Προτάσεις για ταινία

[vlad]

Δυστυχώς έτσι είναι. Θεωρώ θέμα χρόνου το reboot με άλλο σκηνοθέτη.

Από το στόμα σου και στου Architect το αυτί

 

[nitro912gr]

να τα αφήσουν εκεί που είναι οι λεχρίτες της γουόρνερ, δεν έπρεπε να το ακουμπήσουν ξανά.

 

[Admiral]

να τα αφήσουν εκεί που είναι οι λεχρίτες της γουόρνερ, δεν έπρεπε να το ακουμπήσουν ξανά.

Δύσκολα, τέτοια franchise δεν την αφήνεις στην τύχη της. Σε πέντε χρονάκια θα δούμε το Matrix: Rebooted με άλλο/η σκηνοθέτη. Θα είναι πιο συμβατική ταινία δράσης, οι "σινεφίλ" θα μπορατσιστούν αλλά η ταινία θα βγάλει μπόλικα λεφτουδάκια. Οι "σινεφίλ" θα την μποϊκοτάρουν και η WB θα αντιδράσει κάπως έτσι:

 

[Borracho]

Μια μικρή σούμα τελευταίας εσοδείας:

Το Last Night In Soho ξεπέρασε κατά πολύ τις χλιαρές μου προσδοκίες. Σε είκοσι χρόνια θα θεωρείται θρίλερ-ορόσημο. Μοναδικός συνδυασμός του αισθήματος και της ατμόσφαιρας των φιλμ τρόμου των δεκαετιών του '60 και του '70 με σύγχρονη και 'ψυλλιασμένη' σκηνοθετική άποψη. Τεράστια έκπληξη και πολύ χορταστικό, είχα πολλά χρόνια να δω κάτι αντίστοιχο.

O Kenneth Branagh παραδίδει μαθήματα αυτοβιογραφίας στο Belfast, αποθανατίζοντας την παιδική του ηλικία και τη βαθιά πίκρα του ξεριζωμού με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί η ερμηνεία της Κατριόνα Μπαλφέ, που ξεφεύγει επιτέλους από την ανελέητη σαπουνόπερα των τελευταίων τριών σαιζόν του Outlander.

Τέλος, το Ισπανογαλλικό animation Josep κινείται στα αναμενόμενα ποιοτικά μονοπάτια για τα οποία σε προϊδεάζει το τρέηλερ του. Οι καντηλανάφτες του Χέμινγουεϊ θα το χαρείτε πολλάν.

 

[Tony Corvus]

Στέφανε, τσέκαρε και το Macbeth του ενός Coen

 

[vlad]

Το Last Night In Soho ξεπέρασε κατά πολύ τις χλιαρές μου προσδοκίες. Σε είκοσι χρόνια θα θεωρείται θρίλερ-ορόσημο. Μοναδικός συνδυασμός του αισθήματος και της ατμόσφαιρας των φιλμ τρόμου των δεκαετιών του '60 και του '70 με σύγχρονη και 'ψυλλιασμένη' σκηνοθετική άποψη. Τεράστια έκπληξη και πολύ χορταστικό, είχα πολλά χρόνια να δω κάτι αντίστοιχο.

Ούτε που το είχα πάρει μυρωδιά. Είδα το trailer και μου έκανε κλικ, οπότε μπαίνει στη λίστα. Θενκς α λοτ.

 

[Borracho]

[UPDATE]

Μια που πόσταρα, δύο που ανέβηκε το 4Κ Rip. Για να δούμε.

@Tony Corvus Είναι στο ραντάρ μου, περιμένω να σκάσει στο Γίφι της Γειτονιάς σε ποιοτικό ριπ

 

[nitro912gr]

Δεν ήξερα ότι ο Doomguy έχει κάνει και ταινίες χωρίς δαίμονες

 

[kara]

 

[Borracho]

Κριτικές τελευταίας εσοδείας, καπαρντίνα-ζιβάγκο, μπλαζέ υφάκι και πάμε :

The Last Duel - Παλιομοδίτης Ridley Scott, σκηνοθετεί 'έργο με ιππότες' από εκείνα που δεν χόρταινα να παρακολουθώ μικρός στο σινεμά. Τίποτε συγκλονιστικό, αλλά καλογυρισμένο και σίγουρα θα κάνει μια εντύπωση παραπάνω σε όσους παραμένουν ηδονοβλεψίες σπαθοθυρεών. Για άλλη μια φορά, τα όποια σχόλια περί 'MeToo Movie' των ανεκδιήγητων μαχητών του πληκτρολογίου, είναι ανάξια λόγου και εκτός τόπου και χρόνου.

