Εν πάσει περιπτώσει, για να εστιάσω λίγο και στην ουσία αυτού που λέει ο Hank. Είναι πολύ δύσκολο να παθιαστείς με κάτι τόσο άχρωμο, άοσμο και άγευστο, όπως το Xbox, όταν τα πιο εμβληματικά του παιχνίδια είναι τα Halo και Gears of War. Πέρα από αυτά (προσωπικά, κι αυτά ακόμα meh, στο βαθμό που τα έχω δει), με ποιον χαρακτήρα να ταυτιστείς, με ποιο narrative να συγκινηθείς, ποιας σειράς το sequel να περιμένεις πώς και πώς στην επόμενη γενιά;
Οι Nintendo και Sony έχτισαν κόσμους πριν χτίσουν fandoms. Έχουν πάρει από το χέρι παιδάκια, τα οποία πλέον έχουν αποκτήσει δικά τους παιδάκια και παίζουν μαζί τους στο σαλόνι (πολύ βασικό, γιατί ο χώρος διημέρευσης είναι το κέντρο ψυχαγωγίας του σπιτιού και ο τόπος συνύπαρξης μιας οικογένειας -το γραφείο που συνήθως φιλοξενεί το PC είναι χώρος απομόνωσης).
Η MS μπήκε στο χώρο των home consoles σαν τον Αμπράμοβιτς στη μπάλα και το Xbox είναι η Τσέλσι του 2004-2005, ένα αδούλευτο σύνολο καλών, αλλά όχι εξαιρετικών, παικτών με μια φανέλα χωρίς βάρος.