφησε πλήρως.
 
Μπορεί να το δεχθείς καλύτερα με χαμηλές προσδοκίες
^^^Τrue (σχεδόν)

Με τις προσδοκίες στα Τάρταρα και με χαλαρή διάθεση οτι θα δω Β-movie το ξεκίνησα (Matrix 4). Αφού κατάφερα από περιέργεια κυρίως να το τελειώσω, το θεωρώ άθλο. Τέτοιο π@παριλίκι είχα καιρό να δω tbh. Όχι λεφτά στον κινηματογράφο, ούτε το bandwith του utorrent δεν άξιζε. Κρίμας.
 
^^^Τrue (σχεδόν)

Με τις προσδοκίες στα Τάρταρα και με χαλαρή διάθεση οτι θα δω Β-movie το ξεκίνησα (Matrix 4). Αφού κατάφερα από περιέργεια κυρίως να το τελειώσω, το θεωρώ άθλο. Τέτοιο π@παριλίκι είχα καιρό να δω tbh. Όχι λεφτά στον κινηματογράφο, ούτε το bandwith του utorrent δεν άξιζε. Κρίμας.

Δυστυχώς έτσι είναι. Θεωρώ θέμα χρόνου το reboot με άλλο σκηνοθέτη.
 
Back
Top