Ουσιαστικά δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο παρόμοιο περιστατικό. Απλά για διαφόρους λόγους έλαβε πολύ μεγάλη δημοσιότητα. Πολλά είναι τα παιδιά τα οποία, κάτω από κάποιες αντίξοες συνθήκες, λυγίζουν. Οι συνθήκες αυτές μπορεί να είναι το αρνητικό κλίμα στο σχολείο, η πίεση του στρατού, η καταπίεση από την οικογένεια κλπ. Παραδείγματα; Μόνο και μόνο μέσα στα τελευταία χρόνια, στο σχετικά κοντινό μου περιβάλλον:
1. Στο λύκειο, απόπειρα αυτοκτονίας συμμαθητή επειδή ένιωθε "ξεκομένος" λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων.
2. Αυτοκτονία παιδιού καθηγήτριας λόγω απίστευτης πίεσης στο σπίτι, στο σχολείο κλπ
3. Αυτοκτονία συν-στρατιώτη πριν 2 χρόνια στη σκοπιά (όχι στην ίδια μονάδα)
Όσο σκληρό και αν ακουστεί στην παρούσα φάση, η οικογένεια είναι αυτή που φέρει τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Η οικογένεια θα έπρεπε να ήταν αυτή που θα έδινε στο παιδί τα εφόδια προκειμένου να ανταπεξέλθει. Δεν γίνεται να βγάζεις ένα παιδί στον κόσμο και να ελπίζεις ότι όλα θα του πάνε καλά και πως δεν θα χρειασθεί να αντιμετωπίσει ίδιες ή και χειρότερες ακόμη καταστάσεις. Πρέπει να το διαπαιδαγωγήσεις και να του δώσεις να καταλάβει πως ό,τι και να συμβεί, πρέπει να σταθεί στα πόδια του, γνωρίζοντας φυσικά πως όταν σε χρειασθεί, θα είσαι εκεί έμπρακτα.
Τέλος, για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πως θα πρέπει οι οικογένεις να υποπέσουν στο κλασσικό σφάλμα "φτιάχνουμε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον για το παιδάκι μας, του κάνουμε όλα τα χατίρια και το προστατεύουμε ακόμα και από την πιθανότητα να πέσει μετεωρίτης στο κεφάλι του". Αυτό μόνο αντίθετα αποτελέσματα μπορεί να φέρει (also known as μπουχέσας)