εβλεπα αυτο το video και θυμηθικα οτι ο τυπος που παιζει με τον τζιμακο ειναι αληθινος.
υπαρχει, εργαζεται, ειναι ινδος και θα τον βρειτε στο αεροδρομιο του αμπου νταμπι.
χωρις υπερβολες και χωρις ιχνους τρολαρισματος. ΑΥΤΟΣ Ο ΤΥΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ.
[video width=425 height=344 type=youtube]4_sD-e9mVlQ[/video]
πως κολαει με το θεμα;
ηρθε η ωρα να φυγω για ταυλανδη και επειδη ακομα δεν εφυγα απο την ελλαδα, επρεπε να μου κανουν τα νευρα τιραντες. για το καλο ταξιδι ρε αδερφε.
με εκαναν να θελω να φωναξω τον τρελοφραπε να τους ριξει στο κεφαλι τις πολεμικες τεχνες που κατεχει.
στο τσεκ ιν μου λενε οτι παιζει προβλημα με το συστημα και οτι προσωρινα θα μου εδιναν εισιτηριο μονο για το αεροδρομιο που θα αλλαζα αεροπλανο (αμπου νταμπι). το εισιτηριο για ταυλανδη θα μου το εφερνε καποιος υπαλληλος στην αναμονη.
περναγε η ωρα και ο τυπος που θα με εξυπηρετουσε, αποφασισε οτι δεν θα το εκανε. αρχιζω να εκνευριζομαι που με μπλεκουν σε περιπετειες. σκαει τυπος και μιλαει με την κοπελα που θα εκκινουσε την διαδιακασια να μπουν οι επιβατες, βγαζω ρανταρ και ηχοεντοπιστικες συσκευες γιατι τον κοβω λιγο αγχομενο.
"χεσε τις βαλιτσες, βαλε τον κοσμο μεσα να φυγει, θα δουμε τι θα κανουμε"
οσο και να ψιθιρισεις, εγω θα σε ακουσω.
ωραια λεω, δεν εχω εισιτηριο και θα μου χασουν τις βαλιτσες. ξεκιναει να μπαινει το τσουρμο και εγω παω στον αγχομενο τυπο και του λεω τον πονο μου.
"θα το παρεις στο αμπου νταμπι δεν υπαρχει προβλημα, μπες στο αεροπλανο".
μονο που δεν με εσπρωξε.
βιδωνω ταβανοπροκες αλλα λεω υπομονη. καθε αρχη και δυσκολη.
η πτηση... τι παραξενο, εδειχνε οτι θα καθυστερησει. ποτε θα φτασουμε και ποτε θα παρω το εισιτηριο μου;
αρχιζω και σκαλιζω το μονιτορ που τοση ωρα επαιζε μουσικη και ταινιες και ανακαλυπτω πληροφοριες για το αεροδρομιο στο αμπου νταμπι.
λαμπρα, για να το περπατησεις απο την μια πλευρα εως την αλλη χρειαζεσαι μιση ωρα.
σε ποση ωρα θα το τρεξω, για να βρω που θα παρω το εισιτηριο μου;
κλικ παπατζας και info που με φτιαχνει. για οποιοδηποτε προβλημα με εισιτηριο θα πατε σε εκεινο το γραφειο που βρισκεται σε εκεινο το σημειο.
σκουπισα ιδρωτα και χαλαρωσα, μεχρι που κοιταξα την ωρα. σε μια ωρα φευγει το αεροπλανο για ταυλανδη. καθομαι σε αναμενα καρφια.
προσγειωνομαστε και ολοι τρεχουν να προλαβουν το αεροπλανο. εγω τρεχω στην αντιθετη κατευθηνση να παρω το χαρτακι μου.
φτανω στο σημειο βοηθειας και βρισκω τρεις αφρικανους με κατι πρασινα χαρτια να τσακωνονται με τις τρεις κοπελες που ηταν στον γκισε. απο οτι καταλαβα, οι τυποι ειχαν εισιτηριο για λεωφορειο και ηθελαν να πεταξουν με αεροπλανο.
τους ελεγαν οι κοπελες οτι αυτα που εχουν δεν ειναι για το αεροπλανο, δεν υπαρχει καν αριθμος πτησης. ολα αυτα 20 λεπτα πριν φυγει το αεροπλανο.
ολα σε μενα; γιατι;
ενταξει εχετε προβλημα νοητικης καθηστερησης, ειστε μαζι, ειναι αναγκη να πιασετε απο μια κοπελα για το ιδιο προβλημα;
δεκα λεπτα πριν φυγει το αεροπλανο. ο ενας κανει το λαθος να γυρισει κεφαλι προς στον φιλο του.
τον μαρκαρισα, βγηκα στην επιθεση και μαλιστα χωρις να υπαρχει οφσαιντ. κοπελια ετσι και ετσι.
λυπαμαι την χασατε την πτηση, αν υπαρχουν θεσεις θα φυγετε με την επομενη.
και τα πραγματα μου; θα φτασουν πριν απο εμενα;
μου λεει δεν υπαρχει προβλημα, ΟΤΑΝ φτασω θα μου τα δωσουν.
και ναι εφτασε η μεγαλη στιγμη, μπηκε στο σκηνικο ο τυπος που σας ελεγα.
ενω απο τα νευρα μου ακουω να σπανε τα αλατα απο τις αρθρωσεις μου, χωρις να κουνιεμαι. ανοιγει μια πορτα και μπαινει ο τυπος χαμογελαστος. τον πιανει η υπαλληλος και του λεει ετσι και ετσι.
ο τυπος παιρνει ιδια γκριματσα με του τυπακου στο video και με χαμογελο μου λεει
no problem no problem και αρχιζει να κανει τον χορο που εκανε ο τυπος με τα upside down γυαλια.
... και φευγει.
ελα μιμι στον τοπο σου.
μετα απο δυο λεπτα ξαναρχεται και μου κανει παλι γκριματσες και μου λεει no problem no problem.
εχουν περασει 20 λεπτα απο την στιγμη που εφυγε το αεροπλανακι μου και εχω αυτον τον τυπο να περναει καθε δυο λεπτα απο μπροστα μου και να αντιγραφει τον τυπο απο την ταινια.
εχει περασει μιση ωρα και μου ερχεται με το ιδιο χαμογελο και με ρωταει αν εχω καποιο προβλημα υγειας.
του λεω ειμαι δυνατος και τσαντισμενος
γελαει και μου λεει πολυ ωραια, παρε το εισιτηριο σου και τρεχα προς τα εκει, βαλε ολη σου την δυναμη, το αεροπλανο δεν εφυγε ακομα.
τρεχω μεχρι που εφτυσα το πρωτο τσιγαρο που καπνισα και φτανω σε μια ουρα που περιμενε το αεροπλανο. τελικα φυγαμε μετα απο μιση ωρα.
αυτος ο τυπος ομως εμεινε εκει. αφου λυθηκε το προβλημα μου, ηθελα παρα πολυ να ταξιδεψει μαζι μου. εβαλα να δω ταινιακι γιατι γελουσα μονος μου και θα επαιζε καμια παρεξηγηση, με λευκα πουκαμισα που τα φορας αναποδα.
" title="
