Τον νιώθω το Σύντροφο Λέλο. Τρώγεσαι να φας πολλά μαναράκια όσο ακόμη θυμάσαι το σκόρ. Μετά, συνειδητοποιείς πως το σκόρ δεν έχει πια καμιά σημασία. Χτυπάς στοχευμένα ως έμπειρο γέρικο αρπακτικό, με 100% επιτυχία. Όσο περνάνε τα χρόνια, ξέρεις πως δεν υπάρχει παραμύθι, πάντα τα ίδια θα είναι. Η γυναίκα είναι σαν στολίδι, ομορφαίνει τη ζωή, αλλά και σε καλύβι ξύλινο να σε αφήσουν, πάλι άρχοντας θα τη βγάλεις, γιατί έπεσες στο πηγάδι, κολύμπησες στη φωτιά και σύρθηκες πάλι έξω ζωντανός.<br><br>Όταν έχεις μετρηθεί με τον εαυτό σου και τα έχεις βρει όλα, όταν δεν έχει μείνει ηρωϊκή φαντασίωσή σου που να μην έχεις εκπληρώσει, είσαι καπετάνιος της ψυχής σου. Ξέρεις πως όλα και όλοι, είναι δανεικά. Τίποτε αυτονόητο, τίποτε κεκτημένο. Ο ξανθός γαλανομάτης άγγελος του σήμερα που σου φέρνει τη Ζουμπρόφκα στο χέρι και σε ταϊζει τον κομμένο ανανά στο στόμα, αν αύριο εξαφανιστεί, κανένα απολύτως πρόβλημα, δεν θα ματώσει καν η χαρακιά. Θα συνεχίσεις.<br><br>Είναι πολλά όμως τα χρόνια. Μια στα τόσο είναι το πορτοφόλι γεμάτο, το συμβόλαιο διετές και πάνω και εμφανίζεται ο κατάλληλος συνδυασμός νιότης, αγριάδας και αρώματος από τα χρόνια που ονειρευόσουν ακόμη. Το κάνεις. Γιατί στο κάτω κάτω, κάτι πρέπει να κάνεις, είναι πολλά τα χρόνια και βαρετά αν είσαι στα ίδια.<br><br>Ο Λέλος φυσικά γνωρίζει πως με καμία Παναγία δεν παραδίδει την οικονομική του ανεξαρτησία σε ξένα χέρια. Ποτέ. Είναι σαν να βάζεις τον λαιμό σου στον τορβά. Με δικό σου χρήμα στην τσέπη, λες ανα πάσα στιγμή "Έφυγα." Και ξέρεις από πριν. Μια μέρα θα φύγεις. Ο διάβολος θα σε κλωτσάει πάντα πιο μακριά από παντού. <br><br>Και όπως είπε ο υπεράνδρας Ντε Νίρο στο επικό βιωματικό φιλμ "Heat" : "Ποτέ μην έχεις κάτι στην ζωή σου το οποίο να μην είσαι έτοιμος να εγκαταλείψεις σε σκάρτα 30 δευτερόλεπτα."