House of Gucci- Η επιτυχία του Scott για πέρσι. Απολαυστική αφήγηση της πτώσης του τελευταίου εκ των μεγάλων οίκων μόδας της Ευρώπης. Οσκαρική η ερμηνεία της Lady Gaga, υπέροχος κλόουν ο Jared Leto και θα αγαπώ τον Αλ Πατσίνο κι ας γίνει τετρακόσια ογδόντα δύο κιλά χωρίς την ποσέτ.

The Mauritanian- Ζόρικο πολιτικό θρίλερ για το Γκουαντάναμο και τις υγιείς, δημοκρατικές πρακτικές των Αμερικανών. Από τα φίλμ που σε διδάσκουν σύγχρονη πολιτική ιστορία.

Nightmare Alley- Εξαιρετικό ρημέηκ του εμβληματικού νουάρ, χωρίς να προσφέρει κάτι νέο στο χώρο, σκιαγραφεί μια ολόμαυρη καρικατούρα της ανθρώπινης απληστίας. Από τα έργα που σε 'πιάνουν' και κάθεσαι να τα παρακολουθήσεις, ασχέτως διάθεσης.

The Courier- Καλογυρισμένο Ψυχροπολεμικό θρίλερ. Το 'χουμε ξαναδεί άπειρες φορές, αλλά πάντα μετράει όταν γίνεται σωστά.

Pieces of a Woman - Τα πρώτα είκοσι λεπτά, είναι από τις σκληρότερες σκηνές που έχουν γυριστεί στο σινεμά. Πιάνει επακριβώς το τί συμβαίνει στο χώρο και το ζευγάρι την ώρα ενός δύσκολου τοκετού και το αποτέλεσμα είναι ο απόλυτος εφιάλτης κάθε υποψήφιου γονιού. Η συνέχεια, ωμή και ρεαλιστική. Μαύρο, αλλά αληθινό.

Bonus- Για Να Τσούξουν Κάποιοι Μαρβέλκυθοι : Stories of A Generation With Pope Francis - Όμορφες αφηγήσεις ΠΑΠΠΟΥΔΩΝ (Ναι ΚΑΙ του Σκορσέζε) από τα έργα και τις ημέρες τους. Σου θυμίζουν την χαρά και την αξία της ζωής, σε πείσμα κάθε ομφαλοσκοπικού, πνευματικά αυνανιστικού Μαρβελκυθκελειού.

 

[vlad]

Είδα το Candyman και το Mother, θρίλερ και τα 2 αποτυχίες και τα 2. Το πρώτο ήξερα οτι πρόκειται για ποπκορν ταινία και δεν με χάλασε ιδιαίτερα. Το δεύτερο ξεκίνησε πολύ καλά, είχε έντονα vibes από το Μωρό της Ρόζμαρυ και ήλπιζα πως θα τελειώσει εξίσου καλά. Στο τέλος τα γ@μηκε ούλα.
Σειρά πήρε το Death on the Nile του 1978.

 

[captain kal]

και σίγουρα θα κάνει μια εντύπωση παραπάνω σε όσους παραμένουν ηδονοβλεψίες σπαθοθυρεών

 

[maximum armor]

Δεν ξέρω πώς, το youtube μου έβγαλε σήμερα μπροστά trailer του Exam (2009) και είδα το έργο. Πολύ ενδιαφέρουσα αρχή και πολύ ωραίο (με την ανατρεπτική έννοια) τέλος, αλλά γιατί πάντα σε τέτοιου είδους ταινίες πρέπει να υπάρχει (πάντα, όμως) ένας που θα γίνεται ο πιο αντιπαθής στους θεατές και θα τα ανακατεύει όλα και θα θέλει να κάνει τα (απολύτως) πάντα για να κερδίσει;
Βέβαια από την άλλη σε κάνει και να αναρωτιέσαι πώς θα κυλούσε το έργο (και πώς θα βρισκόταν η λύση) χωρίς αυτόν!!

 

[Northlander]

Φαίνεται καλή φάση.

 

[mruseyourbrain]

Το Ex Machina ήταν πολύ καλό.
Το Annihilation καλό.
Η σειρά Devs κάπου με έχασε στην πορεία.
Για να δούμε ο Garland τι έχει ετοιμάσει με το παρακάτω.

 

[Stamatimenos]

Ίσως φταίει το ότι συνηθίσαμε τόσο πολύ τα CGI, ίσως φταίει η "άψυχη" κατ εμέ παλέτα, ίσως φταίει και ο σχολιασμός του Jurassic World από mikeius,και σίγουρα παίζει ρόλο και η ηλικία μου, αλλά γενικά βρίσκω τους δεινόσαυρους στο trailer αρκετά πιο άψυχους συγκριτικά με τα animatronics-CGI combinations των δύο original ταινιών.

 

[Admiral]

Ίσως φταίει το ότι συνηθίσαμε τόσο πολύ τα CGI, ίσως φταίει η "άψυχη" κατ εμέ παλέτα, ίσως φταίει και ο σχολιασμός του Jurassic World από mikeius,και σίγουρα παίζει ρόλο και η ηλικία μου, αλλά γενικά βρίσκω τους δεινόσαυρους στο trailer αρκετά πιο άψυχους συγκριτικά με τα animatronics-CGI combinations των δύο original ταινιών.

Νομίζω ότι οι περισσότεροι συμφωνούμε επ' αυτού. Η ευκολία του CGI συχνά οδηγεί σε κατάχρηση με αποτέλεσμα να πλήττεται η αληθοφάνεια.

 

[vlad]

Είδα και το The power of the dog, την υποψήφια για 12 οσκαρ ταινία...Υπέροχα τοπία, εξαιρετικά σκηνικά, κοστούμια και φωτογραφία με την αναπαράσταση της εποχής να είναι άριστη. Η υπόθεση από την άλλη είναι meh. Χλιαρό ξεκίνημα που περιμένεις να "χτίσει" για τη συνέχεια, η οποία όμως αποδεικνύεται εξίσου βαρετή. Ο Κάμπερμπατς παίζει εξαιρετικά το ρόλο του κακού βλαχοκαμπόυ αλλά το γράψιμο του χαρακτήρα του δεν είναι και τόσο evil τελικά ώστε να έρθει στο τέλος η περιβόητη κάθαρση. Τελικά άλλη μια ταινία του νετφλιξ δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα συνηθισμένα πλέον κλισέ περί βαρβάτων αρσενικών που τιμωρούνται από λιγότερο έως καθόλου βαρβάτα. Θα μπορούσαν να την κάνουν και χειρότερη αλλά ευτυχώς τους έκοψε και το έκοψαν.
Οι βαθμολογίες σε imdb και google με βρίσκουν σύμφωνο, είναι μια ταινία του 6,5 - 7 και σε καμία περίπτωση το οσκαρικό αριστούργημα που πολλοί περιμένουν.

Υ.Γ. ¨Ηρθε και η προαγωγή χαχα. Από ένας απλός πληβείος κομονερ, τώρα Κύβος Ζελατίνης. Nights, Krakens, Dragons και λοιπά γατάκια κρυφτείτε.

 

[Borracho]

@vlad Δεν θυμάμαι αν είχα γράψει για το Power of the Dog μήνες πριν, αλλά συμφωνώ με την εκτίμησή σου. Ένα μικρό και ανεξάρτητο φίλμ ήταν, είχε ένα κάποιο ενδιαφέρον, τίποτε ρηξικέλευθο ή συγκλονιστικό, που φέτος ταιριάζε στην πολιτική ατζέντα των Όσκαρ. Σε καμία περίπτωση έργο που αξίζει ευρείας προβολής ή αποδοχής.

Χαίρομαι που ο Αλέκυθος εξακολουθεί να ασχολείται με παιδικά φίλμ και να αναρωτιέται γιατί του φαίνονται κάπως ψεύτικα στα 40κάτι. Δείχνει πως υπάρχει ελπίδα σωτηρίας πριν τα 60.

 

[nitro912gr]

Ίσως φταίει το ότι συνηθίσαμε τόσο πολύ τα CGI, ίσως φταίει η "άψυχη" κατ εμέ παλέτα, ίσως φταίει και ο σχολιασμός του Jurassic World από mikeius,και σίγουρα παίζει ρόλο και η ηλικία μου, αλλά γενικά βρίσκω τους δεινόσαυρους στο trailer αρκετά πιο άψυχους συγκριτικά με τα animatronics-CGI combinations των δύο original ταινιών.

αν τα είχαμε συνηθίσει δεν θα μας ξίνιζαν, αλλά κάποιοι βλάκες απλά δεν καταλαβαίνουν ότι και τα CGI έχουν όρια, και αν δεν είναι πλέον τεχνολογικά, είναι όρια οικονομικά.